cytaty z książki "Milion posagu."
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Mamy i tak nieszczęsną skłonność małpowania zagranicy...
Skromny jak każdy, kto prawdziwie zna ludzi i człowieka i wie, że nie ma mizernego, najmizerniejszego, co by od niego w czymś jednym wyższym i więcej wartym nie był; skromny jak każdy, co nie na jednej suchej nitce zasadza cenę ludzi; wyrozumiały, szlachetny, w potrzebie odważny, wstrzemięźliwy w słowach, nie wyrywający się z przyjaźnią, ale dla przyjaciela gotów na wszystko - nie mógł się podobać w sąsiedztwie i nie podobał się.
Po dziedzińcu przechadzały się bez ceremonii, poważnie, swobodnie, znając się na swoim miejscu, pośród piołunu, bylicy, łopuchu i ostów, napuszone swą ważnością, indyki z licznym potomstwem, gęsi z córeczkami w żółtobrudnych sukienkach, gadatliwe kumoszki kury i świergoczące nieustannie, trzpiotowate polatywały po płotach wróble.
Nieco dalej nad brzegiem cuchnącej, obrosłej i zielonymi skrzeki pokrytej kałuży,nazywającej się sadzawką, spacerował pozornie obojętny, ale nie bez złych myśli, bocian w czerwonych butach [...] .
Długi rozwijają w ludziach działalność, rodzą dowcip, usposabiają do wielkich pomysłów. Nie są wszakże dobrem, na którym by sie powszechnie poznać i ocenić je umiano.