Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie warto już wytaczać procesu słowom. Nie większa z nich tandeta, niż towar, który zachwalają.

Sapo i ptaki, Moll, wieśniacy, ci, którzy szukają w mieście, szukają się
wzajemnie i od siebie wzajemnie odchodzą, moje wątpliwości, które mnie
nie interesują, moja sytuacja, rzeczy posiadane (...) Tak, nie ma co udawać,
ciężko jest wszystko opuszczać. Zżarte strachem oczy zatrzymują się nędz­nie na wszystkim, o co tak długo błagały w ostatniej modlitwie, prawdziwej
modlitwie wreszcie, tej która prosi o nic.