Jesteśmy społecznością, która kocha książki

''Ocean duszy. Przewodnik po modlitwie mistycznej'' to książka karmelitańskiej mniszki, która wraz z dwiema koleżankami mniszkami przybliża nam duchowość karmelitańską. Autorki: Ruth, która pisała, Petra oraz Claire, które mówiły o swoich doświadczeniach, opisały drogę zjednoczenia z Bogiem. Nie mówią jednak o mieszkaniach w Twierdzy wewnętrznej jak Teresa z Avila (mieszkania odnoszą się do postępu modlitwy i zbliżenia się człowieka do Boga, odzierania go z niego),ale o wyspach. Autorki wyobrażają sobie tę drogę jako o przemieszczanie się po trzech wyspach: pierwszą i drugą łączy most, po którym idziemy wypełniając wolę Ojca albo cofamy się, odmawiając Mu czegoś. Niektórzy całe swe życie spędzają na tej wędrówce, a inni - niewierzący, zbyt przywiązani do stworzenia, tkwią na wyspie, chowają się w jaskiniach, które symbolizują przyjemności życiowe. Pomiędzy drugą wyspą na trzecią nie ma mostu; tej drogi nie możemy pokonać sami, to Bóg przenosi nas na nią, jednocząc z Sobą tak, że już nie ma nas. Nie możemy grzeszyć, nic nie możemy Mu odmówić, ale to nie my działamy, jesteśmy niesieni. Autorka rozróżnia dwie drogi zjednoczenia z Bogiem: w świetle, o której ma wiele do powiedzenia Claire oraz w ciemności, którą przeżywa Petra (Jezus przeżywa w niej swoje człowieczeństwo). Jest również sporo na temat nocy ciemnej Jana od Krzyża, pisane jak to wygląda w praktyce. Fascynująca książka. Mała próbka jej pióra: ''Co jest celem? Bycie całkowicie posiadanym przez Boga, nic mniejszego. Postęp nie będzie wówczas oznaczał budowania ludzkiego ego, nabywania ''doskonałości'', ale coraz większe poddanie się Bogu, pozwolenie na to, by coraz bardziej kontrolował On nasze życie.'' str. 37. ''To Claire zwróciła moją uwagę na Petrę. Znałam ją od wielu lat i oczywiście była to wierna mniszka, ale niczym się nie wyróżniała. (...) Co widziała w Petrze? ''Petra nigdy nie mówi Bogu >>Nie<<, zawsze zwraca się do Niego, żeby zobaczyć, czego On chce i co najważniejsze, zgadza się być całkowicie uboga, nie mieć żadnej własnej świętości''. O! To była odpowiedź na moje poszukiwania! Jeśli ta zwyczajna kobieta, która podobnie jak ja nigdy nie miała doświadczeń duchowych, która pozostawała w ciemności i oschłości, prawdziwą mistyczką jak Claire, to mistycyzm nie miał nic wspólnego z ''doświadczeniami''. Czym więc był mistycyzm? Z pewnością Jezusem żyjącym w człowieku, porzuconym własnym ja.'' str 13-14. ''Kobieta ma być cała przyjmowaniem, cała bezinteresownością całkowicie zdecydowana dawać i kochać, żeby inni mogli stać się sobą. Służebnica i królowa, królowa o tyle o ile jest służebnicą.'' str.109. Gorąco polecam!