Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać285
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jurij Dombrowski
3
6,5/10
Pisze książki: literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,5/10średnia ocena książek autora
31 przeczytało książki autora
22 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Kustosz Jurij Dombrowski
5,8
Z opisu wydawcy: "Kustosz" - najgłośniejszy utwór w dorobku pisarza - należy do nurtu tzw. powieści obrachunkowych, podejmujących próbę analizy minionej przeszłości. Akcja tej powieści toczy się w latach trzydziestych w Ałma-Acie. Bohaterem jej jest młody rosyjski archeolog, który pomimo rozległej wiedzy historycznej pozostaje naiwnym obserwatorem złożonej współczesności i jej dramatycznych momentów."
Bohater pracuje w muzeum w Ałma-Acie jako kustosz działu starożytności. Toczy się dość leniwe życie tej instytucji, której szefuje szczególny dyrektor, oddelegowany kapitan Armii Czerwonej. Ale w 1937 r. atmosfera gęstnieje, zaczynają się stalinowskie czystki. Absurdalna afera z wężem, którego widziano w pobliskim kołchozie, prowadzone tam wykopaliska i akcja NKWD wyrywają młodego badacza z błogostanu. Autor czerpał pełnymi garściami z własnych przeżyć. Sam został zesłany do Ałma Aty w 1933 r., gdzie pracował jako archeolog, muzealnik i dziennikarz, a w 1936 r. został ponownie aresztowany. W książce bohaterowi każe być długo dłużej nieświadomym okrutnej rzeczywistości sowieckiej. Piękne są opisy kazachskiej przyrody (i są takie perły jak opis jabłka mmm...). Ciekawy jest światek ludzkich typów, ale ... Akcja miejscami grzęźnie, nie udaje się wejść w świat wewnętrzny bohaterów, dialogi bywają niezgrabne. Powiedziałbym, że nie wybrzmiewa potencjał tej powieści. Jej sława więcej mogła zawdzięczać tematowi i momentowi rozliczeń ze stalinizmem. Druga część, kontynuacja perypetii kustosza pt. "Fakultet rzeczy zbędnych" nie została niestety przetłumaczona na język polski.