Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo życiowa książka, podszyta dużą dawką humoru. A to, co mnie poruszyło w tej książce najbardziej, to fakt, że tak duża rodzina nie potrafiła wspierać się w trudnych chwilach, każdy z rodzeństwa przeżywał swoje dramaty życiowe i pomimo tego, że było ich czworo to tak naprawdę byli sami ze swoimi koszmarami, nie potrafili sobie pomóc nawzajem, odniosłam wrażenie, że wstydzili się przyznać do jakiejś porażki przed swoim rodzeństwem, każde z nich chciało uchodzić w oczach drugiej osoby za idealnego, bez skazy, ale w prawdziwym życiu tak się nie da. Szkoda, że dopiero w obliczu śmierci dali sobie kolejną szansę na to, aby stać się prawdziwą rodziną i przyjaciółmi. Ciekawa jestem czy im się uda.