Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spokojna, sielankowa lektura z dalekimi echami I wojny w tle. Po śmierci matki 11-letni Sterling mieszka sam ze swoim ojcem w ogromnym domu w Wisconsin. Jak to w starej książce dla dzieci typu "samotne dziecko, przyroda i oswojone zwierzątko", nasz bohater większość czasu spędza na zewnątrz, a my dostajemy zgrabnie podane informacje o amerykańskiej historii, florze i faunie (oraz poezji, co zasługuje na szczególne uznanie). Nie ma wstrząsających zwrotów akcji, mimo to czy właśnie dlatego o przygodach Sterlinga i jego zwierząt: psa Zabija, kruka Edgara Allana Poego i oczywiście szopa Hultaja czyta się zupełnie przyjemnie. Wojna przetacza się gdzieś w tle, starszy brat walczy na froncie, trwa epidemia hiszpanki, ale życie Sterlinga jest zwykle wesołe i pozbawione większych zmartwień: "Pomimo wojny w Europie świat w tych czasach wydawał się na ogół bezpieczny. Dom w Brailsford Junction zostawiliśmy niezamknięty i rzadko kiedy ojciec zabierał ze sobą klucz do samochodu. Ufaliśmy bliźnim, a także stworzeniom leśnym". Mnie spodobały się przede wszystkim wspominane opisy przyrody Wisconsin, urocze ilustracje St. Rozwadowskiego i relacja bohatera z ojcem, który "żyje w odizolowanym świecie marzeń" i co prawda przez większość czasu pracuje nad nigdy niewydaną powieścią o Indianach, ale potrafi też zabrać syna na dwutygodniową wyprawę nad jezioro albo poświęcić cały dzień, żeby usłyszeć śpiew lelka. Trudów życia przed i w czasie wojny można domyślać się z półsłówek, drobnych wzmianek o polio czy ciężkim losie kobiet. Ciekawostka: na podstawie książki stworzono anime, które w Japonii okazało się tak popularne, że zaczęto masowo sprowadzać tam szopy jako zwierzątka domowe - ich potomkowie żyją do dzisiaj i mają się dobrze we wszystkich prefekturach.