Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świat Vudagory się wali. Dzięki ofiarności swoich sług i wyjątkowemu szczęściu, Władca Thanazzaru Urol został uwolniony ze swego więzienia. Po kontynencie szaleją straszliwe burze, oznajmujące powrót ich dawnego Pana, który gromadzi wokół siebie potężną armię złożoną z nieumarłych, jaszczurów oraz demonów, której celem jest wymordowanie wszystkich mieszkańców krainy. Powrót Cesarza Umysłów odciska wyraźny wpływ ca mieszkańcach i przyrodzie Vudagory. Armie ludzi, elfów, smoczych dam i wspomagających ich czarodziejów zmuszone są do odwrotu, a łączący je sojusz zaczyna się rozpadać. Magowie pod dowództwem nowego arcymaga Jorgana ponownie zbierają swoje siły, aby bronić swojej wyspy Nauri. Na południu Elfy i Smoczary szykują się do zatrzymania ogromnej armii wampirów pod dowództwem Vasenlona. W tej trudnej sytuacji mieszkańcy Vundagory będą musieli zjednoczyć się jeszcze raz, znaleźć nowych sojuszników by ponownie stawić czoła Urolowi. Lesław Chowaniec za sprawą „Burzy”, po raz trzeci zabiera swoich czytelników do pełnego tajemnic, czarów i przygód świata fantasy, w którym wszystko się zdarzyć może. Autor w swojej książce postawił na szybki rozwój wydarzeń, tak aby czytelnik nie miał czasu się nudzić. W odróżnieniu od poprzednich części , „Burza” charakteryzuje się mroczną i klaustrofobiczną atmosferą. Opisy bitew są bardzo żywe, a zwroty akcji sprawiają, iż do końca nie sposób przewidzieć która z walczących stron zwycięży. Autor zdecydował się na wprowadzenie do opowieści kilka nowych postaci (min. Neruliana, Truskara),co nieco odświeżyło powieści i pozwoliło historii głównych bohaterów obrać nową ścieżkę. Jedynym elementem, który moim zdaniem wymagałby dopracowania a w zasadzie rozwinięcia jest relacja miedzy braćmi Nasturionem i Nerulianem. Myślę, że postać pogromcy smoków zasługiwała na dużo większą uwagę. Chętnie przeczytałbym o jego postawie np. w czasie bitwy z wampirami. Niestety autor zdecydował się inaczej poprowadzić tę postać.