Monika Bartnik

Motyw mafijny w książkach chyba jeszcze długo mi się nie znudzi, choć wiem po opiniach, że wielu z Was odczuwa już przesyt tą tematyką. W tej książce debiutująca Autorka starała się pokazać nam odrobinę inny typ mafijnego bossa. Nie znajdziecie tu serduszek, romantycznej atmosfery i przemiany bad boya w zakochanego szczeniaka. Zainteresowani? Liam to bezwzględny, arogancki typ, który ma świadomość tego, że nie nadaje się do związków oraz jest ogromnie chwiejny emocjonalnie. Nieprzyzwyczajony do nieposłuszeństwa, traktuje wszystkich twardą ręką, bez wyjątku. Nie pyta, a rozkazuje. Nie twierdzę, że jest niezdolny do uczuć, bo każdy człowiek jest, jednak ich okazywanie nie leży w zasięgu tego mężczyzny. Cieszy mnie, że Autorka pozwoliła sobie na kreację postaci nieoczywistej, którą niekoniecznie da się polubić. Jego zachowanie w jednym momencie całkowicie go dyskredytuje, a za chwilę robi coś, co sprawi, że serce odrobinę się kruszy.. Trudno mi go ocenić. Kornelia to kobieta, która przeszła wiele, zbyt wiele jak na swój młody wiek. Autorka poruszyła tutaj temat depresji i w mojej opinii dobrze pokazała, na przykładzie bohaterki, z czym wiąże się ten stan i z jak ogromnym niezrozumieniem należy się mierzyć, gdy nas dotyka. Kornelia jest zagubiona, to widać w jej kreacji, stara się być wesoła, szczęśliwa, ale tak naprawdę jej decyzje łopoczą jak flaga na wietrze. Gorzej trafić nie mogła, w końcu wpadł jej w oko człowiek niebezpieczny. Szkoda, że nie otrzymaliśmy w tej historii większej ilości jej rozterek, strachu związanego z tworzeniem relacji z mężczyzną z półświatka. Natomiast jej zachowanie jasno wskazywało, że sama nie do końca wie czy ma ulec podszeptom rozumu czy serca. Czytałam wiele debiutów, bo uważam, że każdy zasługuje na szansę, tak samo jak ja dostałam swoją szansę by stać się recenzentką tak i początkujący Autorzy powinni zostać zauważeni. Zawsze, przede wszystkim, należy chylić czoła, bo napisanie książki to nie jest rzecz prosta- ja bym nie potrafiła. W przypadku tej historii żałuję, że nie jest bardziej rozbudowana. Nie wiem czy to moje widzimisię, lubię książkowe grubaski, gdy mam czas na poznanie się z bohaterami i wczucie się w ich postępowanie poprzez poznawanie targających nimi rozterek. Tego odrobinę mi zabrakło w tej opowieści, myślę, że pozwoliłoby to na większe zaangażowanie czytelnika. Akcji jest dużo ale nie do przesady. Pojawiają się tajemnice, interesujące wątki oraz postaci poboczne z charakterem. Jest odrobinę zbyt dużo opisów nie wnoszących nic do fabuły i akcji książki. Jednak pomimo to uważam, że jest to całkiem udane wkroczenie na rynek wydawniczy i trzymam kciuki za sukcesy Autorki, bo widzę tu duży potencjał.