Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[Biskup Kartaginy i męczennik za wiarę, pisarz apologeta chrześcijaństwa, jeden z ojców Kościoła, święty katolicki i prawosławny. Święty ten wymieniany jest w Modlitwie Eucharystycznej Kanonu rzymskiego.]

Cyprian urodził się w rzymskiej prowincji Afryki (dzisiejsza Tunezja),w pogańskiej rodzinie. Będąc synem bogatego senatora, otrzymał dobre wykształcenie. Przez większą część życia był adwokatem i retorem. Pod wpływem kapłana Cecyliusza, przyjął chrześcijaństwo i rozdał ubogim wszystko, co posiadał. Przyjął chrzest w 245 roku i wkrótce potem święcenia kapłańskie. Godność biskupa otrzymał w 248 roku.

Toczył długotrwałe spory z Biskupem Rzymu, Stefanem I o ważność chrztu heretyków. Cyprian uważał taki chrzest za nieważny. Jego stanowisko w tej sprawie zostało ostatecznie odrzucone przez Kościół. Jednocześnie występował w obronie papiestwa, przeciw herezji Nowacjana. Był autorem sentencji: extra Ecclesiam nulla salus– poza Kościołem nie ma zbawienia. A także: „nie może mieć Boga za swego Ojca ten, kto nie ma Kościoła za swą matkę”.

W 252 roku w Kartaginie wybuchła epidemia. Biskup stał się wówczas niezmordowanym pocieszycielem chorych. Każdą ważną decyzję podejmował po naradzeniu się z innymi kapłanami i uzyskaniu zgody wiernych. Z myślą o nich napisał kilka traktatów, z których najbardziej znany dotyczy natury jedności Kościoła.

Za cesarza Waleriana wznowiono prześladowania chrześcijan. Cyprian stał się jedną z ich pierwszych ofiar. 30 sierpnia 257 r. został przesłuchany przed prokonsulem Aspazjuszem Paternusem, który skazał go na wygnanie do Curubis (m. Korba w Tunezji). Rok później został przesłuchany przed nowym prokonsulem Galeriuszem Maksymem. Przesłuchanie zakończyło się skazaniem Cypriana na śmierć przez ścięcie mieczem za niezłożenie ofiary bogom rzymskim. Wyrok wykonano 14 września 258 na Villa Sexti, niedaleko Kartaginy.