Alberto Zanon

To już 10. tom opowieści o czarodziejkach. Z chęcią sięgam po komiksy Witch. Ciągle mnie czymś zaskakują i wciągają jeszcze bardziej. Elisabetta Gnone odpowiedzialna za całą serię, stworzyła coś niesamowitego, czyli dzieciństwo większości z nas. Z czym tym razem muszą zmierzyć się strażniczki? Jak ta księga wypada na tle pozostałych? W poprzedniej części Matt, chłopak Will zostaje uwięziony w Księdze Żywiołów. Oczywiste jest, że Cedric maczał w tym palce. Do tego w magicznym przedmiocie ukrywa się śmiertelnie niebezpieczny wróg. Wykorzystując strażniczki, które chcą uwolnić chłopaka, próbuje opuścić swoje więzienie. Przed dziewczynami cała masa prób. Żeby wydostać Matta z krainy znajdującej się poza czasem, muszą zdobyć kamień każdego żywiołu. Pierwsza misja dotyczyła Irmy. Zadanie związane z jej mocą, moim zdaniem okazało się najciekawsze. Dlaczego? Strażniczki musiały pokonać własne pragnienia, a kadry przedstawiające podwodny świat były niesamowicie zilustrowane. Również bohaterka pokazała swoją mniej zabawną i nieironiczną twarz. Ziemia i powietrze dostały misję jednocześnie. To, co tam się wydarzyło, również uważam za interesujące. W pewnym momencie Hay Lin i Cornelia musiały kombinować do tego stopnia, że przypadkowo wymieniły się mocami. Oprócz tego, oglądając poczynania strażniczki ziemi, na początku nie do końca było wiadomo, co jest prawdą, a co fałszem. Najbardziej zawiodła mnie próba ognia. Mam wrażenie, iż tylko mignęła gdzieś w całej historii. W wyżej opisanych zadaniach dziewczyny musiały myśleć i współpracować. Odniosłam wrażenie, że Taranee właściwie nikogo nie potrzebowała. Skoro już o niej mowa, to na początku tomu pojawił się wątek jej chłopaka, z którym nie wiadomo czy jeszcze chce być. I to by było na tyle. Zapewne jego rozwinięcie będzie w następnej części, nie mniej uważam, iż zaginął w tym, co się działo, do tego stopnia, że łatwo będzie o nim zapomnieć. Więcej na: CzasoStrefa