Co napisał(-a) Krzysztof Grabowski?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Śladami ojca Mateusza

Szukasz cytatów z książek Krzysztof Grabowski?

Cytaty z książek autora Krzysztof Grabowski

Krzysztof Grabowski

6,4/10

Polski producent i reżyser filmowy i telewizyjny.

W 1977 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego (filologia polska i filmoznawstwo),a w 1983 – reżyserię telewizyjno-filmową na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Autor licznych filmów dokumentalnych i widowisk telewizyjnych realizowanych dla różnych europejskich producentów i stacji TV. Producent seriali, miniserii i filmów fabularnych. Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

Od 1996 roku kieruje firmą Grupa Filmowa Baltmedia z Sopotu specjalizującą się w koprodukcjach międzynarodowych, produkcji wykonawczej oraz realizacji filmów na rynek polski. Od 2009 roku jest członkiem Zarządu i producentem w firmie Baltmedia Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie. W listopadzie 2014 roku, po przejęciu spółki Baltmedia przez Profilm Sp. z o.o., zostaje prezesem Zarządu tej spółki, wchodzącej w skład holdingu medialnego ATM. Od 1 kwietnia 2016 roku, po wchłonięciu spółki Profilm przez holding ATM S.A., zostaje producentem w ATM Grupie.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2015

Śladami ojca Mateusza

Krzysztof Grabowski

6,4 z 5 ocen

8 czytelników 1 opinia

2015

Dodaj na półkę

Najnowsze opinie o książkach autora

Śladami ojca Mateusza Krzysztof Grabowski

annaroza

ocenił(a) na 66 lata temu

Nie oglądam zbyt wiele seriali w telewizji. "Ojciec Mateusz" jest jednym z niewielu, które potrafią przyciągnąć moją uwagę. Fajnie było poczytać trochę o kulisach jego powstawania. Co prawda nie jest to pozycja dogłębnie badająca temat. Trochę faktów, trochę zdjęć, trochę wypowiedzi osób zaangażowanych w jego powstawanie. Odniosłam wrażenie, że książeczka raczej promuje Sandomierz, a nie sam serial. Myślę, że może posłużyć za swoisty przewodnik po mieście. Zdjęcia, choć ładne, trochę mi przeszkadzały w czytaniu. Zwłaszcza taka sytuacja: dochodzę do końca strony, tekst urywa się w połowie zdania, przewracam kartkę, a tam całe dwie strony zdjęć. I teraz nie wiem, czy oglądać fotografie, czy szukać na kolejnych stronach końcówki zdania. Trochę mnie to denerwowało i rozpraszało, szczególnie, że na niewielkiej ilości stron miało to miejsce co najmniej kilka razy.

Przeczytaj