Zarezerwowałam już Foera w bibliotece, a potem zamierzam przeczytać Duve. Liczę, że wpłyną na moją motywację do zmiany nawyków żywieniowych. Jem mięso głównie dlatego, że szybko się je przygotowuje. Zbilansowane posiłki wegetariańskie są jednak dość pracochłonne,a u mnie z wolnym czasem ciężko...

No i dieta mięsna jest zdecydowanie tańsza:) Ja akurat byłabym gotowa płacić więcej za mięso, gdybym miała pewność, że zwierzęta były hodowane w cywilizowanych warunkach i bezboleśnie zabijane. Ale dla wielu osób finansowe kryterium jest niestety bardzo ważne.

Nie wydaje mi się też, że dieta wegetariańska miałby byćw jakimkolwiek stopniu szkodliwa (oczywiście odpowiednio zróżnicowana - dla wielu polaków wegetarianizm sprowadza się tylko do niejedzenia mięsa, a tu chodzi też o odpowiednie zbilansowanie braku białka zwierzęcego). Argument, że człowiek je mięso od tysięcy lat do mnie nie trafia, bo trochę się jednak czasy zmieniły. Zmienił się przede wszystkim nasz styl życia - nie musimy już np. gromadzić tłuszczu, żeby przetrwać zimę:) Siedzenie przy komputerze też nie wymaga jakichś niesamowitych zasobów energetycznych.
Dlatego dla mnie kwestia jedzenia lub niejedzenia mięsa to głównie kwestia etyczna. Fakt jedzenia mięsa nie jest moim zdaniem sam w sobie naganny. Bardziej przeraża mnie nadmierne i niepotrzebne cierpienie zwierząt z tym związane.Ktoś, kto ze zwierzętami obcuje, wie że zwierzęta cierpią. Nie tylko nasze domowe pieski i kotki, ale też krowy, świnie czy kury.

Poza tym mięso, które spożywamy, to zwykle nie były szczęśliwe świnki biegające po łączce, tylko zwierzęta żywiące się głównie paszą na modyfikowanej soi (przy czym nie mam nic przeciwko GMO, żeby było jasne, chodzi mi bardziej o jakość tych pasz), syntetycznych witaminach i "wspomagaczach". Do tego obowiązkowe antybiotyki, a często też hormony. Byłam raz w hodowli świń i szczerze mówiąc świnki nie wyglądały na szczęśliwe (że o kurach w klatkach nie wspomnę -widok naprawdę straszny, żałuję, że poszłam). Dlatego tak ważna jest poprawa warunków hodowli. I wiele gospodarstw faktycznie takie rozwiązania wprowadza. Niestety, przeciętny polski chłop tnie koszty, gdzie można. Dopłaty z UE na innowacyjne gospodarstwo chętnie weźmie, ale w praktyce i tak zrobi po swojemu.

No i kwestia jakości mięsa: kurczak z marketu a kurczak tzw. wiejski to jednak dwie różne rzeczy (przy czym mam tu na myśli sprawdzone gospodarstwa, bo zdarzają się też "wiejskie" kury karmione byle czym i byle jak). Jak ktoś ma dostęp do takiego "nieprzemysłowego" mięsa lub wędlin, to widzi różnicę. Niestety, przeciętny konsument przez całe życie i tak je tylko mięso z ogromnych hodowli, więc tak naprawdę walory smakowe nie mają dla niego większego znaczenia.

Reasumując, nie jestem przeciwna jedzeniu mięsa (sama przecież jem), natomiast jak najbardziej jestem za wymuszeniem na hodowcach lepszych warunków hodowli i uboju, nawet jeżeli miałoby to podnieść ceny. No i zdecydowanie jestem za absolutnym zakazem rytualnego uboju (tu znowu argument o wielowiekowej tradycji do mnie nie trafia).

Zarezerwowałam już Foera w bibliotece, a potem zamierzam przeczytać Duve. Liczę, że wpłyną na moją motywację do zmiany nawyków żywieniowych. Jem mięso głównie dlatego, że szybko się je przygotowuje. Zbilansowane posiłki wegetariańskie są jednak dość pracochłonne,a u mnie z wolnym czasem ciężko...

No i dieta mięsna jest zdecydowanie tańsza:) Ja akurat byłabym gotowa płacić...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Hubert: Maciej:Hubert:
- Wybór jedzenia albo nie jedzenia mięsa to prywatny wybór

Jasne, przyjąłem takie założenie jako oczywiste. Dlatego przy każdym z punktów napisałem "uważam za", co wskazuje, że jest to jedynie mój pogląd. Poparty jedynie moimi przemyśleniami.

- Rozumiem i dziękuję za podkreślenie/wyjaśnienie. :)

Hubert: Maciej:Hubert:
- Wybór jedzenia albo nie jedzenia mięsa to prywatny wybór

Jasne, przyjąłem takie założenie jako oczywiste. Dlatego przy każdym z punktów napisałem "uważam za", co wskazuje, że jest to jedynie mój pogląd. Poparty jedynie moimi przemyśleniami.

- Rozumiem i dziękuję za podkreślenie/wyjaśnienie. :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Maciej: Hubert:
- Wybór jedzenia albo nie jedzenia mięsa to prywatny wybór


Jasne, przyjąłem takie założenie jako oczywiste. Dlatego przy każdym z punktów napisałem "uważam za", co wskazuje, że jest to jedynie mój pogląd. Poparty jedynie moimi przemyśleniami.

Maciej: Hubert:
- Wybór jedzenia albo nie jedzenia mięsa to prywatny wybór


Jasne, przyjąłem takie założenie jako oczywiste. Dlatego przy każdym z punktów napisałem "uważam za", co wskazuje, że jest to jedynie mój pogląd. Poparty jedynie moimi przemyśleniami.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Hubert:
Wegetarianizm uważam za niegroźną fanaberię.
Weganizm uważam za wynaturzenie.
Frutarianizm uważam za chorobę psychiczną.
Człowiek żarł mamuty od zawsze, a idea wege pojawiła się dopiero gdzieś 2 tys. lat pne i to zdaje się z pobudek religijnych. Mamutów było coraz mniej, więc człowiek zaczął hodować różne mięso. Coś za coś. Naturalna kolej rzeczy.

- Wybór jedzenia albo nie jedzenia mięsa to prywatny wybór i nie mam zamiaru z nikim o tym dyskutować, bo i tak nikogo chętnego jedzenia się nie przekona. Natomiast co do powyższych argumentów i dowodów logicznych:
'Wegetarianizm uważam za niegroźną fanaberię.' - OK, prawo oceny.
'Weganizm uważam za wynaturzenie.' - Równie dobrze mogę wziąć każdą czynność, funkcję ludzką i stwierdzić sobie, że uważam np. Twoje zbieranie książek za wynaturzenie.
'Frutarianizm uważam za chorobę psychiczną.' - Tu już pojechałeś, ja mogę sobie nabzdetać, że dla mnie zbieranie łyżek albo znaczków pocztowych, kopert to choroba psychiczna. Jej definicje są jednak ściśle określone, a takie stwierdzenie podejmuje grono specjalistów.
'Człowiek żarł mamuty od zawsze, a idea wege pojawiła się dopiero gdzieś 2 tys. lat pne' - Jak rozumiem, widujesz w swoim życiu ludzi mieszkających w jaskiniach, lepiankach i mieszkających na drzewie, dlatego, że tak było przez kolosalny okres czasu?
I nadal z kolegami próbowałbyś ganiać mastodonty (ich pochodną) z dzidą w ręku? Bo ludzie naturalnie i bardzo długo tak robili i taki był szablon-wzorzec?

@Puolalainen - Tak, jak napisałeś, to tak to zabrzmiało. Nie odnosiłem się tylko do swojej wypowiedzi, ale do ogółu tematów i czytanych wielu wypowiedzi. Zresztą identycznych nawet na LC w poprzednim wątku o nie jedzeniu mięsa. I nie uściśliłeś, że masz doświadczenia z ludźmi, którzy gardzą jedzącymi mięso. Ja się z czymś takim nie spotkałem.
___
Człowiek ewoluuje i z czasem z powodu prowadzonego życia, czynności, a także sposobu odżywiania fizyczność człowieka będzie się zmieniała.
Prawdopodobnie nawet mózgi z czasem i ich praca zaczną się zmieniać - po długim okresie zmian fizycznych.
Osoby nie jedzące mięsa są, wbrew początkowemu krzyczeniu o niezdrowym odżywianiu, zdrowsze od przeciętnego mięsożercy, bo nie pochłaniają ton konserwantów, antybiotyków, hormonów, chemii i niepotrzebnych dodatków, wypełniaczy. Zmniejsza się niewiarygodnie ryzyko zachorowania na raka, ryzyko wielu poważnych chorób i powikłań, a ogólna odporność organizmu i zdolność do auto-leczenia
(naturalna) -- bardzo mocno wzrastają.

@Darth_Morrigan - "Ja jedząc swój kotlet widzę radosną, czystą i puszystą krówkę, która radośnie zajadała całe swoje życie najlepsze pasze i nawet przez sekundę nie poznała co to stres." - Oczywiście zgodzę się z II stroną medalu w pewnym obrębie stwierdzeń i tematów; przesadza się niekiedy, demonizuje i przejaskrawia temat, ale nadal nie widzę żadnego powodu do "rozpuku" czy śmiechu.

Hubert:
Wegetarianizm uważam za niegroźną fanaberię.
Weganizm uważam za wynaturzenie.
Frutarianizm uważam za chorobę psychiczną.
Człowiek żarł mamuty od zawsze, a idea wege pojawiła się dopiero gdzieś 2 tys. lat pne i to zdaje się z pobudek religijnych. Mamutów było coraz mniej, więc człowiek zaczął hodować różne mięso. Coś za coś. Naturalna kolej rzeczy.

- Wybór...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

No pewnie, każda krowa zazdrości takiej antylopie, która całe życie trzęsie szynką (żarcik taki anatomiczny) czy jej czasem jakiś gepard nie rozszarpie.

Dodam, że bywam w rzeźniach i w wielkich hodowlach zwierząt i jakoś nie widzę tego cierpienia o którym tyle się trąbi, a jestem dosyć wrażliwa, płaczę na bajkach Disneya.

Dodam również, że kontrole dobrostanu są przeprowadzane regularnie, i jest to jeden z dwóch powodów dla których NIE OPŁACA się nie dbać o zwierzę. Drugi powód jest taki, że zwierzę cierpiące obniża produkcję.

Ja jedząc swój kotlet widzę radosną, czystą i puszystą krówkę, która radośnie zajadała całe swoje życie najlepsze pasze i nawet przez sekundę nie poznała co to stres. Serio, coraz bardziej dba się o dobrostan zwierząt, nawet popularność zdobywają pomysły by rozpylać feromony w stacjach uboju. I do takiego stanu rzeczy nie przyczyniają się wegetarianie, tylko ludzie kupujący mięso z ferm posiadających certyfikaty i atesty. I bezpośrednio zootechnicy, pracujący ze zwierzętami. Tu moim zdaniem leży moralność i etyka.



Oczywiście nie mam zamiaru nikogo przekonywać, mam nawet przyjaciółkę - też zootechnika - wegetariankę; ale do rozpuku mnie doprowadzają wszelkie emfatyczno-patetyczne deklaracje, że "nie jem mięsa, bo nie chcę żeby zwierzęta cierpiały!" Bo świnia jest taka mądra jak pies a pies to mój przyjaciel". Rety.

No pewnie, każda krowa zazdrości takiej antylopie, która całe życie trzęsie szynką (żarcik taki anatomiczny) czy jej czasem jakiś gepard nie rozszarpie.

Dodam, że bywam w rzeźniach i w wielkich hodowlach zwierząt i jakoś nie widzę tego cierpienia o którym tyle się trąbi, a jestem dosyć wrażliwa, płaczę na bajkach Disneya.

Dodam również, że kontrole dobrostanu są...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Trudno jest mi zrozumieć sens tego tematu. Że jedzenie mięsa jest złe? Bo mięsko kiedyś beczało i skakało po polance? Proszę Was.

Wegetarianizm uważam za niegroźną fanaberię.
Weganizm uważam za wynaturzenie.
Frutarianizm uważam za chorobę psychiczną.

Człowiek żarł mamuty od zawsze, a idea wege pojawiła się dopiero gdzieś 2 tys. lat pne i to zdaje się z pobudek religijnych. Mamutów było coraz mniej, więc człowiek zaczął hodować różne mięso. Coś za coś. Naturalna kolej rzeczy. Jestem za tym, by moje kotleciki miały zapewniony dobry żywot zanim pójdą pod nóż, ale sama walka z ideą "hodowli w celu zabicia i zjedzenia" jest absurdalna.

Oczywiście, mógłbym nie jeść mięsa i też pewnie bym przeżył, ale po co? Dobry kotlet jest dobry ponieważ jest dobry i jest kotletem.

A swojego psa pewnie bym nie zjadł, ale jakiegoś psa być może już tak. Mięso to mięso i tyle.

Trudno jest mi zrozumieć sens tego tematu. Że jedzenie mięsa jest złe? Bo mięsko kiedyś beczało i skakało po polance? Proszę Was.

Wegetarianizm uważam za niegroźną fanaberię.
Weganizm uważam za wynaturzenie.
Frutarianizm uważam za chorobę psychiczną.

Człowiek żarł mamuty od zawsze, a idea wege pojawiła się dopiero gdzieś 2 tys. lat pne i to zdaje się z pobudek...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jej, mówiłem przecież o takich ludziach, którzy nie jedzą mięsa i się tym chwalą i wręcz gardzą tymi, którzy nie są jeszcze "nawróceni". Nadinterpretujesz, nie odnosiłem się też prześmiewczo czy w jakikolwiek inny negatywny sposób do twojego posta, a ty mi sugerujesz coś tam o wojnie, coś tam o Hiroszimie, co w ogóle nie ma żadnego związku z tym, co napisałem. Strasznie się obruszyłeś na słowa, których... nawet nie napisałem.

Jej, mówiłem przecież o takich ludziach, którzy nie jedzą mięsa i się tym chwalą i wręcz gardzą tymi, którzy nie są jeszcze "nawróceni". Nadinterpretujesz, nie odnosiłem się też prześmiewczo czy w jakikolwiek inny negatywny sposób do twojego posta, a ty mi sugerujesz coś tam o wojnie, coś tam o Hiroszimie, co w ogóle nie ma żadnego związku z tym, co napisałem. Strasznie się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

(Skasowałem.)

(Skasowałem.)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Na pewno nie zabiłbym psa albo kota, ale zdanie "Pyta, czy zjedlibyśmy swojego psa lub kota. Uznalibyśmy to za kanibalizm, prawda?" jest przesadzone.

Sam mam do tego obojętny stosunek. Mięsa jem niewiele, nie jestem wielkim fanem jego smaku. Poza tym traktowanie zwierząt jest obecnie nieludzkie. Można jeść mięso i przy okazji szanować zwierzęta, tak, jak np. Lapończycy (ciekawa książka "Tropami Rena" pana Wilka - polecam). Niemniej śmieszą mnie ludzie, którzy nie jedzą mięsa i chwalą się, jacy to oni nie są, a nie mają nic przeciwko fermowym jajkom albo produktom, które były testowane na zwierzętach lub z nich robione.

Na pewno nie zabiłbym psa albo kota, ale zdanie "Pyta, czy zjedlibyśmy swojego psa lub kota. Uznalibyśmy to za kanibalizm, prawda?" jest przesadzone.

Sam mam do tego obojętny stosunek. Mięsa jem niewiele, nie jestem wielkim fanem jego smaku. Poza tym traktowanie zwierząt jest obecnie nieludzkie. Można jeść mięso i przy okazji szanować zwierzęta, tak, jak np. Lapończycy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Foer: zjadłbyś swojego psa? - Sam pomysł luźno nawiązuje do szkolenia w Niemczech hitlerowskich, wychowywanie przez młodzież psa, a potem jego zastrzelenie jako przewartościowanie.

Ja nie zabiłbym własnego psa i od bardzo wielu lat prawie nie jem mięsa. Od kilku lat jadam niezwykle rzadko mięso ryb i drób (wyjątkowo), moja dieta oparta jest na nie zabijaniu ssaków.

Motyw pieczenia psa na ruszcie był w sprawnej sensacyjnie (a nawiązującej do wielu książek) dwuznacznej opowieści "Ja, Gelerth"

pisarza/reżysera - Władysława Pasikowskiego. Gdy to czytałem jako 17/18 latek gdzieś, to to mną wstrząsnęło. A opis tego czynu, brzmiący zimno i cynicznie, podkreślał surowość i nieprzyjazność świata, który nastał w przełomowej fabule książki.

Cyt. "Ja, Rah V. Gelerth, obchodziłem tego dnia urodziny. Udało mi się zastrzelić psa w sile wieku i średniej wielkości. Obdarłem go z gęstej sierści, wypatroszyłem, odciąłem łeb i nadziałem na prowizoryczny rożen, pod którym rozpaliłem niewielkie ognisko. Piekł się zupełnie dobrze. Obiecywałem sobie prawdziwie urodzinową kolację."

Interesujący wątek Pani założyła.

Foer: zjadłbyś swojego psa? - Sam pomysł luźno nawiązuje do szkolenia w Niemczech hitlerowskich, wychowywanie przez młodzież psa, a potem jego zastrzelenie jako przewartościowanie.

Ja nie zabiłbym własnego psa i od bardzo wielu lat prawie nie jem mięsa. Od kilku lat jadam niezwykle rzadko mięso ryb i drób (wyjątkowo), moja dieta oparta jest na nie zabijaniu ssaków.

Motyw...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej