Zastanawiające, iż większość ludzi natychmiast popiera każdą treść i nowość, a także momentalnie łączy się z tłumem i dostosowuje, nawet nie myśląc, czy przypadkiem dany tekst nie jest zgrabną reklamą ubraną w słowa?
A jak tylko jedna osoba się choć odrobinę nie zgadza, to natychmiast podnosi się wielka fala oburzenia?
A już użycie słowa "Leming" jako podsumowania ogółu sytuacji, to już zamach na społeczeństwo i całkowity brak wyczucia, a nawet moralne dno?
Śledząc sytuację, postanowiłam zajrzeć do Wikipedii, ponieważ może odkryto przez ten czas jakieś potworne zwyczaje tegoż całkiem miłego dla oka gryzonia, o których nie mam pojęcia. Okazało się, iż nic takiego się nie zdarzyło.
Leming to nadal mały gryzoń,który migrując łączy się w wielkie grupy społeczne i razem z nimi przepływa rzeki,pokonuje ogromne połacie terenu, aby poprawić swoje warunki bytowe i przetrwać. To malutkie stworzonko nie zadaje swoim pobratymcom pytań, On ufa Im bezgranicznie i nie zdaje sobie sprawy,iż jego gatunek ma jedną wadę,nie potrafi ocenić odległości i bywa, iż wielkie gromady gryzoni natrafią na niekorzystne warunki bytowe lub płyną w pław przez morze w poszukiwaniu lądu i lepszego życia, a potem wycieńczone toną w wielkich ilościach lub są pokarmem dla innych gatunków. Te, które przeżyją, odtwarzają populacje.
Jeśli zainteresowany czytelnik zgłębi wiedzę na temat życia i obyczajów drobnego "Lemmini", uświadomi sobie, iż tenże futrzak jest doskonałym, naturalnym przykładem "psychologii tłumu" i jego wpływu na jednostkę. Jego zachowanie może być też modelem szybkiego dostosowywania się do większości.
Czy to zła cecha?
Na to pytanie można odpowiedzieć jedynie w taki sposób: "Co dobre dla jednego, to niekoniecznie dobre dla innego..." lub wziąć pod uwagę fakt, iż "dobro" jako pojęcie samodzielne nie istnieje...
Gdybyśmy chcieli zauważyć drugą stronę medalu "psychologi tłumu", niekoniecznie pozytywną, możemy również wykorzystać do tego mięciutkiego gryzonia.
Załóżmy,iż jeden z Lemingów pędząc z wielką masą osobników sobie podobnych, nagle doznał "olśnienia" i zapaliła mu się czerwona lampka w tym jego malutkim mózgu. Stwierdził, iż nie ma zamiaru iść za tłumem, gdyż nie lubi zimnej, morskiej wody, albo zaczął analizować zmienne i doszedł do wniosku, iż krocząc dalej w tym kierunku czeka go śmierć lub wycieńczenie.
Jak mógłby się zachować? Na pewno by zwolnił,albo się zatrzymał, a może nawet próbowałby zawrócić lub skręcić na lewo lub na prawo, a może starałby się przekonać swoich braci, iż nie koniecznie mają całkowitą rację.
Czy takie zachowanie mogłoby go uratować od masowej zagłady?
Moim zdaniem nie miałby szans bezpiecznie zawrócić i tak ogromna masa lemingów stratowałaby go nawet tego nie zauważając.
Jednak Nasz "Lemmini" mógłby być bardzo sprytny i mieć trochę bardziej rozwinięte zmysły. Wpadł więc na pomysł, iż wskoczy na plecy kolegi po lewej i będzie się przemieszczał odbijając się od ich grzbietów, co pozwoli mu utrzymać się na powierzchni i uratować skórę lub też utrzymać suche futerko tak jak lubi, a także oddalić się na bezpieczną odległość od kłębowiska gryzoni.
(Gdyby to była bajka Disneya, wszystko musiałoby się skończyć słodko, a Nasz Leming zwycięzca byłby zapewne czarny i miał zmienioną orientację seksualną, aby żadna jednostka nie poczuła się dotknięta i każdy mógłby się z Nim identyfikować)
Znając jednak prawdziwe realia możemy domniemywać,iż Nasz śmiałek nadal wygląda jak wyglądał i nie zmienił płci,ale takie zachowanie większości z nich nie przypadłoby do gustu i nim by dotarł do brzegu, zostałby wciągnięty z powrotem w galopujący bez zastanowienia tłum "podrodziny karczowników" przez innego z braci lub całą grupę silniejszych od siebie i chcąc nie chcąc, bez względu na to,czy jest szczęśliwy,czy nie lub czy ma rację, musi wybrać: dostosować się lub nie?
Może jednak być walecznym osobnikiem i nawet próbować przekonać do swoich pomysłów kilka mniejszych grup, ale jest za słaby i nie ma daru motywowania innych, albo zwyczajnie nie chce mu się, a za mało zna tych którzy go popierają, aby Im zaufać lub "ma alergię" na konflikty i krzyki itp.
Nasz Bohater jest jednak dobrze odżywionym, silnym osobnikiem, a jego dieta bogata w tłuszcz sprawiła, iż ma charyzmę i zaczyna analizować i planować swoje działania, a także manipulować dokładnie wybranymi osobnikami, aby osiągnąć konkretne cele.
Zamierza pokazać się z jak najlepszej strony największej z grup w pędzącym morzu lemingów. W trakcie postoju pomaga Im, popiera ich zdanie, zaskarbia ich łaski dzieląc się pożywieniem i z oddaniem poświęca się dla innych.
Nasza Bestyjka umie doskonale rozegrać tę partie i gdy po wielu znojach zostaje "namaszczony moczem przywódcy" i przyjęty do rady najliczniejszej z grup, postanawia nie próżnować i w tym celu odwiedza mniejsze zgrupowania roznosząc woń "swojego Szefa" i przekonując ich do wstąpienia do najliczniejszej organizacji gryzoni w populacji lemingów, obiecując profity, a także ogólny błogostan, a ponieważ posiada dar oratorski, szybko okazuje się, iż zjednoczył 99%, a ten 1% wątpiących, który nie zgadza się z wolą grupy nie ma tak silnej pozycji, ani takich znajomości, aby się przeciwstawić.
Szef największej organizacji społecznej w morzu mięciutkich i ufnych Lemmini cieszy się i pęka z dumy! Powierza Naszemu lemingowi, co raz to poważniejsze zadania, które Nasz oddany swemu panu Gryzoń wykonuje szybko, sprawnie, a jego dar przekonywania i obłaskawiania sprawia, iż tłumy wiwatują widząc go z oddali! Przywódca trochę mu tego zazdrości, ale dostrzega skutki jego działania. Nie zamierza więc mu przerywać i to go zgubiło, ponieważ Nasz inteligentny leming doskonale znał już swoją pozycje społeczną i wykorzystał ją, aby przekonać tłum do swoich racji i zawrócić masową migrację lemingów ukazując Im wady i zgorszenia swojego przywódcy.
Następuje detronizacja, a nawet masowa egzekucja byłego Przywódcy! Zbulwersowany tłum szaleje i zadeptuje na śmierć swojego byłego Szefa!
Nasz skruszony Bohater ze łzami w oczach przejmuje w swe delikatne i kruche łapki niewielkiego "Karczownika" ogromne berło dowodzenia z rąk kochającego i "spijającego" każde słowo z jego ust, niczym słodką ambrozję, roju i zaczyna wprowadzać swoje nowe zasady, cały czas ukazując cel jakim jest poprawa egzystencji, usprawiedliwiając swoje działania utopijną wizją dobrobytu dla swoich Poddanych,
Nikt nie podważa jego potwornych zachowań w stosunku do 1% populacji, brutalnych napaści na odrębne gatunki,oraz żądzy mordu, gdyż Nasze Bożyszcze uratowało od zagłady wielkie masy lemingów, a że niszczy inne gatunki i zagarnia ich dorobek życia. Na taki mały szczegół, można przymknąć oko. Żyje się tylko raz! Większość wygrywa, a "live is brutal"!
Nie można jednak zapomnieć o elemencie z pogranicza fantastyki, czy syfy i nie zmierzyć się z całkiem odrealnioną wizją życia Naszego cudownego Futrzaka.
Wyobraźmy sobie biegnącego co tchu, w kordonie swojego plemienia dzielnego Gryzonia, który nagle wpada, całkiem niechcący, w przejście do innego wymiaru i już po chwili znowu biegnie w kolumnie, tylko jakby krajobraz się trochę zmienił i towarzysze bardziej wyrozumiali, pełni empatii, a On sam ma wielkie serce i mówiąc szeptem, sprawia, iż tłum zaczyna zwalniać, gdyż dociera do Nich sens jego słów, pomimo, że zostały wypowiedziane na granicy szeptu,a zdania są krótkie i mało rozbudowane. Szalona masa zmęczonych ciał w końcu zatrzymuje się i zastanawia. Ile to już czasu upłynęło, od chwili, gdy wszyscy razem cieszyli się z możliwości posiadania własnego zdania i własnych przemyśleń, a nawet własnej kreacji danej sytuacji i własnych wyborów? Uświadamiając sobie ten stan odkryli, iż umieją słuchać siebie na wzajem i razem ze sobą współpracować, bez brutalnego zagarniania czyjegoś dorobku,a także bez rozpamiętywania bolączek, Postępują uczciwie i uczą, siebie na wzajem jak być lepszymi i nie niszczyć środowiska, w którym żyją. Nie potrzebują do tego wystąpień oratorów,ani przywódców, ani płaczących, zmanipulowanych, małoletnich lemingów, które nie chcą się uczyć w ramach protestu, przeciwko zmianą klimatu. W tym wymiarze rzeczywistości, nikt nie chodzi głodny, każdy dba o środowisko i nikt już nie zwraca uwagi na wciskane przez bogate koncerny reklamy. Same koncerny przestawiły się na proekologiczne działania i nie interesuje ich czysty zysk. Poziom świadomości lemingów wzrósł tak drastycznie,iż zrozumieli, iż nie można się bez umiaru rozmnażać, gdyż na skrawku ziemi,na którym żyją i który kochają nie da się wytworzyć tak dużej ilości pożywienia i dóbr. W tej utopii nie ma w ogóle religii,a wszyscy od małego są uczeni miłości i szacunku do siebie nawzajem, do ziemi, roślin i zwierząt. Nikt nie wykorzystuje słabszych i bezbronnych osobników,ani innych gatunków, ani dzieci lemingów! Nie ma wyścigu szczurów, ani warstw społecznych. Panuje powszechna tolerancja.
Istnieje jeden warunek, którego żaden "Lemmini" nie podważa, gdyż jest oczywisty: "Możesz kochać kogokolwiek, mieć płeć jaką sobie wymarzysz i nic nikomu do tego, a Twoje wybory są powszechnie akceptowane. Jednak szanując Inne Lemingi rozumiesz, że swoje akty seksualne należy uprawiać w swoich pieleszach!"
I tak moi kochani opowiedziałam Wam bardzo nudną i meczącą bajkę, która przypomina nie jedną kampanię historyczną, a także współczesne działania wielu społeczeństw i ludzi, udowadniając ,iż taki mały gryzoń o miłej aparycji może przybierać różne postawy w zależności od miejsca w jakim go umieścimy i czynników zewnętrznych, które mają na niego wpływ, jak również "oświecenia".
Podsumowując tę jakże przedziwną historię, muszę wrócić na ziemię i zauważyć, iż każdy z Nas może pisać prostymi słowami i wyrażać swoje myśli, w zadziwiający, prostolinijny sposób, pomimo poziomu wykształcenia, budząc powszechne oburzenie i znak zapytania lub dostosowywać podstępnie słowa do Naszych potrzeb, aby w zawoalowany sposób wciskać Nam przekonanie, iż kolejna błyszcząco,skacząco,świszcząca nowość jest Nam potrzebna i jest stworzona dla Naszego dobra, abyśmy mogli usprawiedliwić swoje lenistwo i uwierzyć w moc produktu, bez względu na, prostą prawdę życiową, która kiedyś była oczywistością, a dziś jest zastępowana bombardowaniem masą niepotrzebnych informacji, które zagłuszają nasze prawdziwe potrzeby i dzielą Nas społecznie, a także zmuszają do wiecznego biegu na złamanie karku, jak tego biednego przykładowego Leminga...
Czy nie wydaje Wam się, iż jesteśmy już na takim poziomie "smoświadomości", który powinien otworzyć Nam oczy "na drzwi do drugiego lepszego wymiaru"?
Co wolicie?
Odpowiedzcie sobie, nie Mi...

Zastanawiające, iż większość ludzi natychmiast popiera każdą treść i nowość, a także momentalnie łączy się z tłumem i dostosowuje, nawet nie myśląc, czy przypadkiem dany tekst nie jest zgrabną reklamą ubraną w słowa?
A jak tylko jedna osoba się choć odrobinę nie zgadza, to natychmiast podnosi się wielka fala oburzenia?
A już użycie słowa "Leming" jako podsumowania ogółu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

U mnie audiobooki się sprawdzają ale tylko w konkretnej sytuacji - tj w drodze do i z pracy - czyli słucham audiobooków i podcastów - cześciej to drugie, tj ciekawe audycje np w tokfm które mogę sobie ściągać w aplikacji, albo ostatnio pojawiają się też w spotify - np długa po prawie dwu godzinna rozmowa z Filipem Springerem.
Forma audio jest zatem zamiennikiem wtedy kiedy nie mogę czytać, a nie chce po prostu patrzeć przed siebie. Wolę jednak formę tradycyjną tj czytanie niż słuchanie, ale to drugie może być uzupełnieniem - zawsze jest to ileś godz. tygodniowo które można wykorzystać.

U mnie audiobooki się sprawdzają ale tylko w konkretnej sytuacji - tj w drodze do i z pracy - czyli słucham audiobooków i podcastów - cześciej to drugie, tj ciekawe audycje np w tokfm które mogę sobie ściągać w aplikacji, albo ostatnio pojawiają się też w spotify - np długa po prawie dwu godzinna rozmowa z Filipem Springerem.
Forma audio jest zatem zamiennikiem wtedy kiedy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W książce najważniejsza jest treść a nie w jaki sposób ja dostarczamy

W książce najważniejsza jest treść a nie w jaki sposób ja dostarczamy

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Autorka nie zrozumiała badań, o których pisze więc pisze nieprawdę. Nie badano zapamiętywania ani nawet zrozumienia tekstu, badano tylko co w mózgu się uruchamia, kiedy badani słuchają albo czytają ten sam tekst. Wcale nie jest powiedziane, że zapamiętywaliby go równie dobrze - skoro zapamiętywanie zalezy od tego, czy tekst jest na papierze czy na ekranie (ten się zapamiętuje gorzej), to na pewno i tutaj są różnice. Więc analfabeci nie mają się na razie co cieszyć.

Autorka nie zrozumiała badań, o których pisze więc pisze nieprawdę. Nie badano zapamiętywania ani nawet zrozumienia tekstu, badano tylko co w mózgu się uruchamia, kiedy badani słuchają albo czytają ten sam tekst. Wcale nie jest powiedziane, że zapamiętywaliby go równie dobrze - skoro zapamiętywanie zalezy od tego, czy tekst jest na papierze czy na ekranie (ten się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dla mnie audiobooki okazały się niestety nieużyteczne... i to z dwóch ciekawych powodów. Po primo: w domu nie mogę słuchać audiobooka bo ciągle ktoś czegoś ode mnie chce i woła moje imię! A ja nie słyszę bo przecież sobie słucham i później są pretensje i scysje! Albo wciąż wydaje mi się że słyszę swoje imię i przez to nie mogę skupić się na fabule. No zwariować można! A po secundo: słuchanie w przestrzeni publicznej jest dla mnie niebezpieczne! Za bardzo wchodzę w ten świat, immersja audiobooka jest za duża, odpływam, jestem rozproszony na rzeczywistość, przestaje widzieć i dostrzegać swoje otoczenie! Co często rodziło "problemy" w autobusie czy na ulicy (zagapienia się i takie tam). No ja oszaleję! Dajcie mi bezludną wyspę to wtedy w końcu będę sobie mógł posłuchać książek mówionych w spokoju! :P

Dla mnie audiobooki okazały się niestety nieużyteczne... i to z dwóch ciekawych powodów. Po primo: w domu nie mogę słuchać audiobooka bo ciągle ktoś czegoś ode mnie chce i woła moje imię! A ja nie słyszę bo przecież sobie słucham i później są pretensje i scysje! Albo wciąż wydaje mi się że słyszę swoje imię i przez to nie mogę skupić się na fabule. No zwariować można! A po...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jak czytam "naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego" to od razu widzę reklamę audiobooków i wielką ściemę. Ludzie muszą czytać,ponieważ to uczy Nas samodzielnie myśleć i uodparnia na manipulacje.
Niestety, aby nie być "Lemingiem" i dostrzec drugie dno w realu, musisz czytać!
Żaden audiobook "nie dorasta do pięt dobrej książce".
Nie wszystko,co pochodzi z za morza jest dla nas dobre...
Co nie oznacza,że musisz przestać słuchać nagrań,ale nie należy łączyć tego z czytaniem książek,to inny rodzaj odbioru,to słuchowiska,a nie "audio/książki". Aż przykre,iż robi się na świecie wszystko,aby człowiek nie czytał,a to najlepsza rzecz pod słońcem,która może nawet opóźnić demencję o kilka lat...

Jak czytam "naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego" to od razu widzę reklamę audiobooków i wielką ściemę. Ludzie muszą czytać,ponieważ to uczy Nas samodzielnie myśleć i uodparnia na manipulacje.
Niestety, aby nie być "Lemingiem" i dostrzec drugie dno w realu, musisz czytać!
Żaden audiobook "nie dorasta do pięt dobrej książce".
Nie wszystko,co pochodzi z za morza jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czytając potrafię się zatracić. Zatopić w powieści tak, że kartki przewracają się same.
Z audiobookiem - nie do powtórzenia.

Czytając potrafię się zatracić. Zatopić w powieści tak, że kartki przewracają się same.
Z audiobookiem - nie do powtórzenia.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Lubię słuchać audiobooki jednak moimi faworytami są książki. Szybciej mi idzie po prostu ich czytanie niż słuchanie. :)

Lubię słuchać audiobooki jednak moimi faworytami są książki. Szybciej mi idzie po prostu ich czytanie niż słuchanie. :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ciekawa hipoteza naukowców. Kiedyś sięgałem do innych badań i z nich wynikało, że to jednak czytanie pozwala nam przyswoić więcej wiedzy (podczas słuchania, np. wykładu jesteśmy w stanie przyswoić jednorazowo ok. 10% informacji, a podczas czytania ok. 30%). Wynika to choćby z faktu, że podczas czytania angażujemy wzrok, czasami też słuch (choćby czytając na głos), a także zmysł dotyku i tempo czytania jest indywidualne, co też w procesie przyswajania wiedzy ma znaczenie. Poza tym przychylałbym się ku tezie, że człowiek ewolucyjnie od wieków posiadał lepiej przystosowany zmysł wzroku niż słuchu, dlatego może lepiej potrafimy się nim posługiwać?

Badania dr Deniz nie należy postrzegać jako próbę rozstrzygnięcia, jest to nadal znak zapytania. Jak nawet wspomniał jeden z przedmówców - aktywacja niektórych obszarów mózgu nie dowodzi jeszcze skutecznego "kodowania" informacji w naszym mózgu i tutaj przydałyby się chyba jakieś szersze badania, z udziałem szerokiego grona respondentów oraz wielu prób.

Ciekawa hipoteza naukowców. Kiedyś sięgałem do innych badań i z nich wynikało, że to jednak czytanie pozwala nam przyswoić więcej wiedzy (podczas słuchania, np. wykładu jesteśmy w stanie przyswoić jednorazowo ok. 10% informacji, a podczas czytania ok. 30%). Wynika to choćby z faktu, że podczas czytania angażujemy wzrok, czasami też słuch (choćby czytając na głos), a także...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej