O Miłoszu słów kilka
Czesław Miłosz. Los to piąty tytuł w wydawanej przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego serii „Projekt: Egzystencja i Literatura”. W eseistycznej formule prezentuje ona twórczość współczesnych polskich pisarzy rozumianą jako projekt egzystencjalny.
Książka Tomasza Garbola to popularne wprowadzenie w świat Miłosza, w zasadnicze problemy jego myślenia. Autor odczytuje twórczość noblisty przez pryzmat tytułowej kategorii losu. Posługując się nią, wprowadza czytelników w tematykę twórczości Miłosza, a także rekonstruuje sposób myślenia poety o sobie i o świecie. Czy los jest czymś z góry narzuconym, w jakim stopniu można (i trzeba) nadać mu sens? By odwołać się do określenia używanego przez poetę, a przytaczanego przez Tomasza Garbola: Czy formuła „wybrańca losu”, utalentowanego poety, który wyszedł cało z historycznych okropności XX wieku, nie zawiera w sobie nie tylko trudnego zobowiązania do nadawania temu losowi sensu i obejmowania go w twórczości poetyckiej, ale również drugiej, niepokojącej, ciemnej strony? Czy być wybrańcem losu nie oznacza tym samym być „igraszką losu”? Ten klucz interpretacyjny odsłania cały katalog doniosłych – i w perspektywie egzystencjalnej, i w perspektywie literackiej – zagadnień: wybranie, ocalenie, cierpienie, rozpacz przemijania, poczucie winy, perspektywa innej rzeczywistości.
Tomasz Garbol – dyrektor Ośrodka Badań nad Literaturą Religijną KUL, znawca twórczości Herberta, Miłosza oraz… Tolkiena – zwięźle przedstawia światopogląd poety i bliski mu świat wartości. W kolejnych rozdziałach czytelnicy poznają stosunek Miłosza do historyczności ludzkiego istnienia, odkryją go jako poetę afirmującego miłosne zjednoczenie jako wyzwolenie spod władzy losu, a jednocześnie doświadczającego opuszczenia i samotności, twórcę próbującego uchwycić rzeczywistość na poetyckich łowach, wreszcie kogoś, kto przestrzega przed erozją wyobraźni religijnej, a zarazem broni się przed spokojem wiary, który oznacza samozadowolenie, i „nie chce być posiadaczem prawdy”.
Trudno o zwięzłe popularnonaukowe książki o Miłoszu, tymczasem Tomasz Garbol spróbował szkicowo, syntetycznie opowiedzieć o jednym z największych polskich poetów XX wieku, nadal inspirującym i budzącym dyskusje (nie tylko na tematy literackie).
„Czesław Miłosz. Los” to piąty już tytuł w wydawanej przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego serii „Projekt: Egzystencja i Literatura”. Seria w eseistycznej formule prezentuje twórczość współczesnych polskich pisarzy, rozumianą jako projekt egzystencjalny, a w książkach, które się w niej ukazały (dotychczas o Witkacym, Rymkiewiczu, Brzozowskim, Hartwig), autorzy opisują twórczość literacką, mając zawsze na uwadze osobę pisarza: jego biografię, tożsamość, doświadczenie, światopogląd. Odwołując się do tematów egzystencjalnych bliskich każdemu czytelnikowi, dbają, aby pisarz i jego sposób widzenia świata stanowiły najważniejszy kontekst mówienia o jego twórczości.
Artykuł sponsorowany.
komentarze [4]
również pierwszy raz słyszę o tym projekcie.
a że do polskich twórców mam słabość to jestem zauroczona tą ideą i może kiedyś się skuszę na któryś tom ;)
Dzięki za tego newsa, dowiedziałem się dzięki niemu o istnieniu tej serii (a wydaje się arcyciekawa :)) bo dotąd słyszałem tylko o tomie o Brzozowskim, ale nie spodziewałem się, że jest częścią większej całości ;) Więcej takich artykułów! :)
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post