Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kilka razy zasnęłam czytając, a główną bohaterkę ciężko mi polubić lub znielubić, jest mi obojętna, tak samo jak cały ten świat. Warsztat autorki nadrabia, ale nie wystarczająco. Niestety, zmęczyłam tę książkę, zamiast ją przeczytać

Kilka razy zasnęłam czytając, a główną bohaterkę ciężko mi polubić lub znielubić, jest mi obojętna, tak samo jak cały ten świat. Warsztat autorki nadrabia, ale nie wystarczająco. Niestety, zmęczyłam tę książkę, zamiast ją przeczytać

Ogólnie zmiennokształtni to nie moja bajka, książka nie jest niczym odkrywczym, ale jest w niej kilka ciekawych motywów.
Jest napisana przejrzyście, a akcja toczy się w szybkim tempie, dla mnie nie było aż tak dramatyczne, czytałam jeszcze bardziej pędzące na złamanie karku powieści.
Niestety, nie przywiązałam się do bohaterów, ani świata przedstawionego. Coś ewidentnie nie zagrało w opisach niektórych miejsc i postaci. Niby wszystko tam jest, ale wyobraźnia, jak dla mnie, ma zbyt dużo luk do uzupełnienia, przez co nie mogę do końca sobie wyobrazić tego co zostało nam przedstawione.
Do tego, główni bohaterowie, rozumiem namiętność i bycie napalonym, ale tu jest to tak napisane, że miałam syndrom wywracania oczami i pomijania tekstu.
Nawet powód, dla którego główna ostatecznie wpienia się na głównego, wydaje się naciągany jak diabli.
Ehhh... Zmarnowany potencjał, gdyby książka była o połowę chudsza, historia by na tym nie ucierpiała.

Ogólnie zmiennokształtni to nie moja bajka, książka nie jest niczym odkrywczym, ale jest w niej kilka ciekawych motywów.
Jest napisana przejrzyście, a akcja toczy się w szybkim tempie, dla mnie nie było aż tak dramatyczne, czytałam jeszcze bardziej pędzące na złamanie karku powieści.
Niestety, nie przywiązałam się do bohaterów, ani świata przedstawionego. Coś ewidentnie...

Nie spodziewałam się, sięgając po tę powieść, że dostanę w swoje łapki, coś tak nietuzinkowego. Nigdy jeszcze nie spotkałam się z czymś tak mi bliskim w książce.
Kurczę, świetnie się to czytało! Przypomniały mi się czasy pracy w Mordorze, kiedy sama po godzinach byłam zamknięta w nagle pustym i dziwnie strasznym biurze (parę razy przechodziłam przez nie z duszą na ramieniu, bo nagle usłyszałam jakiś hałas i z nożyczkami w ręce szłam sprawdzić czy ktoś się nie włamał). Puste biuro to wywołujące ciarki miejsce, ale nie myślałam, że nada się tak świetnie na główne miejsce akcji.
Pracowałam tam w sporej ilości budynków, więc przeniosłam się kilka lat wstecz i to z dziką przyjemnością, zastanawiając się gdzie to konkretnie jest itd. Korpo tu przedstawione, to coś za czym nawet nie wiedziałam, że tęsknię (przez minutę w roku, ale jednak). Oczami wyobraźni widziałam te ciasne boksy i zbawcę świata -ekspres :)
Co do samej historii, bardzo fajnie wpleciona w codzienne dla wielu osób miejsce, ciekawa na swój wyjątkowy sposób, czasem zbyt spokojna, ale nie na tyle, żeby zniechęcić do czytania.
Postacie? No cóż, Jaga to największy plus tej książki, reszta ujdzie. Fajnie, że zostało nam pokazane ich skryte za korpo maską życie prywatne.
Najbardziej w tej książce ucieszyło mnie podsumowujące "koniec tomu pierwszego", bo to nie koniec serii i wiem, że dostanę więcej tego świata. :)

Nie spodziewałam się, sięgając po tę powieść, że dostanę w swoje łapki, coś tak nietuzinkowego. Nigdy jeszcze nie spotkałam się z czymś tak mi bliskim w książce.
Kurczę, świetnie się to czytało! Przypomniały mi się czasy pracy w Mordorze, kiedy sama po godzinach byłam zamknięta w nagle pustym i dziwnie strasznym biurze (parę razy przechodziłam przez nie z duszą na...

Ten duet pisarski to dla mnie gwarant dobrej zabawy już od lat. Cieszę się, że poziom tego co piszą nie spadł nawet odrobinę :)
Świat ciekawy, ale na tyle trywialny i znajomy, że nie wymaga wyjaśnień.
Silny i dominujący mężczyzna, spalające pożądanie i taniec wokół siebie głównych bohaterów, tak długi, że wręcz nużący, odhaczony. Tajemnica obejmująca coś więcej niż na pierwszy rzut oka widać, również odhaczona. Nie drętwe dialogi, które potrafią rozbawić, są jak zawsze obecne.
Czytanie książek tej pary to dla mnie strefa komfortu, wiem czego się spodziewać i dostaję dokładnie to po co sięgam.

Ten duet pisarski to dla mnie gwarant dobrej zabawy już od lat. Cieszę się, że poziom tego co piszą nie spadł nawet odrobinę :)
Świat ciekawy, ale na tyle trywialny i znajomy, że nie wymaga wyjaśnień.
Silny i dominujący mężczyzna, spalające pożądanie i taniec wokół siebie głównych bohaterów, tak długi, że wręcz nużący, odhaczony. Tajemnica obejmująca coś więcej niż na...

Widać zdecydowaną poprawę warsztatu autorki. Ta część w przeciwieństwie do pierwszej nie pędzi na złamanie karku i pozwala płynąć z historią.
Miłe zaskoczenie, bohaterów wreszcie da się polubić, ale na znielubienie nadal brakuje czasu, coś z tymi "złymi" jest nie tak. Wydaje mi się, że są za mało podli, wredni itd., wyniosłość, głupota, żądza władzy i bezwzględność tam jest, ale są zbyt płytcy, żeby myśleć o nich źle.
Przeczytam kolejną część bo fabuła mnie wciągnęła, ale tylko jeśli sama na mnie wpadnie, bo niestety nadal czuję zbyt mało, żeby czekać z niecierpliwością i przejmować się tym światem.

Widać zdecydowaną poprawę warsztatu autorki. Ta część w przeciwieństwie do pierwszej nie pędzi na złamanie karku i pozwala płynąć z historią.
Miłe zaskoczenie, bohaterów wreszcie da się polubić, ale na znielubienie nadal brakuje czasu, coś z tymi "złymi" jest nie tak. Wydaje mi się, że są za mało podli, wredni itd., wyniosłość, głupota, żądza władzy i bezwzględność tam...

Naprawdę nie mam pojęcia co właśnie przeczytałam, co miałam wynieść z tej lektury, ani jak się do niej odnieść...
I jak widzę po braku opinii nie tylko ja tak mam.
Jednak było to na tyle ciekawe, aby doczytać do końca i spróbować ogarnąć rozumem, co autor miał w głowie pisząc to opowiadanie.
.
Edit: Mam coś co zostało mi w głowie : Fanatycy to dziwni ludzie, którzy wyzbyli się człowieczeństwa, a chciwość zawsze dominuje nad honorem.
Czyli jednak to opowiadanie zostawiło coś w moim umyśle.

Naprawdę nie mam pojęcia co właśnie przeczytałam, co miałam wynieść z tej lektury, ani jak się do niej odnieść...
I jak widzę po braku opinii nie tylko ja tak mam.
Jednak było to na tyle ciekawe, aby doczytać do końca i spróbować ogarnąć rozumem, co autor miał w głowie pisząc to opowiadanie.
.
Edit: Mam coś co zostało mi w głowie : Fanatycy to dziwni ludzie, którzy...

Podobało mi się to co czytałam i spędziłam przyjemnie czas.
Bohaterowie są łatwi do polubienia, a ich charaktery i motywacje klarownie nakreślone. Nie są to przesadnie skomplikowane postaci, ale nie jest to minus.
Fabuła jest dobrze skonstruowana i przejrzysta na tyle, że czytając tom X nie odczułam dysonansu, mimo nie zapoznania się z resztą tomów.

Podobało mi się to co czytałam i spędziłam przyjemnie czas.
Bohaterowie są łatwi do polubienia, a ich charaktery i motywacje klarownie nakreślone. Nie są to przesadnie skomplikowane postaci, ale nie jest to minus.
Fabuła jest dobrze skonstruowana i przejrzysta na tyle, że czytając tom X nie odczułam dysonansu, mimo nie zapoznania się z resztą tomów.

Zaskakujące jak bardzo wciągająca jest historia zawarta na kartach tej powieści - pełna zdrady, wątpliwości i chęci odnalezienia siebie.
Jest to zdecydowaniem ciekawa pozycja, dla każdego szukającego, nietuzinkowej fabuły i czegoś nowego. Jak dla mnie za wiele tam nacisku na pożądanie i jego następstwa, ale cóż, dla fabuły warto to przemęczyć.
Niektóre decyzje bohaterów i ich tempo popadania w skrajne uczucia, które pchają ich do nie najracjonalniejszych decyzji, to coś co chyba najbardziej mi przeszkadzało.
W książce dzieje się za wiele jak na jeden tom, tępo akcji jest szybkie i przyjemne, ale nie zostawia wystarczająco pola dla czytelnika, który może odczuć brak czasu na zżycie się z bohaterami i dokonanie własnych osądów.

Zaskakujące jak bardzo wciągająca jest historia zawarta na kartach tej powieści - pełna zdrady, wątpliwości i chęci odnalezienia siebie.
Jest to zdecydowaniem ciekawa pozycja, dla każdego szukającego, nietuzinkowej fabuły i czegoś nowego. Jak dla mnie za wiele tam nacisku na pożądanie i jego następstwa, ale cóż, dla fabuły warto to przemęczyć.
Niektóre decyzje bohaterów i...

Jeśli liczycie na trzymający w napięciu kryminał z wartką akcją, to ta książka nie jest dla was.
Mamy tu pokazane bardziej błądzenie policji i zmaganie się z szeroko pojętym systemem i biurokracją, połączone z obyczajem niż kryminał. Opisana sprawa fajnie pokazuje jak jeden człowiek może wielu wodzić za nos i nic ponad to.
Technicznie książka jest przegadana ale przyjemnie napisana, jeśli siądzie się do niej bez oczekiwań na kryminał godny Jo Nesbø, można nawet przyjemnie spędzić czas.

Jeśli liczycie na trzymający w napięciu kryminał z wartką akcją, to ta książka nie jest dla was.
Mamy tu pokazane bardziej błądzenie policji i zmaganie się z szeroko pojętym systemem i biurokracją, połączone z obyczajem niż kryminał. Opisana sprawa fajnie pokazuje jak jeden człowiek może wielu wodzić za nos i nic ponad to.
Technicznie książka jest przegadana ale...

No niestety, dla mnie to po prostu kolejna książka, z kryzysem tożsamości.
Na upartego, tak, mamy tu zagadkę zamkniętego pokoju i to nie jedną, morderstwa, policję itd., punkty odhaczone.
Tępo jest dobre, pomysł, bardzo fajny, ale coś tu było nie tak.
Z jednej strony, jak na kryminał za mało mroczna i skupiająca się na zbrodni, jak na komedię kryminalną, za mało zabawna...To może to obyczaj z elementami komedii kryminalnej? W Sumie też nie, jak na obyczaj jest za płytko osadzona w tym gatunku. Sensacja i thriller to też nie jest. Ahh i ten polski tytuł... Totalnie bez sensu, w przeciwieństwie do oryginalnego.
Ogólnie podobało mi się to co czytałam i pewnie przeczytam kolejne tomy, bo zapowiada się tu wielotomówka, mam jednak nadzieję, że czas pomoże autorce odnaleźć się i zdefiniować.

No niestety, dla mnie to po prostu kolejna książka, z kryzysem tożsamości.
Na upartego, tak, mamy tu zagadkę zamkniętego pokoju i to nie jedną, morderstwa, policję itd., punkty odhaczone.
Tępo jest dobre, pomysł, bardzo fajny, ale coś tu było nie tak.
Z jednej strony, jak na kryminał za mało mroczna i skupiająca się na zbrodni, jak na komedię kryminalną, za mało...

Kurcze, ale kiedyś byliśmy zacofani. Autorka odwaliła kawał dobrej roboty pisząc książkę, jasno pokazującą zaściankowe myślenie w Polsce lat 90., widać tu porządny reserch.
Główny bohater bardzo przypadł mi do gustu.
Tempo opowieści było bardzo dobre, pomimo wielowątkowości nic nie umykało, bohaterowie byli wyraziści, brutalność opisów ograniczona, a historia wciągająca.
Polecam z czystym sumieniem.

Kurcze, ale kiedyś byliśmy zacofani. Autorka odwaliła kawał dobrej roboty pisząc książkę, jasno pokazującą zaściankowe myślenie w Polsce lat 90., widać tu porządny reserch.
Główny bohater bardzo przypadł mi do gustu.
Tempo opowieści było bardzo dobre, pomimo wielowątkowości nic nie umykało, bohaterowie byli wyraziści, brutalność opisów ograniczona, a historia wciągająca....

Niestety, nie czułam nic czytając. Zero zaniepokojenia, zero napięcia, a szkoda.
Historia ma fajny pomysł na siebie, oryginalny choć umieszczony w nieoryginalnym miejscu.
Nie oszukujmy się, nawiedzony szpital nie jest nowatorski, ale to czemu został nawiedzony, co jest zdecydowanie nowatorskie, ratuje tą książkę. Przyjemnie spędziłam czas czytając i nic ponad to.

Niestety, nie czułam nic czytając. Zero zaniepokojenia, zero napięcia, a szkoda.
Historia ma fajny pomysł na siebie, oryginalny choć umieszczony w nieoryginalnym miejscu.
Nie oszukujmy się, nawiedzony szpital nie jest nowatorski, ale to czemu został nawiedzony, co jest zdecydowanie nowatorskie, ratuje tą książkę. Przyjemnie spędziłam czas czytając i nic ponad to.

Czy jest to książka wybitna? Nie.
Czy warta przeczytania? Może.
Ambitna? Absolutnie nie.
Przyjemna? Zdecydowanie tak.
To co w niej najlepsze, to lekki język, przyjemna, prosta do przyswojenia fabuła i próba porzucenia schematów. Sprawdziła się świetnie na leczenie książkowego kaca po czymś cięższym.
Podobało mi się to, że autorka, zadała sobie kilka pytań i poszukała na nie odpowiedzi. Przyjemnie spędziłam czas i choć były tam zgrzyty logiczne, które mogą wywołać przewracanie oczami, nie uważam, żebym go straciła.

Czy jest to książka wybitna? Nie.
Czy warta przeczytania? Może.
Ambitna? Absolutnie nie.
Przyjemna? Zdecydowanie tak.
To co w niej najlepsze, to lekki język, przyjemna, prosta do przyswojenia fabuła i próba porzucenia schematów. Sprawdziła się świetnie na leczenie książkowego kaca po czymś cięższym.
Podobało mi się to, że autorka, zadała sobie kilka pytań i poszukała na...

Dawno tyle nie płakałam w trakcie czytania. Te emocje tak znane, ożyły na nowo i po skończonej lekturze jest mi odrobię lżej. Ciężko opisać emocje człowieka w żałobie, który czuje, że traci z dnia na dzień sens życia, ale wie, że musi iść dalej. Autorka świetnie je uchwyciła i opisała. Tracić kogoś z kim dzieli się smutki i radość, to jak pozbycie się na zawsze jakiegoś fragmentu siebie.
Sama historia jest banalna i przewidywalna, ale ładunek emocjonalny jaki niesie... To jest coś.

Dawno tyle nie płakałam w trakcie czytania. Te emocje tak znane, ożyły na nowo i po skończonej lekturze jest mi odrobię lżej. Ciężko opisać emocje człowieka w żałobie, który czuje, że traci z dnia na dzień sens życia, ale wie, że musi iść dalej. Autorka świetnie je uchwyciła i opisała. Tracić kogoś z kim dzieli się smutki i radość, to jak pozbycie się na zawsze jakiegoś...

Naprawdę nie wiem, czy ja, po prostu, nie lubię tego autora, czy nie rozumiem.
To moje drugie podejście do twórczości tego Pana. Odczucia mam mniej więcej te same. Przegadana, rozwleczona, niebudząca grozy, wywołująca chęć przerzucenia kilku stron i przewracania oczami. No i historia, nie jest taka nieprzewidywalna, domyśliłam się, co tam się dzieje i dlaczego, jakiś czas przed zakończeniem.
Zrobię trzecie podejście do jakiegoś innego dzieła tego twórcy, bo w jego książkach, zarówno w tej, jak i „Szczelinie”, widać dobry warsztat i pomysł na opowieść, co je ratuje.

Naprawdę nie wiem, czy ja, po prostu, nie lubię tego autora, czy nie rozumiem.
To moje drugie podejście do twórczości tego Pana. Odczucia mam mniej więcej te same. Przegadana, rozwleczona, niebudząca grozy, wywołująca chęć przerzucenia kilku stron i przewracania oczami. No i historia, nie jest taka nieprzewidywalna, domyśliłam się, co tam się dzieje i dlaczego, jakiś czas...

Warsztat autorki jest godny pochwały, bardzo przyjemnie spędziłam czas.

Warsztat autorki jest godny pochwały, bardzo przyjemnie spędziłam czas.

Wciągająca i napisana przystępnie, fajnie nakreśla jak dopadają nas pułapki demokracji, które znane były już od starożytności. Podstawowa wiedza o globalnej polityce jest jednak progiem wejścia, do zrozumienia o kim jest mowa- sam problem zrozumiecie, przykłady są jasne, ale bez tej wiedzy nie odniesiecie ich do konkretnych osób i przykładów w teraźniejszości.

Wciągająca i napisana przystępnie, fajnie nakreśla jak dopadają nas pułapki demokracji, które znane były już od starożytności. Podstawowa wiedza o globalnej polityce jest jednak progiem wejścia, do zrozumienia o kim jest mowa- sam problem zrozumiecie, przykłady są jasne, ale bez tej wiedzy nie odniesiecie ich do konkretnych osób i przykładów w teraźniejszości.

Bardzo treściwie wyłożone, choć chętnie zapoznałabym się z jakąś dłuższą formą :)

Bardzo treściwie wyłożone, choć chętnie zapoznałabym się z jakąś dłuższą formą :)

Książka do której zdecydowanie warto wracać. Uważam, że dopiero z biegiem czasu można w niej odkryć jej prawdziwą głębie. Chciałabym powiedzieć, że jako lektura jest poznawana zdecydowanie za wcześnie, ale właśnie powrót do niej po latach udowadnia jak bardzo się rozwinęliśmy i jak zmieniło się nasze rozumienie świata.

Książka do której zdecydowanie warto wracać. Uważam, że dopiero z biegiem czasu można w niej odkryć jej prawdziwą głębie. Chciałabym powiedzieć, że jako lektura jest poznawana zdecydowanie za wcześnie, ale właśnie powrót do niej po latach udowadnia jak bardzo się rozwinęliśmy i jak zmieniło się nasze rozumienie świata.

Bardzo przyjemnie i przystępnie napisana.

Bardzo przyjemnie i przystępnie napisana.