Kate Griffin

Blurby głoszą, że to powieść porównywalna do Nigdziebądź Gaimana. Rzeczywiście, miejscem akcji też jest Londyn, Londyn trochę ukryty pod tym realnym, który jest stolicą Wielkiej Brytanii, ale tu pokazane jest to zupełnie inaczej. Mamy tu sporo magicznych fajerwerków i pomysłów tchnących tamtym klimatem. Jednak do uroku prozy Gaimana trochę tu jeszcze brak. Tamta powieść wciągała od początku, a ja uległem jej czarowi. Tu choć autorka stara się bardzo ubarwić tworzoną przez siebie rzeczywistość, nie jest to jakoś do końca dla mnie przekonujące. Nie przeczę, że bardzo wyraziście oddane są tu obrazy zmagań czarnoksiężników tudzież magii czynienia, ale fabuła wydała mi się jednocześnie płaska i uboga. Wszystko płynie tak jednostajnie do dość przewidywalnego finału. Pomysł na miejską magię można uznać za oryginalny, za dużo tu jednak rozwlekłych opisów, przez które prześlizgiwałem się bez szczególnego zaangażowania. A zatem biorąc pod uwagę wszystkie te plusy i minusy, jestem w stanie wskazać na jedynie 5 gwiazdek, bo nie mogę tej książki nazwać złą, ale też nie przekonała mnie ona w całości.