Mówiąc inaczej

Ufff…. Dobrze, że to nie jest długa książka, bo ryzyko niedotrwania do końca było spore. Dzięki wersji audio udało mi się jakoś przetrwać. Przyznaję się, że w liceum językowym orłem nie byłem. Wręcz przeciwnie. Nadal mi bardzo dużo do niego brakuje. Stąd zapewne chętnie sięgam po różne popularne książki krzewiące w przystępny sposób wiedzę o języku. Ale PESEL robi swoje. Wolę zdecydowanie bardziej Miodka, Bralczyka i im podobnych. Nie pierwszy to raz przekonuję się, że coś co jest odpowiednie w telewizji, w różnych vlogach, blogach i tym podobnych, nie koniecznie jest udane w formie książkowej. I tu mamy taki właśnie przykład. Jeśli ktoś oczekuje solidnej wiedzy o meandrach naszego języka podanych w przystępny sposób, mocno się zawiedzie.
Autorka więcej pisze o sobie (dość banalna autoreklama),niż o języku. Początek nawet zachęcający, ale… w większości teksty o tym, co w czasach mojego liceum było wałkowane na co dzień (no, może z wyjątkiem tematu wulgaryzmów) i chyba nikt popełniający tak kardynalne błędy, o jakich pisze autorka, nie dotrwał by za moich czasów do matury. Czyżby poziom nauki języka polskiego w ciągu tych ostatnich 40 lat tak poleciał na łeb? Wygląda na to, że tak.

To, co w książce ubawiło mnie najbardziej to fakt, że z jednej strony autorka pisze o coraz częściej spotykanej przypadłości polegającej na czytaniu bez zrozumienia, z drugiej strony zaś – tak mi się wydaje – sama dała się wkręcić w maliny na swoim youtubowym kanale. Otóż w jednym rozdziale opisuje przypadki złego użycia lub wręcz przekręcenia związków frazeologicznych. Frazeologizmy to bardzo fajny temat, zwłaszcza jeśli ktoś potrafi coś powiedzieć o ich pochodzeniu. Na swoim internetowym kanale autorka poprosiła widzów (pewnie należało by powiedzieć: followersów),żeby napisali jej, z jakimi innymi błędnie użytymi frazeologizmami oni się spotkali. No i posypało się. Wyraźnie autorka nie wyczuła, że wiele z tych przykładów to nie są żadne błędy czy pomyłki, ale… zabawy językowe i celowe zniekształcenia dla wywołania uśmiechu. Niech tu za przykład posłuży moja ulubiona zbitka dwóch przysłów, że na pochyłe drzewo to i Salomon nie naleje. Znam to od wielu, wielu lat. Takie zabawy językowe to dobra rozrywka miedzy ludźmi, którzy mają względnie wyrobione pojęcie językowe i owym językiem się bawią. Większość podanych przez autorkę przykładów to właśnie takie zabawy a nie nieświadomie popełniane przez kogoś błędy.

Z czystym sumieniem można sobie darować.

Ufff…. Dobrze, że to nie jest długa książka, bo ryzyko niedotrwania do końca było spore. Dzięki wersji audio udało mi się jakoś przetrwać. Przyznaję się, że w liceum językowym orłem nie byłem. Wręcz przeciwnie. Nadal mi bardzo dużo do niego brakuje. Stąd zapewne chętnie sięgam po różne popularne książki krzewiące w przystępny sposób wiedzę o języku. Ale PESEL robi swoje....

Za dużo o autorce, za mało o języku.
Autorka potraktowała publikację, jako okazję do przedstawienia swojej historii, doświadczeń szkolnych, powodów do napisania tej książki czy też (nie zawsze rzeczowo, momentami emocjonalnego) rozprawiania się z różnymi zarzutami wobec odbiorców jej social mediów.
Same informacje o języku ciekawe, tylko proporcje właściwych treści, w mojej ocenie, są tu zaburzone.

Za dużo o autorce, za mało o języku.
Autorka potraktowała publikację, jako okazję do przedstawienia swojej historii, doświadczeń szkolnych, powodów do napisania tej książki czy też (nie zawsze rzeczowo, momentami emocjonalnego) rozprawiania się z różnymi zarzutami wobec odbiorców jej social mediów.
Same informacje o języku ciekawe, tylko proporcje właściwych treści, w...

Dla takich nieuków jak ja to bardzo dobra książka

Dla takich nieuków jak ja to bardzo dobra książka

Za dużo odniesień do kanału z "jutuba" i tłumaczenia się z zamieszczonych tam treści. Pomijając ten element, to książka przystępna (momentami aż za luzacka) i merytoryczna.

Za dużo odniesień do kanału z "jutuba" i tłumaczenia się z zamieszczonych tam treści. Pomijając ten element, to książka przystępna (momentami aż za luzacka) i merytoryczna.

Niektóre zagadnienia dobrze wytłumaczone, ale z książki bije charakterystyczny dla Pani Pauliny (i podobnej youtuberki od angielskiego - Arleny W.) styl próbowania NA SIŁĘ mówić językiem młodzieżowym i być cool. Wychodzi komicznie a przez to nie da się tej książki wziąć w pełni na poważnie.
To jedna z tych pozycji, która nie wiadomo do kogo jest kierowana. Powinno to być napisane bardziej normalnie aby każdy mógł to przeczytać, bo temat poprawności językowej dotyczy wszystkich.

Niektóre zagadnienia dobrze wytłumaczone, ale z książki bije charakterystyczny dla Pani Pauliny (i podobnej youtuberki od angielskiego - Arleny W.) styl próbowania NA SIŁĘ mówić językiem młodzieżowym i być cool. Wychodzi komicznie a przez to nie da się tej książki wziąć w pełni na poważnie.
To jedna z tych pozycji, która nie wiadomo do kogo jest kierowana. Powinno to być...

To nie jest książka o polszczyźnie, ale autobiografia. O języku dowiemy się raczej tego, czego autorka nie lubi (ortografii, wołacza),a co jest dla niej przyjemne (regionalizmy). A przede wszystkim jest to wielka obrona samej siebie przed krytykami i hejterami i to jest jednak trochę smutne.
Pani Paulino, wiem z książki, że czyta pani uważnie opinie. Proszę pisać książki o języku, zamiast usprawiedliwiać to jak i po co pani pracuje i żyje.

To nie jest książka o polszczyźnie, ale autobiografia. O języku dowiemy się raczej tego, czego autorka nie lubi (ortografii, wołacza),a co jest dla niej przyjemne (regionalizmy). A przede wszystkim jest to wielka obrona samej siebie przed krytykami i hejterami i to jest jednak trochę smutne.
Pani Paulino, wiem z książki, że czyta pani uważnie opinie. Proszę pisać książki o...

Bardzo pożyteczna książka, w której można poczytać o najczęstszych błędach językowych popełnianych przez Polaków. Wszystko napisane klarownie, z polotem i na luzie. Podziwiać trzeba również cierpliwość i tolerancję autorki dla ludzkiej różnorodności. A poza tym można się z tej książki dowiedzieć jak trudno jest czasem prowadzić popularnego vloga/bloga...

Bardzo pożyteczna książka, w której można poczytać o najczęstszych błędach językowych popełnianych przez Polaków. Wszystko napisane klarownie, z polotem i na luzie. Podziwiać trzeba również cierpliwość i tolerancję autorki dla ludzkiej różnorodności. A poza tym można się z tej książki dowiedzieć jak trudno jest czasem prowadzić popularnego vloga/bloga...

Polecam osobom, które chcą zrobić sobie powtórkę z najważniejszych zasad języka polskiego, dowiedzieć się kilku ciekawych rzeczy, a później wykorzystać wiedzę w praktyce.

Polecam osobom, które chcą zrobić sobie powtórkę z najważniejszych zasad języka polskiego, dowiedzieć się kilku ciekawych rzeczy, a później wykorzystać wiedzę w praktyce.

Właśnie takich książek brakuje! Mądrych, zabawnych, przekazujących wiedzę w ciekawy sposób. Nauka języka polskiego nigdy nie była moim ulubionym zajęciem, jednak dzięki Paulinie już wiem, że można szkolić swoje umiejętności językowe w przyjemny sposób. Gdyby nauczyciele w szkołach mieli również takie podejście, zamiast uczyć sztywnych reguł, które są nudne i szybko ulatują z głowy, nie byłoby może takiego problemu z poprawnym wysławianiem się wśród Polaków.

Właśnie takich książek brakuje! Mądrych, zabawnych, przekazujących wiedzę w ciekawy sposób. Nauka języka polskiego nigdy nie była moim ulubionym zajęciem, jednak dzięki Paulinie już wiem, że można szkolić swoje umiejętności językowe w przyjemny sposób. Gdyby nauczyciele w szkołach mieli również takie podejście, zamiast uczyć sztywnych reguł, które są nudne i szybko ulatują...

Dobra książka dla osób, które chcą "powalczyć" o swoją polszczyznę :) Napisana jest zrozumiałym dla wszystkich słownictwem, zawiera przy tym nutkę sarkazmu, który z mojego punktu widzenia nadaje treści humor :) Uważam też, że jest tam za dużo informacji o życiu autorki, przez co można mieć odczucie, że nie czytamy książki o języku polskim.

Dobra książka dla osób, które chcą "powalczyć" o swoją polszczyznę :) Napisana jest zrozumiałym dla wszystkich słownictwem, zawiera przy tym nutkę sarkazmu, który z mojego punktu widzenia nadaje treści humor :) Uważam też, że jest tam za dużo informacji o życiu autorki, przez co można mieć odczucie, że nie czytamy książki o języku polskim.