Jestem wieczną buntowniczką, która w życiu imała się mnóstwa zajęć. Sprzedawałam marzenia i rzeczy bardziej materialne, jako menadżer literackiej kawiarni podnosiłam czołgi z kawowej pianki do poziomu sztuki, miałam uczyć dzieci angielskiego i niemieckiego, ale po drodze uznałam, że pisany mi jest inny los. Od dziecka słyszałam, że będę bardzo poważnym tłumaczem bardzo poważnych tekstów – takim z szyldem na domu, co kłóciło się z moją miłością do komiksów i fantastyki – choć za sprawą projektu „Grimm Fairy Tales” z wydawnictwa Okami udało mi się to wszystko pogodzić. Nałogowo słucham folk metalu i szant, pochłaniam hektolitry kawy, oglądam żaby w internecie, dla relaksu wertuję podręcznik z kryminalistyki i czytam grozę… Nie, nie to. Rysuję w stylu manga, prowadzę bloga Zapiski z przypomnianych krain, piszę, czasem robię w przecinkach, odhaczam kolejne osiągnięte cele. „Cicha przystań” to mój debiut, który być może kiedyś rozciągnę do rozmiaru powieści, bo tu nie powiedziałam ostatniego słowa.