Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo polecam książkę. Trzyma w napięciu w momentach, które tego wymagają i odpowiednio daje czytelnikowi odpocząć pomiędzy kolejnymi kulminacyjnymi momentami przygód bohaterów. Tak, bohaterów, bowiem niczym Gra o Tron śledzi losy kilku Jedi i Padawanów. I dokładnie tak jak w twórczości Martina nigdy nie możemy być pewni czy nasi ulubieńcy są bezpieczni. Dobrze skonstruowani bohaterowie wzbudzają sympatię. Oczywiście, mamy tutaj do czynienia z Gwiezdnymi Wojnami, światem mocno czarno-białym, więc z góry wiadomo, kto jest tym dobrym, a kto tym złym. Mimo wszystko autorowi udaje się uciec od przewidywalności i pułapek oczywistości, w jakie często wpadają podobne historie. Pozycja zdecydowanie warta przeczytania, nie wymaga też szczególnie znajomości uniwersum, żeby dobrze się przy niej bawić.
Minusem jest zdecydowane rozwleczenie części historii, spowolnienie po pierwszym, kulminacyjnym momencie, w którym wraz z bohaterami odliczamy sekundy. Trzęsienie ziemi na początku się udaje, potem jednak, gdy następuje odrobina spokoju, opowieść może wydawać się nudna. Nic dziwnego, po tym, co chwilę wcześniej przeżywaliśmy wszystko może wydać się nudne. Gdyby jednak kogoś spowolnienie zanadto znudziło, zachęcam do przebrnięcia dalej. Autor wykorzystał ten moment do właściwego zarysowania nie tylko historii tej jednej książki, ale i podłożenia podwalin pod całą serię. Lepiej poznajemy świat, w którym toczy się historia, mamy chwilę na zaznajomienie się z bohaterami i wreszcie - odkrywamy pierwszą z wielu warstw głównego zła książki. Przyspieszenie następuje stopniowo i na wielu frontach, żeby finalnie spiąć wszystkie je piękną klamrą. Zakończenie pozostawia nas z odpowiednią dawką niedosytu i zdumienia rozwiązaniem by docenić opowiedzianą historię, a także czekać na kolejną część porywającej opowieści. Jeżeli pozostałe pozycje serii utrzymają poziom, dostaniemy świetny cykl książek, który wciągnąć może nie tylko zagorzałych fanów Gwiezdnych Wojen.

Bardzo polecam książkę. Trzyma w napięciu w momentach, które tego wymagają i odpowiednio daje czytelnikowi odpocząć pomiędzy kolejnymi kulminacyjnymi momentami przygód bohaterów. Tak, bohaterów, bowiem niczym Gra o Tron śledzi losy kilku Jedi i Padawanów. I dokładnie tak jak w twórczości Martina nigdy nie możemy być pewni czy nasi ulubieńcy są bezpieczni. Dobrze...

Tytuł może być mylący, więc zaznaczam już na początku - to jest książka naukowa, skupiona na kwestii biologii, a konkretniej - genetyki. Nie ma nic wspólnego z socjologicznymi kwestiami płci i nie została napisana przez feministkę. Autorem książki jest mężczyzna, lekarz, genetyk, naukowiec, który próbuje w książce wyjaśnić zaobserwowane w latach praktyki lekarskiej zjawisko. Zastanawia się, dlaczego kobiety zawsze radziły sobie lepiej.
Każdy rozdział porusza inną kwestię związaną z postawioną już w tytule tezą, według której kobiety dzięki posiadaniu dwóch chromosomów X mają znaczącą przewagę nad posiadaczami pary XY. I tak naprawdę to cały niezbędny opis. W książce znajdziemy odwołania do licznych badań, doświadczenia samego autora, zarówno na gruncie zawodowym jak i prywatnym, a każde z nich okraszone wyjaśnieniem mechanizmów, które do nich doprowadziły. Temat nie jest łatwy, ale z pewnością ciekawy, a autorowi wychodzi wytłumaczenie kwestii związanych z genetyką w sposób zrozumiały także dla laika. Po zakończonej lekturze nie zostałam może specjalistą, ale z pewnością wiem, na czym ta genetyczna wyższość ma polegać. A o to wszak chodziło.
Książka nie stawia też siebie na pozycji prawdy objawionej, nie stawia kobiet na piedestale, nie próbuje przedstawić mężczyzn jako gorszych. Wywody autora, podawane przykłady i odwołania do wiedzy medycznej skupiają się jedynie na wyjaśnieniu dlaczego to osoby z dwoma chromosomami X wygrały na genetycznej loterii.

Tytuł może być mylący, więc zaznaczam już na początku - to jest książka naukowa, skupiona na kwestii biologii, a konkretniej - genetyki. Nie ma nic wspólnego z socjologicznymi kwestiami płci i nie została napisana przez feministkę. Autorem książki jest mężczyzna, lekarz, genetyk, naukowiec, który próbuje w książce wyjaśnić zaobserwowane w latach praktyki lekarskiej...

Przerażająca opowieść o Korei Północnej widziana z perspektywy tych, którzy mieli nieszczęście przeżyć ją na własnej skórze. Niesamowicie napisany reportaż, który śledzi losy bohaterów od czasu wojny koreańskiej do współczesności. Wydarzenia, o których przeczytać możemy na Wikipedii poznajemy z perspektywy uwikłanych w trybiki historię ludzi. Czy ofiar? Z pewnością. Czy niewinnych? Z pewnością nie, bo jak stwierdza sama autorka... Ale może nie będę psuła opowieści.
Reportaż śledzi losy Koreańczyków, korzystając z nich do wytłumaczenia, jak Korea Północna wygląda obecnie, i jak do obecnego etapu doszła. Mamy tu nie tylko do czynienia z bardzo dobrą pracą reporterską i świetnym dziennikarstwem, ale także z wiedzą, którą o najbardziej zamkniętym kraju na świecie trudno posiąść. Zapoznajemy się z reżimem od środka, poznajemy klęskę głodu i związaną z nią rozpacz, przeżywamy wiarę oraz jej załamanie w wielkiego wodza, doświadczamy jak rodzą się wątpliwości w systemie totalitarnym i na własnej skórze niemalże przekonujemy się, jak daleko potrafi sięgać brak zaufania do najbliższych. A to wszystko zostaje z nami na długo po zakończeniu lektury. I nawet jeśli tłumaczy wiele z tego, co wydarzyło się w Korei Północnej, pogłębia jedynie brak zrozumienia, że współcześnie, tuż obok jednej z najprężniej rozwijających się gospodarek na świecie, mogły wydarzyć się tak dramatyczne historie.

Przerażająca opowieść o Korei Północnej widziana z perspektywy tych, którzy mieli nieszczęście przeżyć ją na własnej skórze. Niesamowicie napisany reportaż, który śledzi losy bohaterów od czasu wojny koreańskiej do współczesności. Wydarzenia, o których przeczytać możemy na Wikipedii poznajemy z perspektywy uwikłanych w trybiki historię ludzi. Czy ofiar? Z pewnością. Czy...