Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To co u Navala cenię najbardziej, a gdzie indziej mi przeszkadza - prosty język; ciekawe opisy, na tyle precyzyjne, na ile mógł sobie pozwolić. Mistrzowskie przedstawienie naszego "wojska", obraz zgoła odmienny od tego w przekazie tvp; w tle kontrast w postaci GROMu, formacji profesjonalnej na każdym kroku, złożonej z ludzi myślących, otwartych na rozwój i nowe metody odbiegające od betonu.

To co u Navala cenię najbardziej, a gdzie indziej mi przeszkadza - prosty język; ciekawe opisy, na tyle precyzyjne, na ile mógł sobie pozwolić. Mistrzowskie przedstawienie naszego "wojska", obraz zgoła odmienny od tego w przekazie tvp; w tle kontrast w postaci GROMu, formacji profesjonalnej na każdym kroku, złożonej z ludzi myślących, otwartych na rozwój i nowe metody...

Forma wywiadu, dość ciekawa. Ale bez szaleństw.

Forma wywiadu, dość ciekawa. Ale bez szaleństw.

Nie oceniam tej książki pod względem stylu literackiego, ponieważ stanowi ona literaturę faktu, oceniam ją w kontekście samej treści. A ta jest według mnie niezwykle ciekawa i bulwersująca.
Wszelkie zarzuty o "plagiat" tudzież formę powieści kryminalnej wkładam między bajki. Dzięki temu, że autor zastosował taki właśnie schemat, czytelnik nie męczy się zgłębiając jedynie suche fakty, daty, nazwiska itp.

Nie oceniam tej książki pod względem stylu literackiego, ponieważ stanowi ona literaturę faktu, oceniam ją w kontekście samej treści. A ta jest według mnie niezwykle ciekawa i bulwersująca.
Wszelkie zarzuty o "plagiat" tudzież formę powieści kryminalnej wkładam między bajki. Dzięki temu, że autor zastosował taki właśnie schemat, czytelnik nie męczy się zgłębiając jedynie...