Jesteśmy społecznością, która kocha książki

świetny przewodnik dla wybierających się do Barcelony na kilka-kilkanaście dni, by spokojnie poczuć klimat stolicy Katalonii. 8 dniową trasę zamknąłem w 5dniowym intensywnym spacerze celowo czasami zbaczając z trasy, by odkryć coś swojego i celowo rezygnowałem z przejażdżek metrem, czy autobusem na rzecz spaceru, od centrum starego miasta po Park Guella i zdecydowanie polecam takie poznanie miasta. Jedynym wyjątkiem była trasa od Camp Nou do wzgórza Tibidabo - tu podróżowałem rowerem, po świetnych ścieżkach rowerowych :)
Jedyne co bym ulepszył, to mapki - uważam, że gdyby były dokładniejsze, to przewodnik zasługiwałby na najwyższą ocenę.
PS: uważam, że zaliczenie najważniejszych obiektów w jeden dzień lub w weekend pozostawi olbrzymi niedosyt, bo Barcelonę trzeba poczuć, zasmakować, być chwilę jej częścią :)

świetny przewodnik dla wybierających się do Barcelony na kilka-kilkanaście dni, by spokojnie poczuć klimat stolicy Katalonii. 8 dniową trasę zamknąłem w 5dniowym intensywnym spacerze celowo czasami zbaczając z trasy, by odkryć coś swojego i celowo rezygnowałem z przejażdżek metrem, czy autobusem na rzecz spaceru, od centrum starego miasta po Park Guella i zdecydowanie...

Książkę przeczytałem podróżując pociągiem nomen omen na wschód od Krakowa, uciekając od zgiełku, tragedii smoleńskiej i wielkiego zamieszania jakie wtedy panowało i być może dlatego, jadąc w przeciwną stronę niż ludzie kierujący swoje spojrzenia w stronę grodu Kraka, było mi łatwiej wejść w skórę autora i przeżywać tę podróż do nikąd, być może z takimi samymi jak w jego książce pasażerami pociągów zmierzających w nieznanym kierunku.
I być może będę wiedział na pewno, gdy wrócę kiedyś do tej lektury.

Książkę przeczytałem podróżując pociągiem nomen omen na wschód od Krakowa, uciekając od zgiełku, tragedii smoleńskiej i wielkiego zamieszania jakie wtedy panowało i być może dlatego, jadąc w przeciwną stronę niż ludzie kierujący swoje spojrzenia w stronę grodu Kraka, było mi łatwiej wejść w skórę autora i przeżywać tę podróż do nikąd, być może z takimi samymi jak w jego...

Nie można przejść obojętnie koło tytułu, który tak bezceremonialnie wyrzuca nas gdzieś na margines społeczeństwa wraz z głównymi bohaterami powieści, do brutalnego, brudnego świata, podzielonego na ludzi, którzy żyją wg. jego zasad i wiecznych nieudaczników, szukających jedynie pierwotnych uciech.
W powieści Niccolo Ammantiego czuć biedę, brud i ból i problemy głównych bohaterów, którzy spróbują wyrwać się ze świata ludzi przegranych.

Nie można przejść obojętnie koło tytułu, który tak bezceremonialnie wyrzuca nas gdzieś na margines społeczeństwa wraz z głównymi bohaterami powieści, do brutalnego, brudnego świata, podzielonego na ludzi, którzy żyją wg. jego zasad i wiecznych nieudaczników, szukających jedynie pierwotnych uciech.
W powieści Niccolo Ammantiego czuć biedę, brud i ból i problemy głównych...