Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo poprawny kryminał, chwilami mocno przypominający "Hipnotyzera" - pierwszą książkę tej pary autorów.

Bardzo poprawny kryminał, chwilami mocno przypominający "Hipnotyzera" - pierwszą książkę tej pary autorów.

Książka słaba, nawet bardzo słaba. Pełna jest łzawych historii o cudownych afgańskich kobietach, źle traktowanych przez mężczyzn. Wszystko opisane przez przedstawicielkę kultury zachodniej, która nie ma pojęcia o życiu, obyczajach i kulturze, w której żyje. Tandeta, oparta jedynie na stereotypach, a nie na rzetelnej wiedzy.

Lektura to strata czasu. Nie polecam!

Książka słaba, nawet bardzo słaba. Pełna jest łzawych historii o cudownych afgańskich kobietach, źle traktowanych przez mężczyzn. Wszystko opisane przez przedstawicielkę kultury zachodniej, która nie ma pojęcia o życiu, obyczajach i kulturze, w której żyje. Tandeta, oparta jedynie na stereotypach, a nie na rzetelnej wiedzy.

Lektura to strata czasu. Nie polecam!

Książka to wybór zapisków kubańskiej blogerki Yoani Sanchez.

Sama autorka zniechęciła mnie do siebie już na wstępie przyznając się, że postanowiła wrócić na wyspę z Szwajcarii, gdzie wyemigrowała 7 lat wcześniej. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że wróciła na Kubę ze swoim nastoletnim synem, rujnując jednocześnie jego życie, przyszłość. Dlatego też, za każdym razem, gdy później opisywała problemy systemu edukacji, czy problemy ze znalezieniem jedzenia na reglamentowanym rynku, myślałam w duchu "Ty głupia babo, sama tego chciałaś!". Jest to jedynie moje wewnętrzne odczucie, które nie musi się udzielić każdemu.

Całość czyta się niezwykle szybko. Sanchez opisuje z humorem paradoksalną rzeczywistość, w której przychodzi żyć Kubańczykom. Jedyne co trochę razi, to sztuczne "dorabianie filozofii" do niektórych przemyśleń. Pomimo tego, książkę uważam za wartościową lekturę. Można się dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy o współczesnej Kubie.

Książka to wybór zapisków kubańskiej blogerki Yoani Sanchez.

Sama autorka zniechęciła mnie do siebie już na wstępie przyznając się, że postanowiła wrócić na wyspę z Szwajcarii, gdzie wyemigrowała 7 lat wcześniej. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że wróciła na Kubę ze swoim nastoletnim synem, rujnując jednocześnie jego życie, przyszłość. Dlatego też, za każdym...