Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Większa część ostatniej części trylogii Przechrzty trzyma wysoki poziom. Akcja toczy się szybko, bohaterowie wciąż wzbudzają sympatię. Pojawiają się co prawda pewne wątpliwe fabularnie rozwiązania, lecz nie psują one przyjemności z lektury. Cóż jednak z tego, skoro autor zapomniał chyba, że miał kończyć cykl i przypomniał sobie o tym ma ostatnich 20 stronach. Zakończenie całości jest zaś tak niewiarygodnie nonsensowne, że trudno się z nim pogodzić. Widać, iż zabrakło pomysłu na skończenie wszystkich wątków, zwłaszcza polityczno-wojennego. Chociaż zakończenie pozwala na kolejne historie z dobrze znanymi bohaterami, to nie wiem, czy po ostatnich stronach Cienia będę miała ochotę ewentualne kontynuacje czytać. No chyba, że po wyparciu z pamięci ostatnich stron zakończenia tej trylogii. Przykre to, gdy dobrze zapowiadający się cykl, trzymający niezły poziom prawie do końca, zostaje zepsuty przez nieudolne zakończenie.

Większa część ostatniej części trylogii Przechrzty trzyma wysoki poziom. Akcja toczy się szybko, bohaterowie wciąż wzbudzają sympatię. Pojawiają się co prawda pewne wątpliwe fabularnie rozwiązania, lecz nie psują one przyjemności z lektury. Cóż jednak z tego, skoro autor zapomniał chyba, że miał kończyć cykl i przypomniał sobie o tym ma ostatnich 20 stronach. Zakończenie...

Kańtoch jak zwykle trzyma poziom. Powieść ma wciągającą fabułę, wyczuwalną atmosferę, a do tego interesujących bohaterów. Jedynie zakończenie nie jest idealne, wydaje się szyte grubymi nićmi. Lecz jest jedynie mała niedogodność, która na pewno nie zepsuje frajdy z lektury.

Kańtoch jak zwykle trzyma poziom. Powieść ma wciągającą fabułę, wyczuwalną atmosferę, a do tego interesujących bohaterów. Jedynie zakończenie nie jest idealne, wydaje się szyte grubymi nićmi. Lecz jest jedynie mała niedogodność, która na pewno nie zepsuje frajdy z lektury.

Niełatwo ocenić mi tę pozycje. Z jednej strony mamy do czynienia z ciekawie wykreowanym światem, który chciałoby się poznać lepiej, bohaterowie są interesujący zarysowani, każdy skrywa jakieś tajemnice, które czytelnik chce odkryć. Początkowo zagadka kryminalna jest dobrze zarysowana, do tego autorka umiejętnie dawkuje napięcie. Z drugiej jednak strony, poziom pozycji znacznie zaniża nieudane zakończenie. Na ostatnich stu stronach gubi się gdzieś sens, bohaterowie podejmują nieracjonalne decyzje. Co gorsza nagle doznają afirmacji i ni z tego ni z owego, nagle odkrywają sens misternie kreowanej intrygi. Co gorsza swoją wiedzę łopatologicznie wykładają tak innym, nieoświeconym jeszcze bohaterom, jak i czytelnikom. Dlatego też jako kryminał Trzynasty anioł sprawdza się co najmniej słabo. Moją ocenę zawyża świat przedstawiony i element fantastyczny, który też jednak rozczarowuje w końcówce. Także przedstawione losy bohaterów nie satysfakcjonują. A szkoda, gdyż powieść Anny Kańtoch miała duży potencjał i początkowo spodziewałam się naprawdę dobrego urban fantasy. Niestety ostatecznie zapoznałam się z najgorszą przeczytaną przeze mnie do tej pory książką autorstwa Kańtoch.

Niełatwo ocenić mi tę pozycje. Z jednej strony mamy do czynienia z ciekawie wykreowanym światem, który chciałoby się poznać lepiej, bohaterowie są interesujący zarysowani, każdy skrywa jakieś tajemnice, które czytelnik chce odkryć. Początkowo zagadka kryminalna jest dobrze zarysowana, do tego autorka umiejętnie dawkuje napięcie. Z drugiej jednak strony, poziom pozycji...