Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest niesamowita. To prawdziwy bestseller! „Na Karuzeli“ jest tak pełna wrażeń, kolorów i życia, iż czytając ją nie można się oderwać nawet na chwilę.

Teresa Monika Rudzka opisuje w swojej najnowszej powieści życie kobiet. To historia pokoleniowa, historia rodzinna. Życie zostaje przez pisarkę obnażone do nagości, przedstawione takim, jakim jest w całym pięknie i bólu, bez upiększania i dodawania czegokolwiek. Za to właśnie cenię Teresę Monikę Rudzką i dlatego tak chętnie sięgam po jej książki. I tak jest również w „Na karuzeli“: suchy, obiektywny opis losów pięciu pokoleń kobiet z jednej rodziny: od praprababki do wnuczki. Każda z nich ma silną osobowość i żyje na własny indywidualny sposób. Widzimy, jak te kobiety sobie radzą, jakich mężczyzn spotykają na swojej drodze, co o nich myślą, jak wychodzą za mąż, jak pracują, jak rodzą dzieci, wychowują je i jak umierają. Całość uzupełniają czasy, w których przyszło im żyć i obyczaje, jakie panują. W tle mamy wydarzenia historyczne począwszy od okresu przedwojennego do dziś. To one mają też duży wpływ na losy bohaterek.

Mówi się, że każde pokolenie jest inne i inaczej rozumie życie – tak jest również w „Na karuzeli“. Życie jest właśnie jak ta tytułowa karuzela: kręci się dookoła, raz szybciej, raz wolniej. Każda z przedstawionych kobiet ma inna receptę na swój los, inaczej rozumie życie ale czy to praprababka, prababka, babka, matka czy wnuczka - łączy je oprócz więzi rodzinnej coś ważniejszego, co sobie z pokolenia na pokolenie przekazują… ale żeby się dowiedzieć, co to jest, trzeba przeczytać książkę, do czego bardzo zachęcam!

Książka jest niesamowita. To prawdziwy bestseller! „Na Karuzeli“ jest tak pełna wrażeń, kolorów i życia, iż czytając ją nie można się oderwać nawet na chwilę.

Teresa Monika Rudzka opisuje w swojej najnowszej powieści życie kobiet. To historia pokoleniowa, historia rodzinna. Życie zostaje przez pisarkę obnażone do nagości, przedstawione takim, jakim jest w całym pięknie i...

„Singielka“ to powieść, którą naprawdę warto przeczytać. Jest to moja pierwsza książka Teresy Moniki Rudzkiej. Odkryłam ją przypadkiem, szukając jakiejś dobrej lektury. Zazwyczaj czytam kryminały a nie sięgam raczej do powieści obyczajowych. Tu muszę powiedzieć, że po lekturze „Singielki“ zmieniłam zdanie o tego rodzaju historiach i już zakupiłam inne powieści tej autorki.

„Singielka“ opowiada o życiu, takim jakim ono jest naprawdę i dlatego wciąga czytelnika od pierwszego zdania. Zaczynając czytać tę książkę miałam wrażenie, że zostałam nagle przeniesiona z mojego wygodnego fotela w świat pełen ludzi, pełen zgiełku (ale tego pozytywnego), pełen opowieści i codziennych problemów, które każdy z nas gdzieś w sobie odnajdzie. A ten świat to świat Roberty, głównej bohaterki.
Roberta ma ciężkie dzieciństwo, pochodzi z patologicznej rodziny, postanawia jednak żyć inaczej i lepiej. Roberta pragnie wyjść na "prostą" drogę i być niezależna. Posiada niesamowicie silną wolę, siłę przebicia i jakąś taką determinację, która ma źródło własnie w dążeniu do lepszego życia. Wszystko to się jej też udaje: zarabia własne pieniądze, robi karierę, studiuje, wyjeżdża do Anglii do pracy, kupuje mieszkanie, sama się doucza i zakłada nawet własną firmę. To jest jedna Roberta. Roberta, która jest energiczna oraz bardzo ciężko pracuje, żeby osiągnąć zaplanowane cele i odnieść sukces. Jej zdaniem to jest kluczem do coraz lepszej egzystencji, której rodzina nie znała. Ta jedna Roberta to kobieta sukcesu.

Druga Roberta - to jej przeżycia osobiste. Najpierw wychodzi wcześnie za mąż, aby uciec od rodziny, rozwodzi się, poznaje kolejnych mężczyzn, kocha, ufa, płacze, śmieje się, jest również kochana, ale niestety nie ma szczęścia, wiec zostaje sama. Dzieje się to również dlatego, bo ma odwagę powiedzieć „nie“, bo zna swoją wartość i nie pozwala na złe traktowanie i uczuciowe poniewieranie przez mężczyzn, którzy ją zwodzą obietnicami. Nie każda kobieta to potrafi; dużo tkwi w nieszczęśliwych związkach w obawie przed samotnością.

Trzecia Roberta, to Roberta, która mimo sukcesów i poszukiwania miłości jest również córką i siostrą, jest przykładem, że cokolwiek się dzieje, każdy z nas kiedyś wraca do domu rodzinnego, do dzieciństwa, do swoich korzeni.

Życie Roberty to też tytuł książki: "Singielka". Kobieta sukcesu, osoba niezależna. Autorka pokazuje, iż singielka jest przez wielu negatywnie zrozumiana, napiętnowana, a przecież singielka płaci dużą cenę za ciężką pracę, odwagę oraz siłę przebicia: ta cena to samotność, brak życia osobistego, brak mężczyzny przy boku, brak dzieci.

Moim zdaniem to nie jest złe; dla mnie singielka jest kobietą, która wie, czego chce w życiu, dba o siebie i nie daje się wykorzystać. Nie decyduje się na nieszczęśliwy związek tylko dlatego, żeby nie być sama. Roberta to poza tym przykład kobiety, która nie upiększa sobie rzeczywistości, stara się rozwiązać wszystkie problemy, a dzięki swojej determinacji daleko zachodzi. Ale, co mi się w książce podoba: Roberta jest pełna uczuć i tak jak my wszystkie często też niepewna, czy dobrze robi. Ma jednak swoje zdanie oraz w głębi serca wie, że naprawdę tylko ona sama może zadbać o siebie. Każdy zna kobietę, która swoje zycie i siebie definiuje tylko przez mężczyzn, ponieważ boi się nie tylko samotności, ale przede wszystkim ludzkiego gadania. Każdy zna też taką Robertę, która jak książkowa singielka jest wolna od takich obaw i potrafi sobie sama poradzić w życiu.

„Singielka“ to powieść, którą naprawdę warto przeczytać. Jest to moja pierwsza książka Teresy Moniki Rudzkiej. Odkryłam ją przypadkiem, szukając jakiejś dobrej lektury. Zazwyczaj czytam kryminały a nie sięgam raczej do powieści obyczajowych. Tu muszę powiedzieć, że po lekturze „Singielki“ zmieniłam zdanie o tego rodzaju historiach i już zakupiłam inne powieści tej...