Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdybym trafiła na tę książkę / album przed urodzeniem mojego pierwszego dziecka, na pewno byłaby dla mnie odkrywcza. Głównie dlatego, że rodzicielstwo bliskości czy minimalizm były dla mnie kompletną nowością, choć instynktownie dążyłam w tym kierunku.
Obecnie jest to nadal miłe poklepanie po ramieniu, gdy siedzę w tej batalii przeciwko "tradycyjnemu wychowaniu" kilka lat, na obczyźnie, gdzie dyscyplina i warunkowe wychowanie nadal wiodą prym wśród rodziców, dziadków, znajomych itd. Jest to także fajny zbiór cytatów, autorów, blogów - po prostu masa poleceń. Osobiście zapisałam sobie kilka pozycji, których jeszcze nie znałam i z chęcią do nich zaglądnę.
Na pewno z chęcią podsunę tę książkę znajomym, którzy pytają o rodzicielstwo bliskości i jak bym ogólnie streściła swoje podejście. Nie jest to idealna kalka, ale jak już sam Kamil potwierdził, każdy musi szukać swoich rozwiązań.

Gdybym trafiła na tę książkę / album przed urodzeniem mojego pierwszego dziecka, na pewno byłaby dla mnie odkrywcza. Głównie dlatego, że rodzicielstwo bliskości czy minimalizm były dla mnie kompletną nowością, choć instynktownie dążyłam w tym kierunku.
Obecnie jest to nadal miłe poklepanie po ramieniu, gdy siedzę w tej batalii przeciwko "tradycyjnemu wychowaniu" kilka lat,...

Wcześniej miałam styczność z kilkoma artykułami tego autora i z wielką ciekawością sięgałam po tę książkę. Początkowo obawiałam się, że może to być kolejny poradnik, w którym wypunktowany zostanie idealny sposób na wychowanie dziecka. Nic bardziej mylnego. Jasper Jull całkowicie zasłużenie, został okrzyknięty autorytetem w tej dziedzinie. Nie ocenia, nie zmusza, nie sprawia, że człowiek czuje się głupio. Na przykładach, wnikliwie i dobitnie rozprawia się ze stereotypami, które od lat panują między rodzicami, rodzinami i w społeczeństwie. Dodaje odwagi aby iść pod prąd. Jest to bardzo ważne, ponieważ owe podejście do dzieci wielu kojarzy się z „nowym trendem”. Nie mamy zbyt wielu możliwości aby patrzeć na efekt takiego „wychowania”. Zmiany, choć zachodzą, potrzebują czasu. Natomiast rodzice decydujący się na nie, odwagi, by przeciwstawić się naporowi wszystkich wiedzących lepiej, oraz temu co w nas siedzi po doświadczeniach dzieciństwa. Jest to dość smutne, bo głównym założeniem Juula jest po prostu dialog, szacunek i traktowanie dziecka jako istoty pełnej, wartościowej i wspaniałej, choćby dlatego, że istnieje. Usuwa w cień głupawe powiedzenia typu „to tylko dziecko”. Pokazuje, że rodzic też musi się uczyć (nawet zwłaszcza on/oni). Dla mnie książka ta była pierwszym krokiem ku przemianie, mam w sobie więcej pewności. Nie jest to pewnie lektura dla każdego. Trzeba bowiem spojrzeć sobie w twarz i bardzo często przyznać się do błędów, mniejszych bądź większych. Jednak warto. W końcu gdy dziecko czuje się dobrze i my zaczynamy czuć się lepiej :)

Wcześniej miałam styczność z kilkoma artykułami tego autora i z wielką ciekawością sięgałam po tę książkę. Początkowo obawiałam się, że może to być kolejny poradnik, w którym wypunktowany zostanie idealny sposób na wychowanie dziecka. Nic bardziej mylnego. Jasper Jull całkowicie zasłużenie, został okrzyknięty autorytetem w tej dziedzinie. Nie ocenia, nie zmusza, nie...