Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najlepsza z górskich.

Najlepsza z górskich.

Nie mogłam się oderwać. Ta książka dała początek mojemu zainteresowaniu taką literaturą. Następny w kolejce jest Jacek Hugo-Bader. Bardzo polecam!

Nie mogłam się oderwać. Ta książka dała początek mojemu zainteresowaniu taką literaturą. Następny w kolejce jest Jacek Hugo-Bader. Bardzo polecam!

Wszystkie minusy, które przychodzą mi do głowy będą pewnie plusami dla tych którym się podobało. Oznacza to, że to po prostu nie mój klimat. Odpadłam w połowie ze względu na zbyt dużą brutalność, trochę też wulgaryzmy (normalnie mi nie przeszkadzają, ale tu były na siłę) i przede wszystkim częste wracanie do utraconej rodziny i opisywanie napotykanych rodzin (matki z dziecmi głównie), którzy zaraz giną. To za dużo na mój przesiąknięty hormonami matki organizm. Po tej książce było mi smutno.
Jednak przychodzi mi też na myśl "normalny", konstruktywny minus: Gołkowski wg mnie nie umie pisać :] Fabuła nie nabiera w ogóle tempa. W każdym momencie książki jesteśmy tak na prawdę w tym samym momencie książki. Gdzieś z tyłu głowy ledwie pali się jakas lampeczka z napisem Jonasz, a tak to czy bohater pójdzie w prawo czy w lewo - nie ma to znaczenia. Czy pomoże komuś czy zignoruje - znów nie zbliża nas to do finału opowieści. Miałam uczucie traconego przez bohatera czasu. Odpuściłam książkę na etapie Cytadeli.

Wszystkie minusy, które przychodzą mi do głowy będą pewnie plusami dla tych którym się podobało. Oznacza to, że to po prostu nie mój klimat. Odpadłam w połowie ze względu na zbyt dużą brutalność, trochę też wulgaryzmy (normalnie mi nie przeszkadzają, ale tu były na siłę) i przede wszystkim częste wracanie do utraconej rodziny i opisywanie napotykanych rodzin (matki z...