Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno ocenić tę książkę bez oceniania Pana Balcerowicza (a to już jest kwestia osobistych poglądów polityczno-gospodarczych) i nie jestem pewna czy mi się to uda.
Książkę czytało się bardzo przyjemnie, wciągnęła mnie, chociaż były momenty mniej i bardziej interesujące. Fascynujący był dla mnie opis zakulisowych działań przy wprowadzaniu planu Balcerowicza na przełomie lat 80. i 90.
W którejś z poprzednich opinii przeczytałam o niezadowoleniu z 'uległości' pani przeprowadzającej wywiad i chociaż zgadzam się z samym zarzutem, to nie wiem czy koniecznie jest to minus książki, dla mnie to bardziej świadoma decyzja na temat tego, jak książka miała wyglądać: mam wrażenie, że celem było pokazanie punktu widzenia pana Leszka, a nie głęboka dyskusja o zasadności zmian czy poglądów. To już kwestia czytelnika, czy ma ochotę czytać historię przedstawioną w takiej formie. Ja nie miałam z tym problemu, zaczynając czytać wiedziałam, że będę czytać historię opowiedziana z bardzo konkretnego punktu widzenia. A większośc podjętych decyzji jest przez pana Balcerowicza w książce uargumentowana.
Minusem może być nie zawsze przystępny język (dla laików wiedzy ekonomicznej). I chociaż wiem, że trudno mówić o gospodarce nie używając pewnych pojęć i definicji, to jednak czasem ich nagromadzenie powodowało, że ciężko było podążać za przekazywaną myślą.
Ogólnie bardzo polecam, szczególnie tym zainteresowanym trasformacją polskiej gospodarki w ostatnim 25-leciu.

Trudno ocenić tę książkę bez oceniania Pana Balcerowicza (a to już jest kwestia osobistych poglądów polityczno-gospodarczych) i nie jestem pewna czy mi się to uda.
Książkę czytało się bardzo przyjemnie, wciągnęła mnie, chociaż były momenty mniej i bardziej interesujące. Fascynujący był dla mnie opis zakulisowych działań przy wprowadzaniu planu Balcerowicza na przełomie lat...

Ania jest klasyką i wszyscy Anię znają. Sięgnęłam po nią teraz po całkiem niedługiej przerwie, ok. 2 lata temu czytałam ją po angielsku. Mając większość Aniowych przygód świeżo w pamięci, książki nie czytało się tak lekko jak wcześniej. Momentami jej infantylność była odrobinę drażniąca, co było dla mnie zaskakującym odkryciem.
Nie mniej jednak Ania ma swój urok i jest książką, do której chętnie wracam, opisuje świat piękny, pełen ciepła i miłości. Podobnie jak Jeżycjada Musierowiczowej, jest to dla mnie książka, która poprawia samopoczucie. Tak po prostu, bo życie jest piękne :)

Ania jest klasyką i wszyscy Anię znają. Sięgnęłam po nią teraz po całkiem niedługiej przerwie, ok. 2 lata temu czytałam ją po angielsku. Mając większość Aniowych przygód świeżo w pamięci, książki nie czytało się tak lekko jak wcześniej. Momentami jej infantylność była odrobinę drażniąca, co było dla mnie zaskakującym odkryciem.
Nie mniej jednak Ania ma swój urok i jest...

Nie lubię nie kończyć książek, więc tę książkę męczyłam dotąd, aż ją skończyłam. Był to dla mnie dzień szczęśliwy. Książka zupełnie nie spełniła moich oczekiwań, jedyną rzeczą, której się z niej nauczyłam, to co oznacza 'bezpieczny seks' kiedy mówimy o seksie kobieco-kobiecym. Wszystko inne było dla mnie bardzo ogólne i generyczne.
Książka nie jest głupia czy źle napisana. Ale myślę, że ma bardzo mylący tytuł. Stąd moje rozczarowanie i niska ocena: zupełnie nie spełniła oczekiwań.

Nie lubię nie kończyć książek, więc tę książkę męczyłam dotąd, aż ją skończyłam. Był to dla mnie dzień szczęśliwy. Książka zupełnie nie spełniła moich oczekiwań, jedyną rzeczą, której się z niej nauczyłam, to co oznacza 'bezpieczny seks' kiedy mówimy o seksie kobieco-kobiecym. Wszystko inne było dla mnie bardzo ogólne i generyczne.
Książka nie jest głupia czy źle napisana....

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Pierwsze 100 stron praktycznie wciągnęłam, później czytało mi się standardowo, ale momentami dłużyło się niemiłosiernie.

Dlatego też ciężko mi książkę ocenić. Z jednej strony na pewno jest to książka bardzo wartościowa, wiele ze wspomnień Stasiuka pobudza wewnętrzną strunę tęsknoty za przeszłością, wiele jego przemyśleń jest w punkt i powoduje głębsze zastanowienie się nad sobą i nad światem, często prowadząc nas w bardzo zaskakujące tereny. Z drugiej strony czasem jego wywody stawały się dla mnie tak abstarkcyjne, że zupełnie gubiłam swój i jego ciąg myślowy, nie będąc w stanie złożyć akapitów w sensowną całość. Uczucie to było tym bardziej frustrujące, że patrząc na całość książki, miałam wrażenie, że umyka mi coś ważnego.

Podsumowując: polecam, ale na spokojnie i z pewnym dystansem.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Pierwsze 100 stron praktycznie wciągnęłam, później czytało mi się standardowo, ale momentami dłużyło się niemiłosiernie.

Dlatego też ciężko mi książkę ocenić. Z jednej strony na pewno jest to książka bardzo wartościowa, wiele ze wspomnień Stasiuka pobudza wewnętrzną strunę tęsknoty za przeszłością, wiele jego przemyśleń jest w punkt...

Kupując i zaczynając książkę umknęło mi jakoś, że jest to książka dla młodzieży, początkowo więc byłam nią trochę rozczarowana.

Kiedy jednak już ma się w głowie to, że czyta się książkę młodzieżową, jest to całkiem przyjemna lektura.

Temat (dla mnie przynajmniej) bardzo ciekawy-miłość dwóch nastolatek we współczesnym Iranie. Jest tu ciekawy przekrój charakterów, język jest przystępny i przyjemny do czytania, a historia dosyć wciągająca.

Zabrakło mi jakieś głębi-analizy tych postaci, które się pojawiają, ich motywacji czy charakteru. Wydaje mi się, że ten brak wynika właśnie z 'młodzieżowości' książki.

Podsumowując: jest to romans dla nastolatków. Książka jest miła i przyjemna (pomimo niezbyt przyjemnej tematyki), czyta się ją lekko i można się trochę dowiedzieć o sytuacji osób LGBT w Teheranie. Jeśli jednak ktoś ma ochotę na głębsze przeżycia duchowe, to tutaj raczej ich nie znajdzie. Ode mnie plusy za bardzo przystępne przedstawienie mało popularnego tematu.

Kupując i zaczynając książkę umknęło mi jakoś, że jest to książka dla młodzieży, początkowo więc byłam nią trochę rozczarowana.

Kiedy jednak już ma się w głowie to, że czyta się książkę młodzieżową, jest to całkiem przyjemna lektura.

Temat (dla mnie przynajmniej) bardzo ciekawy-miłość dwóch nastolatek we współczesnym Iranie. Jest tu ciekawy przekrój charakterów, język...

Uwielbiam Ellen. Oglądam jej programy i zaśmiewam się przy nich do łez. Przed ekran przyciąga mnie nie tylko jej poczucie humoru, ale i ciepło, które od niej bije.
Książka to 100% Ellen-gdy ją czytałam, bez problemu potrafiłam sobie wyobrazić Ellen opowiadającą te dowcipy. Tylko... to co działa na ekranie, dla mnie jakoś nie zadziałało na papierze. Uśmiechnęłam się parę razy, w głos zaśmiałam może dwa, a poza tym to niestety trochę nuda.
Może miałam za wysokie wymagania. A może po prostu to jest książka, z którą należy się zapoznać w formie audiobooka (oczywiście czytanego przez samą Ellen) :)

Uwielbiam Ellen. Oglądam jej programy i zaśmiewam się przy nich do łez. Przed ekran przyciąga mnie nie tylko jej poczucie humoru, ale i ciepło, które od niej bije.
Książka to 100% Ellen-gdy ją czytałam, bez problemu potrafiłam sobie wyobrazić Ellen opowiadającą te dowcipy. Tylko... to co działa na ekranie, dla mnie jakoś nie zadziałało na papierze. Uśmiechnęłam się parę...