Pracowała w różnych zawodach zanim zaczęła dawać małe show komediowe w małych klubach i kawiarniach. W 1981 roku dołączyła do Clyde's Comedy Club. W latach osiemdziesiątych była już znaną za granicą, najbardziej zabawną osobą w Ameryce wygrywając konkurs zorganizowany przez sieć kablową "Showtime". To dało początek coraz ważniejszym występom, włączając pojawienie się w 1986 roku w "The Tonight Show" Johnny'ego Carsona. Mimo, że pojawienie się DeGeneres w serialach telewizyjnych takich jak "Open House" czy "Laurie Hill" nie było udane, zdobyła szerokie uznanie za sitcom "These Friends of Mine" stacji ABC (nazwany po pierwszym sezonie "Ellen"). Przełom nastąpił w 1997 roku kiedy jej postać, a także Ellen DeGeneres osobiście, ujawniła się jako lesbijka. Show został zdjęty z ramówki z powodu spadającej oglądalności, a Ellen wróciła do małych skeczy. W 2001 roku rozpoczęła nowy telewizyjny show - "The Ellen Show" stacji CBS, ale również zrezygnowano z jego emisji z powodu niskiej oglądalności. Odrodzenie jako artystki telewizyjnej nastąpiło w 2003 roku, kiedy zaczęła prowadzić talk-show "Ellen: The Ellen DeGeneres Show", który został uznany przez krytykę i stał się sukcesem komercyjnym. Program zdobył 15 statuetek Emmy kiedy wypuszczono trzy pierwsze sezony i został pierwszym talk-show w historii telewizji, który wygrał nagrodę Emmy za Najlepszy Talk Show w ciągu emitowania trzech pierwszych sezonów. DeGeneres wiele razy była gospodarzem imprez rozdania nagród. Prowadziła rozdanie nagród Grammy w 1996 i w 1997 roku, a także Primetime Emmy Awards w 2001 i w 2005 roku. W lutym 2007 udało jej się poprowadzić rozdanie najważniejszych nagród filmowych - Oscarów.http://www.ellentv.com/
And who's to say what's better or worse anyway? Who's to even say what's normal or average? We're all different people and we're allowed to ...
And who's to say what's better or worse anyway? Who's to even say what's normal or average? We're all different people and we're allowed to be different from one another. If someone ever says you're weird, say thank you.
Bardzo przyjemna książka o wszystkim i o niczym. Ellen porusza tematy ważne i mniej ważne, wszystkie w sposób humorystyczny, lecz poważny.
Zakupiłam tę książkę podczas wizyty w Nowym Jorku bo potrzebowałam się trochę odstresować i pouśmiechać.
Zadanie zostało wykonane perfekcyjnie, gdyż jadąc metrem i czytając tę książkę uśmiech nie schodził z mojej twarzy. Kiedy moi towarzysze podróży widzieli okładkę uśmiechali się do mnie przyjaźnie. To jednak prawda - Ellen jest w Ameryce kochana i jest to moim zdaniem miłość całkowicie uzasadniona.
Jest mistrzynią sprawiania, że ludzie nawet po ciężkim dniu zrelaksują się i ich humor poprawi się.
Polecam wszystkim! Młodym i starszym! Kobietom i mężczyznom! Nawet dzieciom (jest kilka rozdziałów przeznaczonych dla nich, żeby mogły sobie pokolorować obrazki)! Idealna o każdej porze i dla każdego!
Zaniżyłam ocenę przez aspekt techniczny. Bo jeśli spojrzeć na tę książkę literackim okiem, plasuje się gdzieś na poziomie przemyśleń polskich youtuberów. Ale absolutnie nie mówię, że to jest zła pozycja. Naprawdę potrafi poprawić humor, a pomiędzy żarty Ellen wsuwa drobne refleksje, które naprawdę mogą odmienić czyjąś perspektywę na życie. Więc polecam, ale nie spodziewajcie się elaboratu nad istotą szczęścia ;)