Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Stasiuk nie jest i już chyba nie będzie tytanem eseistyki, część rzeczy z tego zbioru brzydko się zestarzała, nad częścią prychałbym pewnie i te 20 lat temu, ale tam gdzie autor przestaje strugać doktorka artes liberales, tam jest dobra literatura i jak zwykle zdarza mu się coś napisać w taki sposób, że sobie myślę: no zesrałbym się, ale lepiej bym tego w słowa nie ubrał.

Stasiuk nie jest i już chyba nie będzie tytanem eseistyki, część rzeczy z tego zbioru brzydko się zestarzała, nad częścią prychałbym pewnie i te 20 lat temu, ale tam gdzie autor przestaje strugać doktorka artes liberales, tam jest dobra literatura i jak zwykle zdarza mu się coś napisać w taki sposób, że sobie myślę: no zesrałbym się, ale lepiej bym tego w słowa nie ubrał.

Must have dla każdego świeżo upieczonego ludomana/nki, świetnie pasuje do kolczyków w gilotynki, sprawdza się też jako instrukcja stawiania kosy na sztorc.
A tak serio, to samo gęste z kilkuset lat opresji przodków przytłaczającej większości z nas, ale bez ckliwego pochylania się nad okrucieństwem i beznadzieją, zamiast tego bunty, supliki, sabotaż i dywersja. Jak nie macie siły na cegłę Leszczyńskiego, zacznijcie od tego, może zachęcić do dalszych lektur, ale i samo w sobie już wystarczy żeby przestać romantyzować pana Zagłobę.

Must have dla każdego świeżo upieczonego ludomana/nki, świetnie pasuje do kolczyków w gilotynki, sprawdza się też jako instrukcja stawiania kosy na sztorc.
A tak serio, to samo gęste z kilkuset lat opresji przodków przytłaczającej większości z nas, ale bez ckliwego pochylania się nad okrucieństwem i beznadzieją, zamiast tego bunty, supliki, sabotaż i dywersja. Jak nie macie...

Sposób narracji z początku wydaje się ciekawy, odwraca nieco uwagę od tak naprawdę zupełnie generycznej historii. Niestety mnie z czasem te skoki we wspomnienia znudziły, a akcja, nawet pomimo umieszczenia w ciekawym kontekście geograficzno-historycznym, nie potrafiła utrzymać mojej uwagi. Doczytałem, ale raczej nie sięgnę po następne tomy.

(PS. Protagonista jest kucem i z blurba wynikało, że lubi black metal, ale jak się okazało jakieś symfoniczne, cyrkowe głupoty i gotyckie marudzenie. Meh.)

Sposób narracji z początku wydaje się ciekawy, odwraca nieco uwagę od tak naprawdę zupełnie generycznej historii. Niestety mnie z czasem te skoki we wspomnienia znudziły, a akcja, nawet pomimo umieszczenia w ciekawym kontekście geograficzno-historycznym, nie potrafiła utrzymać mojej uwagi. Doczytałem, ale raczej nie sięgnę po następne tomy.

(PS. Protagonista jest kucem i...

Polecam szczególnie potomkom robotniczo-chłopskim. Czyli właściwie wszystkim. A szlachciury dupa cicho.

Polecam szczególnie potomkom robotniczo-chłopskim. Czyli właściwie wszystkim. A szlachciury dupa cicho.

Jeśli za kilkanaście lat, kiedy będę już w tym osławionym średnim wieku, takie boomerskie, suchotnicze żarty dla normików zaczną mnie bawić, to chyba wolałbym nie dożyć. Brrr.

Jeśli za kilkanaście lat, kiedy będę już w tym osławionym średnim wieku, takie boomerskie, suchotnicze żarty dla normików zaczną mnie bawić, to chyba wolałbym nie dożyć. Brrr.

Typ niemal w moim wieku, z niemal takimi samymi korzeniami i mieszkający w niemal tym samym miejscu, pisze książkę, w której jest niemal wszystko to, co czuję i ja w stosunku do naszego Heimatu. Niemal 10/10. A w tym roku top 3 non-fiction jak nic. Jadymy durch.

Typ niemal w moim wieku, z niemal takimi samymi korzeniami i mieszkający w niemal tym samym miejscu, pisze książkę, w której jest niemal wszystko to, co czuję i ja w stosunku do naszego Heimatu. Niemal 10/10. A w tym roku top 3 non-fiction jak nic. Jadymy durch.

Część settingu na Pokuciu gitarka, ale sama fabuła taka se. No i naprawdę czasem z tym kijowdupnym niby archaicznym językiem i z monstrualnymi kwestiami wypowiadanymi przez bohaterów w zastępstwie narratora, żeby rzucić trochę światła tło wydarzeń, to bez sarkania pod nosem się nie obędzie.

Część settingu na Pokuciu gitarka, ale sama fabuła taka se. No i naprawdę czasem z tym kijowdupnym niby archaicznym językiem i z monstrualnymi kwestiami wypowiadanymi przez bohaterów w zastępstwie narratora, żeby rzucić trochę światła tło wydarzeń, to bez sarkania pod nosem się nie obędzie.

Wybitna powieść, nie tylko dla ultrasów Mitteleuropy, nostalgików Cekanii i fanów Roberta Makłowicza. Ale dla nich to już w ogóle.

Wybitna powieść, nie tylko dla ultrasów Mitteleuropy, nostalgików Cekanii i fanów Roberta Makłowicza. Ale dla nich to już w ogóle.

Literacka uczta podlana 5 litrami smichovskiej desitki.

Literacka uczta podlana 5 litrami smichovskiej desitki.