Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy kogoś zranisz, zaczyna cię mniej kochać. Taki skutek mają nieostrożne słowa. Ludzie zaczynają cię mniej kochać.

Kiedy kogoś zranisz, zaczyna cię mniej kochać. Taki skutek mają nieostrożne słowa. Ludzie zaczynają cię mniej kochać.

Prawo do zadawania pytań jest jak prawo do noszenia broni, ono też nie każdemu przysługuje.

Prawo do zadawania pytań jest jak prawo do noszenia broni, ono też nie każdemu przysługuje.

Przedtem, jeśli zdarzało mi się kimś zachwycić, to tylko potajemnie. Nie obciążałam swoim zachwytem innych ludzi, którzy nie wiedzieliby może, co z nim zrobić, to znaczy - jak się od niego uwolnić.

Przedtem, jeśli zdarzało mi się kimś zachwycić, to tylko potajemnie. Nie obciążałam swoim zachwytem innych ludzi, którzy nie wiedzieliby może, co z nim zrobić, to znaczy - jak się od niego uwolnić.

A ty? Jaką ranę odziedziczyłaś i po kim?

A ty? Jaką ranę odziedziczyłaś i po kim?

Dziadek mówi, że smutek przemienia się w kropki na tęczówkach i że Larsson ma mieć czyste oczy.

Dziadek mówi, że smutek przemienia się w kropki na tęczówkach i że Larsson ma mieć czyste oczy.

Przyszedł taki czas, że kochałam ją tym bardziej, im gorzej jej szło, bo im gorzej jej szło, tym bardziej potrzebowała mojej miłości.

Przyszedł taki czas, że kochałam ją tym bardziej, im gorzej jej szło, bo im gorzej jej szło, tym bardziej potrzebowała mojej miłości.

Spina ciało i czuje mięśnie, ścięgna, jest silna i nie wie, co z tym zrobić.

Spina ciało i czuje mięśnie, ścięgna, jest silna i nie wie, co z tym zrobić.

My, którzy przerzuciliśmy tyle książek. My, którzy przerzuciliśmy tyle książek, a przeczytaliśmy, wciąż czytamy, zaledwie kilka. My, którzy czytamy między wierszami. Czytając same tylko spisy treści. I przypisy odsyłające nas do innych książek,które - zapewne - również należałoby przeczytać. My, którzy. My, którzy poznajemy książki po kroju czcionki, po świetle idącym z interlinii, szerokości paginacji. Po tym, czy wzięta do ręki i otwarta łączy kolumny tekstu jak dwie złożone obok siebie dłonie, czy przerzuca je niedbale ze strony na stronę, że połapać się w niej nie sposób. Którzy wiemy bez czytania, gdzie, w jakim miejscu mogłoby się znaleźć coś, co warto by zacytować.

My, którzy przerzuciliśmy tyle książek. My, którzy przerzuciliśmy tyle książek, a przeczytaliśmy, wciąż czytamy, zaledwie kilka. My, którzy czytamy między wierszami. Czytając same tylko spisy treści. I przypisy odsyłające nas do innych książek,które - zapewne - również należałoby przeczytać. My, którzy. My, którzy poznajemy książki po kroju czcionki, po świetle idącym z interli...