Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znów mogłam zanurzyć się w świecie nieograniczonej wyobraźni Autora. Przez kilkaset stron cieszyć się z odnalezienia bohaterów znanych z poprzedniego tomu (przecież zdążyłam się już za nimi stęsknić) i poznać nowych, nieprzeciętnych, wielowymiarowych. Augusta, Zacharego, Lili…, nie, nie będę zdradzać wszystkich, żeby nie odbierać nikomu przyjemności, ale jestem pewna, że czytelnicy polubią ich tak samo, jak Kacpra i Arnolda, a może nawet bardziej.

Autor kreuje spójny świat, fabuła książki z wzrastającym napięciem prowadzi do punktu kulminacyjnego, walki dobra ze złem, siły ze słabością, miłości z obojętnością. Wątki splatają się, tajemnice zostają rozwikłane, nie brakuje też nowych. Jest humor, wartka akcja, romans. Są drobne smaczki i aluzje, które docenia się czytając uważnie. Wszystko składa się tak, jak w dobrej książce powinno.

Więc dlaczego Klątwa Licha jest czymś dużo więcej niż zwykłym czytadłem, o którym zapomina się po przekręceniu ostatniej kartki?

Bo opowieść o walce jednego z bohaterów z samym sobą, z brakiem poczucia własnej wartości, z narastającą depresją jest przejmująca i wzrusza do łez.

Bo historia zatapiania się w ciemności złych myśli i przerażających skutków słuchania tych szeptów w głowie, które powtarzają Jesteś do niczego, ukazana jest tak autentycznie, że aż ciarki przechodzą.

I wreszcie, bo Autor dzieli się nadzieją, światłem, radością i pozwala uwierzyć w dobro i miłość.

To mało? Banał? Naiwność?

Nie! To sposób, by nikogo nie dosięgła żadna klątwa.

Znów mogłam zanurzyć się w świecie nieograniczonej wyobraźni Autora. Przez kilkaset stron cieszyć się z odnalezienia bohaterów znanych z poprzedniego tomu (przecież zdążyłam się już za nimi stęsknić) i poznać nowych, nieprzeciętnych, wielowymiarowych. Augusta, Zacharego, Lili…, nie, nie będę zdradzać wszystkich, żeby nie odbierać nikomu przyjemności, ale jestem pewna, że...