Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciągle mi brakuje odwagi do życia lub samobójstwa.

Ciągle mi brakuje odwagi do życia lub samobójstwa.

Pamiętaj, najwięcej strachu kryje się w głowie.

Pamiętaj, najwięcej strachu kryje się w głowie.

Jest bardzo cienka granica między przyjemnością, a bólem. To dwie strony tej samej monety, jedna nie istnieje bez drugiej.

Jest bardzo cienka granica między przyjemnością, a bólem. To dwie strony tej samej monety, jedna nie istnieje bez drugiej.

Mężczyźni tak naprawdę nie są skomplikowani, skarbie. Są bardzo prości i dosłowni. Najczęściej mówią to, co myślą. A my godzinami analizujemy ich słowa, gdy tymczasem wszystko powinno być jasne.

Mężczyźni tak naprawdę nie są skomplikowani, skarbie. Są bardzo prości i dosłowni. Najczęściej mówią to, co myślą. A my godzinami analizujemy ich słowa, gdy tymczasem wszystko powinno być jasne.

Jego słowa to echo moich myśli.

Jego słowa to echo moich myśli.

Czy wszyscy mają taki seks? Dziwię się,że ludzie w ogóle wychodzą z domu.

Czy wszyscy mają taki seks? Dziwię się,że ludzie w ogóle wychodzą z domu.

- Więc teraz jesteś moim szefem. - Formalnie rzecz ujmując, jestem szefem szefa twojego szefa.

- Więc teraz jesteś moim szefem. - Formalnie rzecz ujmując, jestem szefem szefa twojego szefa.

Moje serce chyba nie wytrzyma kolejnego takiego mejla, nie mówiąc o moich spodniach.

Moje serce chyba nie wytrzyma kolejnego takiego mejla, nie mówiąc o moich spodniach.

-Uważam, że próbujesz mnie zabić - mamroczę. -Śmierć przez orgazm. (...) -Za każdym razem możesz mnie tak zabijać - szepczę.

-Uważam, że próbujesz mnie zabić - mamroczę. -Śmierć przez orgazm. (...) -Za każdym razem możesz mnie tak zabijać - szepczę.

- Nie wiem, jak mam dopasować cię do swojego życia, żeby i ciebie nie zranić-Słowa prawdy obnażyły więcej, niż powinien wiedzieć. - O mnie się nie bój-zapewnił spokojnym tonem –Podoba mi się bycie częścią twojego życia i rozumiem, że wszystko jest dużo bardziej zagmatwane, niż się wydaje.

- Nie wiem, jak mam dopasować cię do swojego życia, żeby i ciebie nie zranić-Słowa prawdy obnażyły więcej, niż powinien wiedzieć. - O mnie się nie bój-zapewnił spokojnym tonem –Podoba mi się bycie częścią twojego życia i rozumiem, że wszystko jest dużo bardziej zagmatwane, niż się wydaje.

Tak, jesteś inna, ale to w Tobie lubię. Nie chcę oglądać, jak się wściekasz, potrzebne ci są inne uczucia. Wiem, że w mojej obecności wychylasz głowę ze skorupy, lecz i tak nie mówisz mi o wszystkim, tłumisz w sobie złość, strach i ból. Nie chcesz, żebym oglądała cię przez ten pryzmat, ale ja i tak zdaję sobie sprawę, jak się czujesz.

Tak, jesteś inna, ale to w Tobie lubię. Nie chcę oglądać, jak się wściekasz, potrzebne ci są inne uczucia. Wiem, że w mojej obecności wychylasz głowę ze skorupy, lecz i tak nie mówisz mi o wszystkim, tłumisz w sobie złość, strach i ból. Nie chcesz, żebym oglądała cię przez ten pryzmat, ale ja i tak zdaję sobie sprawę, jak się czujesz.

Nie powinnaś czynić obietnic, których nie jesteś w stanie spełnić.

Nie powinnaś czynić obietnic, których nie jesteś w stanie spełnić.

Wyciąga rękę, aby mnie podtrzymać, gdy zakładam szpilki od Cristiana Louboutina, kupione za trzy tysiące dwieście dziewięćdziesiąt pięć dolarów, czyli jak za darmo.

Wyciąga rękę, aby mnie podtrzymać, gdy zakładam szpilki od Cristiana Louboutina, kupione za trzy tysiące dwieście dziewięćdziesiąt pięć dolarów, czyli jak za darmo.

- Licz, Anastasio! - Rozkazuje. - Jeden! - Krzyczę na niego i brzmi to jak przekleństwo. Uderza mnie znowu, a ból pulsuje i odbija się echem od paska. Ja pierdolę, to piecze. - Dwa! - Krzyczę. Tak dobrze jest krzyczeć. Jego oddech jest ostry i pourywany. Mój prawie nie istnieje kiedy desperacko szukam w swojej psychice jakiejś wewnętrznej siły. Pasek przecina moją skórą jeszcze raz. - Trzy! - Niemile widziane łzy napływają mi do oczy. Jeezu - to jest boleśniejsze niż myślałam - o wiele boleśniejsze od klapsów. Nie oszczędza mnie. - Cztery! - Wyję kiedy pasek uderza mnie po raz kolejny, a łzy spływają po mojej twarzy. Nie chcę płakać. Złości mnie, że płaczę. Wymierza kolejny cios. - Pięć. - Mój głos jest teraz zdławionym, zduszonym łkaniem. W tej chwili myślę, że go nienawidzę. Jeszcze jeden, zniosę jeszcze jeden. Czuję jakby ktoś podpalił mój tyłek. - Sześć. - Szepczę kiedy przeszywający ból przebiega mnie po raz kolejny i słyszę jak upuszcza pasek za mną. Wciąga mnie w swoje ramiona, cały współczujący i bez oddechu… a ja nie chcę od niego niczego. - Puść… nie…

- Licz, Anastasio! - Rozkazuje. - Jeden! - Krzyczę na niego i brzmi to jak przekleństwo. Uderza mnie znowu, a ból pulsuje i odbija się echem od paska. Ja pierdolę, to piecze. - Dwa! - Krzyczę. Tak dobrze jest krzyczeć. Jego oddech jest ostry i pourywany. Mój prawie nie istnieje kiedy desperacko szukam w swojej psychice jakiejś wewnętrznej siły. Pasek przecina moją skórą jeszcze...