Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najlepszy jest taki rząd, który w ogóle nie rządzi

Najlepszy jest taki rząd, który w ogóle nie rządzi

Sądzić samodzielnie jest przywilejem niewielu resztą kieruje autorytet i przykład. Patrzą cudzemi oczami, cudzemi uszami słuchają. Dlatego jest rzeczą wcale łatwą myśleć tak, jak cały świat myśli teraz, ale myśleć tak, jak świat będzie myślał za lat trzydzieści, nie jest rzeczą dostępną dla każdego.

Sądzić samodzielnie jest przywilejem niewielu resztą kieruje autorytet i przykład. Patrzą cudzemi oczami, cudzemi uszami słuchają. Dlatego jest rzeczą wcale łatwą myśleć tak, jak cały świat myśli teraz, ale myśleć tak, jak świat będzie myślał za lat trzydzieści, nie jest rzeczą dostępną dla każdego.

Wtedy gdy już nie można bardziej rozciągnąć tak elastycznych nici historycznych rozważań, gdy działanie jawnie już przeczy temu, co cała ludzkość uważa za dobre, a nawet sprawiedliwe, historycy wysuwają zbawcze pojęcie wielkości. Wielkość jakoby wyłącza możliwość oceny dobra i zła. Dla wielkości nie ma zła. Nie ma okropności, którą by można obciążyć tego, kto wielki.

Wtedy gdy już nie można bardziej rozciągnąć tak elastycznych nici historycznych rozważań, gdy działanie jawnie już przeczy temu, co cała ludzkość uważa za dobre, a nawet sprawiedliwe, historycy wysuwają zbawcze pojęcie wielkości. Wielkość jakoby wyłącza możliwość oceny dobra i zła. Dla wielkości nie ma zła. Nie ma okropności, którą by można obciążyć tego, kto wielki.

Nie brać jeńców – ... – Już to samo zmieniłoby całą wojnę i uczyniło ją mniej okrutną. Bo myśmy bawili się w wojnę – to właśnie źle, okazujemy wielkoduszność itd. Jest to wielkoduszność i uczuciowość w rodzaju wielkoduszności i uczuciowości panny, która dostaje mdłości na widok zabijanego cielęcia, panna jest tak dobra, że nie może patrzeć na krew, ale z apetytem zajada to cielę przyrządzone z sosem. ... Gdyby na wojnie nie było wielkoduszności, szlibyśmy tylko wtedy, kiedy warto iść na niechybną śmierć... . Wtedy nie byłoby wojny z tego powodu, że Paweł Iwanycz obraził Michała Iwanycza. A jeśli byłaby wojna... – no to prawdziwa wojna. I wtedy skład wojska byłby nie taki jak teraz. Wtedy ci wszyscy Westfalczycy i Heseńczycy, których prowadzi Napoleon, nie poszliby za nim do Rosji, a my nie chodzilibyśmy bić się do Austrii i Prus, sami nie wiedząc po co. Wojna to nie kurtuazja, lecz najohydniejsza rzecz w życiu, trzeba to zrozumieć i nie bawić się w wojnę. Tę okrutną konieczność należy traktować surowo i poważnie. Wszystko mieści się w tym: odrzucić kłamstwo i jeśli wojna – to wojna, a nie zabawka. A tymczasem wojna to ulubiona zabawa próżniaków i lekkoduchów... Stan wojskowy jest bardzo zaszczytny. Celem wojny jest morderstwo, narzędziami wojny – szpiegostwo, zdrada, zachęta do zdrady, ruina mieszkańców, grabienie ich albo okradanie w celu wyżywienia armii; oszustwo i kłamstwo nazywa się fortelami wojennymi; obyczaje stanu wojskowego – brak swobody, tj. dyscyplina, próżniactwo, ignorancja, okrucieństwo, rozpusta, pijaństwo. I mimo wszystko – to stan wyższy przez wszystkich szanowany. Wszyscy cesarze, z wyjątkiem chińskiego, noszą mundury wojskowe, a im kto więcej uśmiercił ludzi, tym większą dają mu nagrodę... Zejdą się, jak jutro, aby zabijać się wzajemnie, nazabijają, nakaleczą dziesiątki tysięcy ludzi, a potem będą odprawiać dziękczynne modły za to, że zabili dużo ludzi ... i będą głosić zwycięstwo, mniemając, że im więcej ludzi zginęło, tym większa ich zasługa.

Nie brać jeńców – ... – Już to samo zmieniłoby całą wojnę i uczyniło ją mniej okrutną. Bo myśmy bawili się w wojnę – to właśnie źle, okazujemy wielkoduszność itd. Jest to wielkoduszność i uczuciowość w rodzaju wielkoduszności i uczuciowości panny, która dostaje mdłości na widok zabijanego cielęcia, panna jest tak dobra, że nie może patrzeć na krew, ale z apetytem zajada to ciel...

Jak człowiek może czerpać satysfakcję z samego posiadania opinii? Czy można być zadowolonym z posiadania opinii, którą jest własne rozgoryczenie? Gdy sąsiad oszuka cię i ogołoci z ostatniego dolara, nie czerpiesz satysfakcji z wiedzy, że cię oszukano, z żalenia się na to ani nawet z wysyłania mu petycji, by oddał ci to, co zabrał; w takiej sytuacji natychmiast podejmujesz skuteczne kroki, by odzyskać pełną kwotę i drugi raz nie dać się oszukać w podobny sposób. Postępowanie zgodne z zasadami, rozumienie sprawiedliwości i wcielanie jej w życie, zmienia rzeczy i relacje, jest z gruntu rewolucyjne i różne od wszystkiego, co było wcześniej.

Jak człowiek może czerpać satysfakcję z samego posiadania opinii? Czy można być zadowolonym z posiadania opinii, którą jest własne rozgoryczenie? Gdy sąsiad oszuka cię i ogołoci z ostatniego dolara, nie czerpiesz satysfakcji z wiedzy, że cię oszukano, z żalenia się na to ani nawet z wysyłania mu petycji, by oddał ci to, co zabrał; w takiej sytuacji natychmiast podejmujesz skute...