Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nierówna, ale sympatyczna. Krótkie opowiadania wg mnie są bardziej udane niż te dłuższe.

Nierówna, ale sympatyczna. Krótkie opowiadania wg mnie są bardziej udane niż te dłuższe.

Pierwsze opowiadanie jest rozwlekłe i zniechęca do tej książki. Potem sytuacja się rozkręca i ostatecznie ta pozycja zdobyła moją sympatię. Krótkie opowiadania wg mnie są bardziej udane niż te dłuższe.

Pierwsze opowiadanie jest rozwlekłe i zniechęca do tej książki. Potem sytuacja się rozkręca i ostatecznie ta pozycja zdobyła moją sympatię. Krótkie opowiadania wg mnie są bardziej udane niż te dłuższe.

Pierwsze, co mnie wkurzyło to sztucznie rozdmuchana objętość. Rozdziały mają po 5 stron, ale przed każdym 3 strony zajmuje NIC (jedną stronę zajmuje numer rozdziału, druga strona jest wypełniona ozdobną krateczką, na trzeciej stronie jest numer rozdziału i motywujący cytat). Drugie, co mnie wkurzyło to "pitu, pitu o niczym". Trzecie, co mnie wkurzyło najbardziej (i wkurza w większości kołczingowych książek) to infantylne zadania, przerzucające robotę z autorki na czytelniczkę. Uwaga, cytuję zadanie z rozdziału 8 pt. "Wylicz i uświadom sobie kwotę własnego sufitu finansowego na poziomie dochodów, a następnie poszukaj sposobów na to, by wznieść się ponad niego". XD

Pierwsze, co mnie wkurzyło to sztucznie rozdmuchana objętość. Rozdziały mają po 5 stron, ale przed każdym 3 strony zajmuje NIC (jedną stronę zajmuje numer rozdziału, druga strona jest wypełniona ozdobną krateczką, na trzeciej stronie jest numer rozdziału i motywujący cytat). Drugie, co mnie wkurzyło to "pitu, pitu o niczym". Trzecie, co mnie wkurzyło najbardziej (i wkurza w...