Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bajdurzenia i fantazje

Bajdurzenia i fantazje

Srodze mnie ta książka zawiodła. Zbiór, a raczej kalejdoskop luźno powiązanych anegdotek na poziomie kanału Discovery, który do nikąd nie zmierza oprócz próby przytłoczenia czytelnika erudycją w rodzaju ławicy bardzo drobnych połyskliwych rybek. Ma się wrażenie oglądania jakiegoś wyszczekanego YouTube'a, który dokonuje 15 minutowej syntezy tematu na 5 wieków literatury. Ktokolwiek spodziewa się rzetelnej twardej wiedzy niech sobie daruje ten prospekcik udający książkę.

Srodze mnie ta książka zawiodła. Zbiór, a raczej kalejdoskop luźno powiązanych anegdotek na poziomie kanału Discovery, który do nikąd nie zmierza oprócz próby przytłoczenia czytelnika erudycją w rodzaju ławicy bardzo drobnych połyskliwych rybek. Ma się wrażenie oglądania jakiegoś wyszczekanego YouTube'a, który dokonuje 15 minutowej syntezy tematu na 5 wieków literatury....

Grafomania I odkrywczość na poziomie 15 latki. Nie mam pojęcia kto ten balon tak rozdmuchał i dlaczego to byli socjaliści. Frazesy na miarę Lenina zmiksowane z egzaltacją zachwyconej sobą królewny rewolucji.

Grafomania I odkrywczość na poziomie 15 latki. Nie mam pojęcia kto ten balon tak rozdmuchał i dlaczego to byli socjaliści. Frazesy na miarę Lenina zmiksowane z egzaltacją zachwyconej sobą królewny rewolucji.

Strasznie się czyta ten potok grafomanii i pretensjonalnych metafor. Onanizm na miarę Kydryńskiego w trójce. Klasyczny przykład użycia "modnych bzdur". Czego do tego tygla erudycji rodem z panoramicznych krzyżowek nie wrzucono?! Znajdziemy wszystko: fizykę kwantową, teorię struktury czasu, czarne dziury, psychoanalizę, archetypy itp, itd. miłość do francuskiej postmoderny wylewa się z każdej stronicy. Egzaltowany pseudonaukowy bełkot, z którego absolutnie nic nie wynika, ale który zachwyci każdego studenta Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku socjologia i kulturoznawstwo. Muzykologiczne brednie nie poparte żadną argumentacją za to w ornamentyce złoconej barokowej ramy splecionej z dowolnie mieszanych pojęć.

Strasznie się czyta ten potok grafomanii i pretensjonalnych metafor. Onanizm na miarę Kydryńskiego w trójce. Klasyczny przykład użycia "modnych bzdur". Czego do tego tygla erudycji rodem z panoramicznych krzyżowek nie wrzucono?! Znajdziemy wszystko: fizykę kwantową, teorię struktury czasu, czarne dziury, psychoanalizę, archetypy itp, itd. miłość do francuskiej postmoderny...

Tendencyjne bzdury dawno naprostowane przez znacznie rzetelniejszych, chociaż mniej krzykliwych naukowców. Wydano kilka sporych polemik miażdżących "metodę" naukową Ehrmana, ale oczywiście nie w języku polskim. Kolejny po Dawkinsie guru gimboateistów.

Tendencyjne bzdury dawno naprostowane przez znacznie rzetelniejszych, chociaż mniej krzykliwych naukowców. Wydano kilka sporych polemik miażdżących "metodę" naukową Ehrmana, ale oczywiście nie w języku polskim. Kolejny po Dawkinsie guru gimboateistów.

Znakomita demaskacja takich pozerów i kabareciarzy języka jak J. Podsiadło, wanna be poeta.

Znakomita demaskacja takich pozerów i kabareciarzy języka jak J. Podsiadło, wanna be poeta.

Zabawa językiem owszem, ale do poezji temu bardzo daleko.

Zabawa językiem owszem, ale do poezji temu bardzo daleko.

Fatalny przekład. Tłumaczka słabo zna zarówno polski jak i hiszpański. Poetyka oryginału zachowana nawet w ascetycznym przekładzie angielskim jest tu okropnie okaleczona. Nie rozumiem ludzi zachwyconych tym wydaniem bo tutaj wszystko kuleje. Muza SA bardzo się spieszyła, więc także typografia nie należy do mistrzowskich. Mam nadzieję, że kolejne wydanie znajdzie godnych tej literatury profesjonalistów. To odstręcza każdego kto mierzy w poziom wyższy niż sagi o nastoletnich wampirach i czarodziejach.

Fatalny przekład. Tłumaczka słabo zna zarówno polski jak i hiszpański. Poetyka oryginału zachowana nawet w ascetycznym przekładzie angielskim jest tu okropnie okaleczona. Nie rozumiem ludzi zachwyconych tym wydaniem bo tutaj wszystko kuleje. Muza SA bardzo się spieszyła, więc także typografia nie należy do mistrzowskich. Mam nadzieję, że kolejne wydanie znajdzie godnych...

Literacko bardzo słabo a przemyślenia o Kościele można streścić zdaniem: wszedł biedny wegetarianin do McDonalds i płacze, że tam mięsne hamburgery podają.

Literacko bardzo słabo a przemyślenia o Kościele można streścić zdaniem: wszedł biedny wegetarianin do McDonalds i płacze, że tam mięsne hamburgery podają.