Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie.

Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie.

Czy chcesz, czy chcesz Pod drzewem skryć się ? Tu zawisł ten, co troje zginęło z jego mocy. Dziwnie już tutaj bywało, Nie dziwniej więc by się stało, Gdybyśmy się spotkali pod wisielców drzewem o północy. Czy chcesz, czy chcesz Pod drzewem skryć się ? Choć trup ze mnie już, uwolnię cię od przemocy. Dziwnie już tutaj bywało, Nie dziwniej więc by się stało, Gdybyśmy się spotkali pod wisielców drzewem o północy Czy chcesz, czy chcesz Pod drzewem skryć się ? Tu do mnie miałaś zbiec, żeby uniknąć przemocy. Dziwnie już tutaj bywało, Nie dziwniej więc by się stało, Gdybyśmy się spotkali pod wisielców drzewem o północy Czy chcesz, czy chcesz Pod drzewem skryć się też? W naszyjniku ze sznura u boku mego nie czekaj pomocy. Dziwnie już tutaj bywało, Nie dziwniej więc by się stało, Gdybyśmy się spotkali pod wisielców drzewem o północy.

Czy chcesz, czy chcesz Pod drzewem skryć się ? Tu zawisł ten, co troje zginęło z jego mocy. Dziwnie już tutaj bywało, Nie dziwniej więc by się stało, Gdybyśmy się spotkali pod wisielców drzewem o północy. Czy chcesz, czy chcesz Pod drzewem skryć się ? Choć trup ze mnie już, uwolnię cię od przemocy. Dziwnie już tutaj bywało, Nie dziwniej więc by się stało, Gdybyśmy się spotkali...

Ogień jest zaraźliwy! I jeśli my płoniemy, ty płoniesz razem z nami.

Ogień jest zaraźliwy! I jeśli my płoniemy, ty płoniesz razem z nami.

W oddali łąki, wejdźże do łóżka, Czeka tam na cię z trawy poduszka, Skłoń na niej główkę, oczęta zmruż, Rankiem cię zbudzi słońce, twój stróż. Tu jest bezpiecznie, ciepło jest tu, Stokrotki polne zaradzą złu. Najsłodsza mara tu ziszcza się, Tutaj jest miejsce, gdzie kocham cię.

W oddali łąki, wejdźże do łóżka, Czeka tam na cię z trawy poduszka, Skłoń na niej główkę, oczęta zmruż, Rankiem cię zbudzi słońce, twój stróż. Tu jest bezpiecznie, ciepło jest tu, Stokrotki polne zaradzą złu. Najsłodsza mara tu ziszcza się, Tutaj jest miejsce, gdzie kocham cię.

Więc kiedy szepcze: - Kochasz mnie. Prawda czy fałsz? Odpowiadam: - Prawda.

Więc kiedy szepcze: - Kochasz mnie. Prawda czy fałsz? Odpowiadam: - Prawda.

Mam w sobie wystarczająco dużo żaru. Potrzeba mi wiosennego mniszka, jaskrawożółtego kwiatu, który symbolizuje odrodzenie i nie oznacza zniszczenia. Oczekuję zapowiedzi, że życie będzie toczyć się dalej, bez względu na to, jak poważne ponieśliśmy straty. Chcę wiedzieć, że znowu może być dobrze, a tylko Peeta może mi to ofiarować. Więc kiedy szepcze: - Kochasz mnie. Prawda czy fałsz? Odpowiadam: - Prawda.

Mam w sobie wystarczająco dużo żaru. Potrzeba mi wiosennego mniszka, jaskrawożółtego kwiatu, który symbolizuje odrodzenie i nie oznacza zniszczenia. Oczekuję zapowiedzi, że życie będzie toczyć się dalej, bez względu na to, jak poważne ponieśliśmy straty. Chcę wiedzieć, że znowu może być dobrze, a tylko Peeta może mi to ofiarować. Więc kiedy szepcze: - Kochasz mnie. Prawda czy f...

Sypną jednym przymiotnikiem, jednym czasownikiem, dialogiem złożonym z równoważników i dalej radźcie sobie sami; naszkicują trzema kreskami sytuację, pejzaż, nastrój, a podczas lektury napełnijcie je własnym oddechem. Marek Bieńczyk "Łowienie pstrągów z Papą".

Sypną jednym przymiotnikiem, jednym czasownikiem, dialogiem złożonym z równoważników i dalej radźcie sobie sami; naszkicują trzema kreskami sytuację, pejzaż, nastrój, a podczas lektury napełnijcie je własnym oddechem. Marek Bieńczyk "Łowienie pstrągów z Papą".