Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kobiety nigdy nie miały łatwo. Wszystkie prawa, które dziś mają, musiały sobie wywalczyć. W wielu miejscach na świecie nadal nie mają żadnych praw.
Dobrze, że powstają takie książki jak ta. Pokazują, jak kobietom było ciężko. Akcja powieści toczy się w latach 50- tych i 60,- tych, a bohaterka musi walczyć ze stereotypami i głośno domagać się prawa do samostanowienia, do pracy naukowej, wolności poglądów czy sposobu życia.

Dziś my kobiety w wielu sprawach mamy łatwiej, ale przecież nie do końca. Czy nauczyciele i pielęgniarze zarabialiby więcej, gdyby te zawody wykonywali w większości mężczyźni? Na pewno tak.
Czy znieczulenie porodowe byłoby ogólnodostępne, gdyby to mężczyźni rodzili? Myślę, że tak.
Kobiety nadal muszą domagać się prawa do wolności. Wciąż są tacy, którzy widzą je tylko w kuchni i przy kołysce. O zgrozo, są to ludzie ponoć wykształceni i niestety piastujący niekiedy wysokie stanowiska.

Myślę, że kobieta wcale nie musi umieć gotować, nie musi chcieć mieć dzieci, nie musi lubić być gospodynią domową, nie musi się dużo modlić i stać na straży domowego ogniska.
Kobieta może być kim chce, żyć jak chce i robić co chce, bo jest człowiekiem i przysługują jej prawa człowieka.
Najgorsze w życiu są stereotypy i ciasnota umysłu. Szkoda, że te niechlubne wzorce popiera czasami kościół i religia, a czasami politycy. Najgorzej jednak, gdy popierają je same kobiety.

Drogie Panie, czytajcie tę mądrą książkę!
Dajcie ją do poczytania swoim córkom, przyjaciółkom i facetom.
To ważne.

Książka napisana jest bardzo lekkim stylem, choć mówi o rzeczach trudnych. Jest optymistyczna, wprowadza w pogodny nastrój. To jedna z tych powieści, o których czytelnicy mówią, że "sama się czyta".
Gorąco polecam😀

Kobiety nigdy nie miały łatwo. Wszystkie prawa, które dziś mają, musiały sobie wywalczyć. W wielu miejscach na świecie nadal nie mają żadnych praw.
Dobrze, że powstają takie książki jak ta. Pokazują, jak kobietom było ciężko. Akcja powieści toczy się w latach 50- tych i 60,- tych, a boha...

Rozwiń Zwiń

Anegdota to krótka, często zabawna historyjka o jakiejś znanej postaci. Anegdota powinna zawierać puentę. Może być pouczająca lub refleksyjna.
Ta książka to zbiór takich króciutkich opowiadań o poetach, lekarzach, aktorach, filozofach, kompozytorach, malarzach, przywódcach i innych bardziej lub mniej znanych ludziach.

Nie da się tej książki czytać szybko. Anegdoty należy sobie dawkować po dwie, trzy, np. do porannej kawy.
Książka zawiera m.in. anegdoty francuskie, włoskie, greckie, hiszpańskie, rosyjskie, japońskie, amerykańskie, hinduskie.
Polecam.

Anegdota to krótka, często zabawna historyjka o jakiejś znanej postaci. Anegdota powinna zawierać puentę. Może być pouczająca lub refleksyjna.
Ta książka to zbiór takich króciutkich opowiadań o poetach, lekarzach, aktorach, filozofach, kompozytorach, malarzach, przywódcach i innych bard...

Rozwiń Zwiń

Piąty tom wspaniałego historycznego cyklu o odradzaniu się państwa polskiego po rozbiciu dzielnicowym. Główne postacie cyklu to królowie Przemysł II i Władysław Łokietek. Obok nich spotykamy bardzo wiele innych postaci historycznych i fikcyjnych.

Cały cykl napisany jest z wielkim rozmachem i liczy sobie ponad 4 tysiące stron. W tym miejscu chcę wyrazić mój wielki podziw dla autorki. Stworzyła dzieło wybitne, barwne, porywające. Postacie historyczne w jej powieściach nie są posągowe. To nie jakieś ideały, których pamięć mamy czcić, nie portrety, które mają w nas budzić patriotyzm, tyko żywi ludzie ze swoimi słabostkami, marzeniami, planami.
W tym miejscu przychodzi mi do głowy nasz wielki autor powieści historycznych- Sienkiewicz. Jego sposób przedstawienia historii i bohaterów był dobry na tamte czasy. Ten patos, religijność i patriotyzm pasowały do XIX wieku. Dzisiejszy czytelnik potrzebuje czegoś innego. I pani Cherezińska dobrze to wie. Stworzyła dzieło, w którym jest miejsce na fantastykę, różnorodne oblicza miłości i szacunek dla odmienności religijnej.

Gorąco polecam.
Pozwólcie się porwać tej opowieści, przenieście się w czasy średniowiecza. Kochajcie, nienawidźcie i walczcie razem z bohaterami. Pospacerujcie po Malborku. Zobaczcie Poznań, Kraków i Pragę. Zagłębcie się w odwieczne lasy, gdzie wciąż jeszcze czci się dawnych bogów.
Nie pożałujecie.
Ja planuję przeczytać inne książki autorki, bo jestem jej powieściami zachwycona.

Piąty tom wspaniałego historycznego cyklu o odradzaniu się państwa polskiego po rozbiciu dzielnicowym. Główne postacie cyklu to królowie Przemysł II i Władysław Łokietek. Obok nich spotykamy bardzo wiele innych postaci historycznych i fikcyjnych.

Cały cykl napisany jest z wielkim rozmac...

Rozwiń Zwiń

Książka monolog. Do pewnego starszego człowieka przychodzi nieznajomy mężczyzna i chce kupić fasolę. Ale fasola jest w strąkach, więc trzeba ja wyłuskać. Podczas łuskania staruszek odpowiada swoje życie. Poznajemy je w kawałkach, bez chronologii.
Strasznie dużo tu gadania. Monolog momentami się wlecze, ale jest w nim dziwna magia i trudno się od książki oderwać.
W powieści dużo miejsca zajmuje wojna i jej wpływ na dalsze życie bohatera. Widzimy też jak trudno żyło się ludziom w powojennej rzeczywistości. Niezwykle ciekawe są fragmenty o szkole zawodowej, o saksofonie, nauce gry, o orkiestrze. Wciągająca jest historia brązowego kapelusza.
Książka niezwykła, niebanalna, posiadająca niezwykłą magię w zwykłych słowach. Książka pełna mądrości. Pokazująca codzienność w ciekawy sposób.
Literatura dla lubiących zanurzenie się w słowach. Dla melancholików, myślicieli i wielbicieli wszelkiej odmienności. Dla tych, co się nie śpieszą, cierpliwie posiedzą przy łuskaniu fasoli i posłuchają długiej gawędy o zyciu ludzkim.
Polecam.

Książka monolog. Do pewnego starszego człowieka przychodzi nieznajomy mężczyzna i chce kupić fasolę. Ale fasola jest w strąkach, więc trzeba ja wyłuskać. Podczas łuskania staruszek odpowiada swoje życie. Poznajemy je w kawałkach, bez chronologii.
Strasznie dużo tu gadania. Monolog momen...

Rozwiń Zwiń

Wspaniała historia o zwykłych ludziach. Pełna emocji. Takich prostych, ale jednocześnie głębokich i mocnych. Tak pisać potrafi tylko Małecki. Czasem jedno zdanie sprawia, że czytelnikowi trzepocze serce i prawie brakuje tchu. A przecież autor pisze o rzeczach zwykłych. Takich, które wciąż się zdarzają. O osieroconym dziecku, o niespełnionej miłości, o codziennej pracy przy królikach, o marzeniach, o listach, o dziecięcych zabawach.
Bohaterowie książki to ludzie zwyczajni, żyją w małej miejscowości, mają swoje plany i marzenia. Są jednak ciut niecodzienni. Tak jakby trochę nie pasowali do świata, w którym przyszło im żyć. Albo może jakby nie do końca potrafili unieść ciężar nieszczęść, które na nich spadły. Niektóre traumy są po prostu nie do udźwignięcia i zawsze zostawią w życiu i w człowieku ślad.
Bardzo dobra książka.
Zachęcam, czytajcie.

Wspaniała historia o zwykłych ludziach. Pełna emocji. Takich prostych, ale jednocześnie głębokich i mocnych. Tak pisać potrafi tylko Małecki. Czasem jedno zdanie sprawia, że czytelnikowi trzepocze serce i prawie brakuje tchu. A przecież autor pisze o rzeczach zwykłych. Takich, które wciąż...

Rozwiń Zwiń