Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mocne. Trafiające w punkt. Czuły. Lubię do tej książki zajrzeć, odpłynąć na kilka stron. Emocje, które we mnie wzbudza są takie oczyszczające.

Mocne. Trafiające w punkt. Czuły. Lubię do tej książki zajrzeć, odpłynąć na kilka stron. Emocje, które we mnie wzbudza są takie oczyszczające.

Po przeczytaniu kilku książek profesora, pokuszę się o opinię, że kolejne, niczego nowego nie wnoszą. To- z grubsza-te same historie, przedstawione na podobnym poziomie wnikliwości.

Po przeczytaniu kilku książek profesora, pokuszę się o opinię, że kolejne, niczego nowego nie wnoszą. To- z grubsza-te same historie, przedstawione na podobnym poziomie wnikliwości.

Przede wszystkim zniechęca układ graficzny książki. Ciężko się ją czyta, próbując śledzić dwa osobne wątki, w dwóch różnych szpaltach. Po drugie zniechęca połączenie nudnej wyliczanki encyklopedycznej (w tym miesiącu tego roku było to, w tym miesiącu tego roku było tamto) z zupełnie bezrefleksyjnym przedstawianiem legend. Może denerwuje mnie to tym bardziej, że pisałam o konflikcie biskupa Stanisława z Bolesławem Śmiałym, pisałam o smoku wawelskim, o czakramie, o Wandzie, o Kraku, o Mariackim. I przedstawione tu krótkie opowiastki rażą mnie błahym potraktowaniem tematu. Drażni mnie język tej książki, ale może to rozbisurmanienie po lekturze książek prof. M. Rożka, prof. K. Estreichera mł. i wydaniach Rocznika Krakowskiego.

Przede wszystkim zniechęca układ graficzny książki. Ciężko się ją czyta, próbując śledzić dwa osobne wątki, w dwóch różnych szpaltach. Po drugie zniechęca połączenie nudnej wyliczanki encyklopedycznej (w tym miesiącu tego roku było to, w tym miesiącu tego roku było tamto) z zupełnie bezrefleksyjnym przedstawianiem legend. Może denerwuje mnie to tym bardziej, że pisałam o...