Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Charles Street 44" to książka zdecydowanie relaksacyjna. Mimo niektórych pełnych grozy scen, te 302 strony, które czytało się bardzo przyjemnie, były jak ciepła kąpiel po ciężkim dniu. Po tej lekturze dochodzimy do wniosku, że nigdy nie jest za późno. Serdecznie polecam książkę wszystkim, którzy są zmęczeni, ale również tym szczęśliwym z każdego powodu. Spędzony z nią czas na pewno nie był czasem zmarnowanym.

"Charles Street 44" to książka zdecydowanie relaksacyjna. Mimo niektórych pełnych grozy scen, te 302 strony, które czytało się bardzo przyjemnie, były jak ciepła kąpiel po ciężkim dniu. Po tej lekturze dochodzimy do wniosku, że nigdy nie jest za późno. Serdecznie polecam książkę wszystkim, którzy są zmęczeni, ale również tym szczęśliwym z każdego powodu. Spędzony z nią czas...

Jedna z tych książek, które zaskakują swoją niebanalnością. Jest na swój sposób dziwna, inna niż wszystkie. Czytając ją wiele razy otwierałam szeroko oczy, może nawet kilka razy zwyczajnie opadła mi szczęka. Co prawda lektura nie jest odzwierciedleniem rzeczywistości, tutaj nie można się oszukiwać, ale może warto zagłębić się czasem w coś nieprawdopodobnego?

Jedna z tych książek, które zaskakują swoją niebanalnością. Jest na swój sposób dziwna, inna niż wszystkie. Czytając ją wiele razy otwierałam szeroko oczy, może nawet kilka razy zwyczajnie opadła mi szczęka. Co prawda lektura nie jest odzwierciedleniem rzeczywistości, tutaj nie można się oszukiwać, ale może warto zagłębić się czasem w coś nieprawdopodobnego?

Okrutnie muszę nazwać książkę 'czymś dobrym dla naiwnych nastolatek'. Bardzo długo zbierałam się do tego, żeby ją przeczytać i mam mieszane uczucia. Z jednej strony jest bardzo naiwna w swojej oczywistej prostocie, z drugiej zaś śmierć, która naiwną już nie jest. Przyznaję, że łzy towarzyszyły mi dwukrotnie, choć spodziewalam się takiego obrotu sprawy. Niestety pierwszy raz w życiu muszę przyznać, że większe emocje wywołał u mnie film.

Okrutnie muszę nazwać książkę 'czymś dobrym dla naiwnych nastolatek'. Bardzo długo zbierałam się do tego, żeby ją przeczytać i mam mieszane uczucia. Z jednej strony jest bardzo naiwna w swojej oczywistej prostocie, z drugiej zaś śmierć, która naiwną już nie jest. Przyznaję, że łzy towarzyszyły mi dwukrotnie, choć spodziewalam się takiego obrotu sprawy. Niestety pierwszy raz...