Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tajemnicza okładka, porównanie do "Pachnidła", wielokrotnie nagradzany autor, książka roku, czemu nie?

Pierwsze 50 stron zajęło mi jakieś 2 tygodnie, całą resztę przeczytałam w 4 dni. Książka jest napisana prosto, czyta się ją szybko, ale trzeba uważać, by w trakcie lektury nie "odlecieć".
Tematem jest tytułowe oczyszczenie paryskiego cmentarza Niewiniątek. Ma się tym zająć inżynier, który miał wielkie ambicje, ale jego największym osiągnięciem pozostaje jak dotąd zbudowanie jednego mostu i jest on jedyną osobą, jaka podjęła się tego trudnego zadania. Aby je wykonać, musi m.in. uważać, aby mieszkańcy Paryża przyzwyczajeni do obecności cmentarza nie zbuntowali się na wieść o jego likwidacji, konieczne jest zorganizowanie robotników i zapewnienie im bezpieczeństwa.

Autor wybrał dobry temat, ale moim zdaniem książka jest dość nużąca. Do samego końca czekałam na jakiś punkt kulminacyjny, który sprawi, że nie będę w stanie się od niej oderwać, ale nic takiego się nie wydarzyło. A szkoda.

Tajemnicza okładka, porównanie do "Pachnidła", wielokrotnie nagradzany autor, książka roku, czemu nie?

Pierwsze 50 stron zajęło mi jakieś 2 tygodnie, całą resztę przeczytałam w 4 dni. Książka jest napisana prosto, czyta się ją szybko, ale trzeba uważać, by w trakcie lektury nie "odlecieć".
Tematem jest tytułowe oczyszczenie paryskiego cmentarza Niewiniątek. Ma się tym...

Mój wzrok przyciągnęła okładka. Tekst z tyłu sprawił, że musiałam ją mieć.

Była to pierwsza tego typu książka, jaką przeczytałam i po przeczytaniu, nie mogłam się od niej uwolnić przez wiele dni. W moim odczuciu, autorka bardzo szczegółowo odtworzyła tę historię i na pewno sięgnę po resztę jej książek.

Połowę książki stanowi przedstawienie nam kilku postaci, ofiar zamachu. Stopniowo poznajemy każdą z nich, ja wciągnęłam się do tego stopnia, że przy każdym nowym bohaterze sprawdzałam jak wyglądał, szukałam starych profili na facebooku i do samego końca miałam nadzieję, że jednak przeżyją.
Bardzo dokładnie przedstawiona została osoba Breivika. Wiemy w jakich warunkach dorastał, kogo spotkał, możemy domyślać się, co nim kierowało.

Książka trzyma w napięciu do samego końca. Szkoda tylko, że to nie fikcja.

Mój wzrok przyciągnęła okładka. Tekst z tyłu sprawił, że musiałam ją mieć.

Była to pierwsza tego typu książka, jaką przeczytałam i po przeczytaniu, nie mogłam się od niej uwolnić przez wiele dni. W moim odczuciu, autorka bardzo szczegółowo odtworzyła tę historię i na pewno sięgnę po resztę jej książek.

Połowę książki stanowi przedstawienie nam kilku postaci, ofiar...