Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same. Sztuka życia to cieszyć się małym szczęściem. (Phil Bosmans)

Czy jeden moment/wieczór/dzień może zmienić całe życie i nadać kierunek przyszłości?
Czy jedna osoba - chociaż czasami daleko - może być cały czas w Twoim sercu i cały czas przy Tobie?
W życiu spotykamy wielu ludzi - czasami są to znajomości na "jeden dzień". Spotykamy ich i później zostawiamy za sobą. Czy to źle? Raczej nie. Ja osobiście jestem zdania, że jeśli ktoś ma pozostać w naszym życiu to pozostanie w nim bez względu na wszystko.
I to właśnie jest opowieść o takiej relacji - NA ZAWSZE.

Kilka słów o treści książki - gdyby ktoś się z nią wcześniej nie zapoznał.
Emma i Dexter to dwoje studentów, których poznajemy w 1988 roku - 15 lipca. Jest to noc po otrzymaniu dyplomów uniwersyteckich.
Chociaż różni ich wszystko - status społeczny, marzenia na przyszłość oraz podejście do teraźniejszości coś sprawia, że spędzają wspólnie noc.
O poranku oboje idą w swoją stronę. Oboje zastanawiają się gdzie będą za rok, pięć, dziesięć i tak dalej...
A my jako czytelnicy otrzymamy na to pytanie odpowiedź. Prześledzimy ich los rok do roku i zajrzymy co się u nich dzieje.

Najpierw chciałabym powiedzieć kilka słów o postaciach, z którymi spędziłam te kilka godzin czasami będąc zażenowana, czasami zawstydzona, kilka razy po prostu smutna, a nie rzadko śmiałam się razem z nimi.

Najpierw Emma, do której z serca jest mi bliżej.
Jest to bardzo wstydliwa osóbka. Czasami gotowa robić coś czego nie chce, aby tylko nie skrzywdzić innych lub nie zrobić im przykrości. Boi się sięgać po swoje. Jest pochłonięta przez kompleksy na punkcie swojego życia i wyglądu. Wydaje mi się, że mimo wszystko nawet osoby odnoszące sukcesy mogłyby się z nią często utożsamić. Wiele osób bojąc się porażki woli zahamować i iść tą "prostszą" drogą, ale nie odnosić sukcesów i nie czerpać satysfakcji z życia. Mimo wszystko obserwujemy jej niesamowitą przemianę - w kobietę sukcesu, odważną i pewną siebie. Jest to pięknie opisany proces wraz z upadkami, trudnościami i przykrościami stojącymi na drodze "po swoje".

A teraz kilka słów o Dexterze zwanym Dex.
Tak jak wspomniałam wcześniej - różni go od Emmy wszystko. Ma bogatych rodziców, pozycję, poczucie humoru, cieszy się ogromną popularnością wśród kobiet. Jednak nie ma jednego - planu na siebie. Miota się pomiędzy różnymi pomysłami na przyszłość. Ociera się o uzależnienie od narkotyków i alkoholu. Często miałam wrażenie jest zbrukany i wręcz ohydny. Podejmuje wiele błędnych decyzji pod wpływem chwilowych emocji. Uważam także, że podczas wielu sytuacji jest po prostu toksyczny. Chociaż szuka szczęścia u boku wciąż i wciąż nowych kobiet to "zabrania" tego szczęścia Emmie. Kontroluje jej związki i pokazuje chamską zazdrość, kiedy sam nie robi nic w kierunku tego, żeby Emmę zdobyć.

Co mogę powiedzieć o samej książce?
Przede wszystkim bardzo podobała mi się idea obserwowania życia bohaterów z roku na rok.
Zaglądać do nich. Sprawdzać co się dzieje.
Przyglądać się zmianom w ich życiach oraz w ich osobowościach.
A tak jak już wspominałam zmiany były ogromne.

Styl pisania książki był bardzo przyjemny do czytania. Czułam, że czasami uczestniczę w niektórych chwilach.
Spędziłam bardzo miłych kilka godzin z Emmą i Dexterem i płakałam kiedy ta historia dobiegała końca.
A dlaczego płakałam?
To już musicie sprawdzić sami.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same. Sztuka życia to cieszyć się małym szczęściem. (Phil Bosmans)

Czy jeden moment/wieczór/dzień może zmienić całe życie i nadać kierunek przyszłości?
Czy jedna osoba - chociaż czasami daleko - może być cały czas w Twoim sercu i cały czas przy Tobie?
W życiu...

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

W jednym z wywiadów z Panią Izabelą przeczytałam, że jej marzeniem było wcielić się w Pana Samochodzika - to zwiększyło moje wymagania w temacie jej twórczości, ponieważ ta seria powieści to książki mojego dzieciństwa, które darzę ogromnym sentymentem jako miłośnik takiej literatury od pierwszej klasy podstawówki.

I mogę szczerze przyznać, że ja się nie zawiodłam.

Krótko o przedmiocie mojej recenzji - książce "Tajemnica siódmej księgi"

Drugi tom przygód Alicji i Jerzego, którzy są na tropie odzyskania Siódmej Księgi Kopernika i rozwikłania jej zagadki.
Jaką tajemnicę skrywa?
Czy jest to odkrycie na miarę "wstrzymał słońce, ruszył Ziemię, polskie go wydało plemię"?
Kto tak naprawdę ściga Alicję i wie o każdym jej ruchu?
Czy zdąży w wyścigu, który robi się coraz bardziej niebezpieczny i pochłania następne ofiary?
Kto okaże się sprytniejszy i będzie zwycięzcą?
Odpowiedzi na te i wiele innych pytań dostarczy lektura "Tajemnicy siódmej księgi"

A co poza zarysem treści, do którego każdy ma wgląd można powiedzieć o tej powieści?

Przede wszystkim chciałabym powtórzyć, że jestem ogromną fanką kryminałów, książek detektywistycznych i opowieści o poszukiwaniu zaginionych "skarbów". (Wiem, że to nie książka, ale Skarb Narodów to mój ulubiony film, a klimat przygody i tajemnicy poprzednich pokoleń w fabule książki przypomniał mi o tej serii filmów Disneya)
Ta książka spełniła wszystkie moje oczekiwania odnośnie do moich preferencji literackich.
Każdy rozdział to wartka akcja, od której nie sposób się oderwać. Dla mnie była to lektura na jeden długi wieczór.
Po prostu pochłonęłam wszystkie słowa jakie autorka do mnie skierowała.

Dodatkowo byłam bardzo ciekawa jak rozegra temat tajemnicy - oczywistym było, że nie przedstawi nam w tym momencie rewolucyjnej teorii astrologicznej, która zmieni świat. Powiem szczerze - nie zawiodłam się - chociaż oczywiście Wam nie zdradzę zakończenia. :)

Ja mogę szczerze polecić tę dwutomową serię, której zwieńczeniem jest właśnie omawiana książka.
Myślę, że jest duża szansa, że wrócę do tej historii, a nawet bardzo chętnie zobaczyłabym adaptację filmową.

Z mojej strony mogę gorąco zaprosić do świata przygody wraz z Alicją.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

W jednym z wywiadów z Panią Izabelą przeczytałam, że jej marzeniem było wcielić się w Pana Samochodzika - to zwiększyło moje wymagania w temacie jej twórczości, ponieważ ta seria powieści to książki mojego dzieciństwa, które darzę ogromnym sentymentem jako miłośnik takiej literatury od pierwszej klasy podstawówki.

I mogę...

Książka z klubu Recenzenta nakanapie.pl

Jak to mówimy trawa u sąsiada jest zawsze zieleńsza. Nawet jeśli kochamy swój lekko nieregularny, miejscami przesuszony i zżółkniety trawnik to momentami pragniemy tego co nie należy do nas...

Główny bohater powieści "Od dzwonu do dzwonu" to profesor, który sam o sobie mówi że uciekł na emigrację kiedy tylko pojawiła się pierwsza ku temu sposobność. Za granicą pochłonęła go praca i codzienne życie. Ale w pewnym momencie z ogromnym impetem wraca do niego ojczyzna. Kiedy umiera dawny przyjaciel, a profesor postanawia przyjechać do Polski na jego pogrzeb wspomnienia wracają, a przeszłość znów ożywa.

Gdybym miała opisać krótko tę powieść to długi poemat o polityce polski, sukcesach i porażkach demokracji mocno spleciona z losami rodziny profesora oraz aspektem duchowym.

Główny bohater często zapomina o wszystkim poza swoją pracę. Nie zdążył nawet pożegnać się z matką na łożu śmierci będąc wciągnięty w wir pracy i licząc że matka nie odejdzie póki on nie wypełni swoich zobowiązań. Choć jest to człowiek dobry, odpowiedzialny i wierzący to mimo wszystko jego człowieczeństwo czasami odchodzi na dalszy plan kiedy w grę wchodzi kariera. Momentami nawet patrzy z niepokojem kiedy jego córki postanowiły wrócić na łono ojczyzny i zamieszkać w Polsce.

Książkę mogę polecić szczególnie osobom, które pasjonują lub chociaż interesują się politykom i historią Polski. Mamy tu mnóstwo tych nawiązań - chociażby do śmierci Jana Pawła II, katastrofy w Smoleńsku, przejęciu władzy przez PiS oraz pandemia Covid19.

Pióro autora jest lekkie. Czyta się tę książkę przyjemnie i miło. Postaci są dobrze zbudowane - takie z którymi łatwo się utożsamić. Mają te same problemy, zagwozdki życiowe i rozterki.

Chociaż w moje gusta nie do końca trafia taka literatura nie mogę jej umniejszać tylko ze względu na osobiste preferencje. Uważam, że warto po nią sięgnąć. Trochę powspominać, albo czegoś się nauczyć - w zależności od tego w jakim wieku jesteśmy.

Zachęcam do znalezienia odpowiedzi na pytanie: Czy profesor zdąży przed śmiercią wrócić na ziemię ojczystą?

Książka z klubu Recenzenta nakanapie.pl

Jak to mówimy trawa u sąsiada jest zawsze zieleńsza. Nawet jeśli kochamy swój lekko nieregularny, miejscami przesuszony i zżółkniety trawnik to momentami pragniemy tego co nie należy do nas...

Główny bohater powieści "Od dzwonu do dzwonu" to profesor, który sam o sobie mówi że uciekł na emigrację kiedy tylko pojawiła się pierwsza ku...