Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dawno, dawno temu w pewnej krainie już dawno zrównanej z ziemią żyła sobie księżniczka, która bardzo kochała swe królestwo..."

Nie podeszła mi ta część, jedna z najgorszych, ba, chyba nawet najgorsza że wszystkich! Znowu wątki romansowe opisywane z nie wiadomo czego, postać Rowana wiele straciła w moich oczach, podobnie jest z Aelin. Co więcej po wojnie wszyscy mają się dobrze i jak to któraś z czytelniczek napisała "mają swoje szczęśliwe zakończenia", w których nikt nie ginie. To, jak i dobranie się w dziwaczne pary wielu bohaterów jest w cholerę irytujące.

"Dawno, dawno temu w pewnej krainie już dawno zrównanej z ziemią żyła sobie księżniczka, która bardzo kochała swe królestwo..."

Nie podeszła mi ta część, jedna z najgorszych, ba, chyba nawet najgorsza że wszystkich! Znowu wątki romansowe opisywane z nie wiadomo czego, postać Rowana wiele straciła w moich oczach, podobnie jest z Aelin. Co więcej po wojnie wszyscy mają się...

"Nie marnuj czasu i energii na rozmyślania o tym, co mogło wydarzyć się w przeszłości."

Najgorsza ze wszystkich dotychczasowych części, głównie przez romansowe wstawki i durne dialogi rodem z Harlequina. Autorka zamiast skupić się na ważniejszych wątkach woli opisywać gdzie dokładnie Rowan pocałował/ugryzł Aelin lub jak to Dorian chciał bzyknąć wiedźmę. No ludzie kochani! Wątek Elide i Lorcana nie został moim zdaniem należycie przedstawiony, przez co najmniej mnie interesował.

"Nie marnuj czasu i energii na rozmyślania o tym, co mogło wydarzyć się w przeszłości."

Najgorsza ze wszystkich dotychczasowych części, głównie przez romansowe wstawki i durne dialogi rodem z Harlequina. Autorka zamiast skupić się na ważniejszych wątkach woli opisywać gdzie dokładnie Rowan pocałował/ugryzł Aelin lub jak to Dorian chciał bzyknąć wiedźmę. No ludzie kochani!...

"By zniszczyć potwora, wcale nie potrzeba innego potwora. Potrzeba światła, które przegna mrok.

Najlepsza odsłona serii jak na razie. Jest masa akcji, więcej magii niż we wcześniejszych tomach, więcej mitycznych postaci czy nawet stworów, są ciekawe nowe postaci (Rowan, Maeve, Ren, kuzyn głównej bohaterki) czy też znacznie bardziej (i lepiej) rozwinięte rysy psychologiczne postaci dobrze nam już znanych (Dorian, Król; Chaol jest tu jednak postacią mniejszej wagi niż w [book:Korona w mroku|20647397] i moim zdaniem dobrze, odbije sobie w kolejnym tomie). Wątek Cealeny/Aelin w końcu normalny, mam wrażenie, że dziewczę zmieniło się na Amen. Za to wątek wiedźm najmniej wciągający.

"By zniszczyć potwora, wcale nie potrzeba innego potwora. Potrzeba światła, które przegna mrok.

Najlepsza odsłona serii jak na razie. Jest masa akcji, więcej magii niż we wcześniejszych tomach, więcej mitycznych postaci czy nawet stworów, są ciekawe nowe postaci (Rowan, Maeve, Ren, kuzyn głównej bohaterki) czy też znacznie bardziej (i lepiej) rozwinięte rysy psychologiczne...