Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobra książka, przeczytałem wszystkie powieści tego autora, wszystkie uważam za warte poświęconego im czasu. W każdej z nich jest wykreowany specyficzny klimat, nie tylko miejsc ale też ludzi i przedmiotów znajdujących się w nim. Oczywiście polityka, czy może raczej istotne sprawy dla Francji i stosunków społecznych w niej panujących zawsze są dla autora istotne, niektórzy być może nudzą się czytając długie nierzadko opisy ale mimo wszystko warto powoli i dokładnie zanurzyć się w tym świecie. Realizm, niekiedy political fiction, miłość, Paryż, zaskakujące relacje między bohaterami, często skomplikowane sprawy rodzinne, na pozór nie do wyjaśnienia, w związku z tym kłótnie... ale - polecam!

Bardzo dobra książka, przeczytałem wszystkie powieści tego autora, wszystkie uważam za warte poświęconego im czasu. W każdej z nich jest wykreowany specyficzny klimat, nie tylko miejsc ale też ludzi i przedmiotów znajdujących się w nim. Oczywiście polityka, czy może raczej istotne sprawy dla Francji i stosunków społecznych w niej panujących zawsze są dla autora istotne,...

8 gwiazdek... Hmm. Zastanawiałem się nad lepszą oceną ale chyba byłaby przesadzona. Natomiast zdecydowanie uważam, że książka jest naprawdę znakomita. Czytałem także "Ślepnąc od świateł" i śmiem twierdzić, że "Dawno temu w Warszawie" jest o wiele lepsza. Są tutaj komentarze, których autorzy uważają, że jest dokładnie odwrotnie... ok; choć się z nimi nie zgadam. Przede wszystkim "Dawno temu w Warszawie" nie jest książką na jeden raz. Ja ją czytam powoli, bo nie chcę żeby już się skończyła. Na pewno jest bardzo brutalna, wulgarna i bezpardonowa, natomiast nie zgadzam się z autorem wpisu, że tutaj Żulczyk miejscami ociera się o grafomaństwo! Ludzie kochani, toż prawie cały Mróz ociera się o grafomaństwo, albo nawet obija i to nie miejscami. Idzie halsem, aż miło... choć Forsta przeczytałem bez niesmaku, innych nie dałem rady. No sorry ale do Żulczyka to mu brakuje całych lat świetlnych. "Dawno temu w Warszawie, oprócz świetnie opisanych miejsc, w których toczy się akcja książki, ma kapitalne dialogi, Dario przechodzi samego siebie (oczywiście Dario z twarzą niezastąpionego i genialnego w tej roli pana Frycza w serialu na podstawie "Ślepnąc od świateł"). Waść Nitecki też jakby dojrzalszy, zakapior pełną gębą, szarże zagraniczne najemników Daria and Company opisane świetnie. Dużo krwi, dużo mięsa, dużo przekleństw. Ale też przecież super podsłuchany przez Żulczyka język ulicy. Ulicy młodych ludzi, niekoniecznie z marginesu ale za to koniecznie mających wszystkiego dosyć. Pamiętajmy w jakim czasie dzieje się akcja książki. W pewnym momencie lockdownu wszyscy mieli dosyć, ja też. Zdecydowanie zachęcam do przeczytania "Dawno temu w Warszawie". I na koniec - na upartego wcale nie trzeba czytać wcześniej "Ślepnąc od świateł". Recenzowana tu przeze mnie książka radzi sobie znakomicie jako samodzielna powieść.

8 gwiazdek... Hmm. Zastanawiałem się nad lepszą oceną ale chyba byłaby przesadzona. Natomiast zdecydowanie uważam, że książka jest naprawdę znakomita. Czytałem także "Ślepnąc od świateł" i śmiem twierdzić, że "Dawno temu w Warszawie" jest o wiele lepsza. Są tutaj komentarze, których autorzy uważają, że jest dokładnie odwrotnie... ok; choć się z nimi nie zgadam. Przede...

Napisałem o książce pani Eweliny Dydy, pt."Zła waluta" w dziale Aktualności ale chciałbym i tutaj dodać kilka słów, no bo i gwiazdki
i więcej osób czyta i w ogóle...
Nie wiem, czy bardzo będę w odstępstwie od pozostałych czytelników
ZŁEJ WALUTY ale sądząc po opiniach już dodanych, moja recenzja nie będzie peanem.
Napisałem o książce pani Dydy "Zła książka" i po wielu przemyśleniach podtrzymuję tę opinię (zainteresowanych odsyłam do mojej recenzji
do działu Aktualności), tutaj tylko dodam, że trzy gwiazdki daję
za opisy konkretnych miejsc Tarnobrzega (lubię tzw. "miejski realizm"
w literaturze, zwłaszcza polskiej)i za wykreowanie dusznego i gorącego klimatu małego miasta i jego ulic.
Dalej także uważam, że postaci ZŁEJ WALUTY są plastikowe i nijakie, snują się po mieście jedna do drugiej jakoś tak bez sensu, składu
i ładu, dialogi są męczące i naprawdę uważam, że ta książka jest napisana na poziomie najwyżej trochę bardziej zdolnego licealisty
w czwartym roku edukacji.
Podtrzymuję też, że pani Ewelina Dyda powinna dużo jeszcze czytać, czytać i znowu czytać, żeby samej móc coś z sensem napisać.
Prawdziwie niezwykłe jest też to, że ZŁA WALUTA, to początek większej całości.
O matko...

Napisałem o książce pani Eweliny Dydy, pt."Zła waluta" w dziale Aktualności ale chciałbym i tutaj dodać kilka słów, no bo i gwiazdki
i więcej osób czyta i w ogóle...
Nie wiem, czy bardzo będę w odstępstwie od pozostałych czytelników
ZŁEJ WALUTY ale sądząc po opiniach już dodanych, moja recenzja nie będzie peanem.
Napisałem o książce pani Dydy "Zła książka" i po wielu...