Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poziom gimnazjum albo nawet niższy.

Poziom gimnazjum albo nawet niższy.

To zdecydowanie najlepsza książka o Aleksandrze Wielkim. Wolę ją nawet od dzieła Petera Greena.

To zdecydowanie najlepsza książka o Aleksandrze Wielkim. Wolę ją nawet od dzieła Petera Greena.

Słyszałam niewiele dobrego o tej książce jednak mi się podobała. Dzięki niej zaczęłam interesować się Aleksandrem Macedońskim. Rzeczywiście po przeczytaniu "Aleksandra Wielkiego" Petera Greena czy Krzysztofa Nawotki stwierdzam, że książka Phillipsa nie jest najlepszym źródłem informacji o Aleksandrze. Mimo to autorowi udało się mnie zaciekawić na tyle, że przeczytałam nie tylko książki wymienionych przeze mnie autorów ale znacznie więcej. W jakiś pośredni sposób ten entuzjazm zaowocował nawet tym, że zdecydowałam się studiować historię. Może książka Phillipsa wpłynęła na to w najmniejszym stopniu ale jednak w jakiś sposób popchnęła mnie w wir minionych wydarzeń, wir historii. W skrócie: nie żałuję, że ją przeczytałam.

Słyszałam niewiele dobrego o tej książce jednak mi się podobała. Dzięki niej zaczęłam interesować się Aleksandrem Macedońskim. Rzeczywiście po przeczytaniu "Aleksandra Wielkiego" Petera Greena czy Krzysztofa Nawotki stwierdzam, że książka Phillipsa nie jest najlepszym źródłem informacji o Aleksandrze. Mimo to autorowi udało się mnie zaciekawić na tyle, że przeczytałam nie...

Osobiście wolę poprzednie wydanie współtworzone przez Mączakową i Tylocha, było bardziej przystępne dla zwyczajnego odbiorcy. Poza tym w tej książce nie zostały przedstawione m.in. starożytne Indie i Chiny.

Osobiście wolę poprzednie wydanie współtworzone przez Mączakową i Tylocha, było bardziej przystępne dla zwyczajnego odbiorcy. Poza tym w tej książce nie zostały przedstawione m.in. starożytne Indie i Chiny.

Moim zdaniem książka jest świetna. Podobała mi się kreacja śmierci była raczej niepowtarzalna. Poza tym motyw "optymistycznego pesymizmu" - genialne. Przeczytanie tej książki było moim pierwszym zetknięciem się z twórczością Bukowskiego i jeżeli wszystkie jego książki są tak dobre jak "Szmira" to na pewno je wkrótce przeczytam.

Moim zdaniem książka jest świetna. Podobała mi się kreacja śmierci była raczej niepowtarzalna. Poza tym motyw "optymistycznego pesymizmu" - genialne. Przeczytanie tej książki było moim pierwszym zetknięciem się z twórczością Bukowskiego i jeżeli wszystkie jego książki są tak dobre jak "Szmira" to na pewno je wkrótce przeczytam.