Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niezliczenie długo czekałam na drugą część "Geja w wielkim mieście" Mikołaja Milcke. Gdy książka ta pojawiła się na empikowych półkach, prędko pognałam ją kupić. Do Empiku weszłam w podskokach. Nie skrywałam zadowolenia i ogromnej radości z długo oczekiwanej powieści. Sprzedawca, który pomagał mi poszukać książkę również nie skrywał zdziwienia z uśmiechu na mej twarzy. Przy kasie powiedział nawet, że dzięki mojemu uśmiechowi i jemu poprawił się humor. Traktowałam tę książkę jako nagrodę za ten absurdalnie długi czas, przez który na nią czekałam. Był wówczas maj i w szkole czekało mnie jeszcze mnóstwo sprawdzianów, dlatego książka czekała na mnie niecierpliwie na półce (a raczej ja na nią:)) Wiedziałam, że nie mogę jej sięgnąć, gdy miałam trochę wolnego czasu, bo przeczuwałam, że nie dam rady jej odłożyć! Kiedy wreszcie rok szkolny się zakończył, wzięłam ją mocno do rąk, jakby to było piórko, które niespodziewanie może porwać wiatr. Jakże smutne było moje rozczarowanie, gdy przez pierwsze kilkadziesiąt stron...zupełnie nic się nie działo. Zdenerwowało mnie również to, iż bohater od pierwszej do ostatniej kartki wspomina przede wszystkim o swoim ówczesnym partnerze - Wiktorze. Nie byłoby to dziwne, gdyby nie fakt, że tegoż bohatera (jakże drugoplanowego...) później zabrakło. Liczyłam na rozwój akcji; wielki powrót itp. Liczyłam także na jakiś dziki romans z Szymonem lub też (mniej) z Tomkiem. Jestem tym zawiedziona. To tylko moje zdanie. Nie mogę też ukryć mojego wzruszenia przy fragmencie kłótni syna z ojcem. Po policzkach poleciały mi szczere łzy.
Prosta lektura. Trochę nudna. Może wyczekiwałam czegoś nierealnego. Nie wiem, ponieważ pierwsza część wzbudziła we mnie ogromny respekt do autora. Teraz jednak się zastanawiam, nie nad szacunkiem, bo ten oczywiście zachowany, czy autor w trakcie pisania miał jakiś problem, bo mam wrażenie, że książka jest mocno naciągana i właściwie morał książki jest dziwny i nieentuzjastyczny. Pomysł na tytuł również dziwny, a używanie tych słów w książce nieco mnie wkurzało, bo było mocno nienaturalne.

Niezliczenie długo czekałam na drugą część "Geja w wielkim mieście" Mikołaja Milcke. Gdy książka ta pojawiła się na empikowych półkach, prędko pognałam ją kupić. Do Empiku weszłam w podskokach. Nie skrywałam zadowolenia i ogromnej radości z długo oczekiwanej powieści. Sprzedawca, który pomagał mi poszukać książkę również nie skrywał zdziwienia z uśmiechu na mej twarzy. Przy...

czytałam wiele razy. wbrew wielu sprzecznym opiniom (większość się wypiera, że podobała im się ta książka) ja otwarcie mówię, iż książka mnie wciągnęła, staram się do niej nie wracać, bo bardzo wciąga i "przenosi" w ten ich świat. mogę jedynie pogratulować Stephenie Meyer za napisane tak dobrej książki (jak i całej sagi).

czytałam wiele razy. wbrew wielu sprzecznym opiniom (większość się wypiera, że podobała im się ta książka) ja otwarcie mówię, iż książka mnie wciągnęła, staram się do niej nie wracać, bo bardzo wciąga i "przenosi" w ten ich świat. mogę jedynie pogratulować Stephenie Meyer za napisane tak dobrej książki (jak i całej sagi).

książka bardzo mi się podobała ze względu na ukazanie sagi zmierzch z innej perspektywy. szkoda, że Bree nie uratowano.

książka bardzo mi się podobała ze względu na ukazanie sagi zmierzch z innej perspektywy. szkoda, że Bree nie uratowano.