Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałem Boskie równanie Kaku i nie polecam. Wykład o historii fizyki jakich pełno lepszych (choćby Krótka historia czasu czy rewelacyjna polska książka Jerzego Przystawy "Odkryj smak fizyki")+ dwa słowa o strunach. 6/10. Dla mnie wiele nowego nie wnosi, a tytuł nawiązujący do Boskiej cząstki Ledermana to już grube przegięcie, bo się czytelnik (ja) nastawia na ucztę intelektualną, a dostaje posiłek ze zwykłej restariuacji.

Przeczytałem Boskie równanie Kaku i nie polecam. Wykład o historii fizyki jakich pełno lepszych (choćby Krótka historia czasu czy rewelacyjna polska książka Jerzego Przystawy "Odkryj smak fizyki")+ dwa słowa o strunach. 6/10. Dla mnie wiele nowego nie wnosi, a tytuł nawiązujący do Boskiej cząstki Ledermana to już grube przegięcie, bo się czytelnik (ja) nastawia na ucztę...

Niestety srogo się zawiodłem. Nastawiałem się na wyśmienity czeski humor a trafiłem na trochę śmieszną książkę. Przebrnąłem przez 60 stron i zaśmiałem się przez ten czas tylko raz. Kilka razy się uśmiechnąłem.

Dla mnie nie więcej niż trzy gwiazdki jeśli to miała być powieść zabawna, przy której nie będę w stanie powstrzymać wybuchów śmiechu. Liczyłem na coś, co choć w jednej trzeciej (niechby nawet w jednej dziesiątej!) będzie mnie śmieszyć tak jak "Przygody dobrego wojaka Szwejka" lub (w podobnej proporcji) jak "Trzech panów w łódce - nie licząc psa". Przy tych pozycjach, wyłem ze śmiechu w środkach komunikacji - nie da rady inaczej. I z takim nastawieniem sięgnąłem po "Ostatnią arystokratkę".
Szkoda tylko tych 35 zł, bo książka dość droga.

Odkładam na półkę bez zamiaru skończenia. Może kiedyś wrócę.

Niestety srogo się zawiodłem. Nastawiałem się na wyśmienity czeski humor a trafiłem na trochę śmieszną książkę. Przebrnąłem przez 60 stron i zaśmiałem się przez ten czas tylko raz. Kilka razy się uśmiechnąłem.

Dla mnie nie więcej niż trzy gwiazdki jeśli to miała być powieść zabawna, przy której nie będę w stanie powstrzymać wybuchów śmiechu. Liczyłem na coś, co choć w...

Świetna, mało znana powieść. Konfrontuje krwiożerczy (dosłownie ukazany,jako krwiożerczy) kapitalizm z formowaniem się ruchów socjalistycznych wśród robotników. Dla mnie wyjątkowo ciekawa, jako, że sam prowadzę firmę (choć nie z takim rozmachem jak Prochor) i czasem mierzę się z podobnymi problemami. Jednak temat na pewno jest ponadczasowy, szczególnie w socjalizującej się obecnie Polsce i Europie.
Rzeka Posępna ukazuje okres, kiedy robotnik był niemalże niewolnikiem, więc dość ciekawie kontrastuje to z obecnymi, wszechobecnymi kartami fitness, prywatną opieką medyczną itp wynalazkami, które stają się standardem w coraz większej liczbie firm.
Poza ty, jest to powieść przygodowa, gdzie w pierwszym tomie akcja pędzi jak szalona. Przy okazji pojawiają się bardzo ciekawie zbudowane wątki miłosne, przedstawione są relacje rodzinne, jest miłość, jest zdrada, śmierć, zabójstwo, przebaczenie, grzech. Słowem, trudno się nudzić, mimo, że całość zamyka się na ok 1000 stronach.
Gorąco polecam.

Świetna, mało znana powieść. Konfrontuje krwiożerczy (dosłownie ukazany,jako krwiożerczy) kapitalizm z formowaniem się ruchów socjalistycznych wśród robotników. Dla mnie wyjątkowo ciekawa, jako, że sam prowadzę firmę (choć nie z takim rozmachem jak Prochor) i czasem mierzę się z podobnymi problemami. Jednak temat na pewno jest ponadczasowy, szczególnie w socjalizującej się...