Cytaty
Szczęście wśród inteligentnych osób to najrzadsza rzecz, jaką znam.
Ostatecznie jesteśmy tym, co myślimy. Nasze emocje są niewolnikami naszych myśli, a my jesteśmy niewolnikami naszych emocji.
Kiedy czegoś pragniesz, odczuwasz brak. Niech pragnienia ucichną, niech staną się milczącym jeziorem nie-pragnień, a nagle ku twojemu zdziwieniu poczujesz, że masz wszystko.
Weź życie w swoje ręce - w końcu jest ono twoje. Nie jesteś tu, aby spełniać oczekiwania innych. Nie żyj życiem swojej matki, nie żyj życiem swojego ojca, żyj po swojemu.
Kochaj całkowicie, a nie pojawi się przywiązanie; kochaj tylko częściowo, a przywiązanie nastąpi. Żyj całkowicie, a nie będziesz bał się śmierci; żyj częściowo, a strach przed śmiercią zawsze będzie ci towarzyszył".
Rodzimy się sami, żyjemy sami, umieramy sami. Samotność jest naszą naturą, ale nie jesteśmy tego świadomi. Z powodu braku tej świadomości pozostajemy obcy dla samych siebie. Zamiast postrzegać naszą samotność jako niezwykłe piękno i błogosławieństwo, jako ciszę i spokój, jako pogodzenie z egzystencją - interpretujemy ją błędnie jako osamotnienie.
-Prawdę mówiąc, nie chcę od ciebie odchodzić -powiedziała po chwili. -To nie odchodź. -Ale z tobą do niczego nie dojdę.
Możesz się dzielić z innymi tylko tym, co masz. Jeśli jesteś nieszczęśliwy, będziesz dzielić się nieszczęściem. A kiedy dwie nieszczęśliwe osoby są ze sobą, to ich cierpienie nie podwaja się, lecz staje się kilkakrotnie większe. To samo dotyczy stanu błogości, to samo dotyczy bycia buntownikiem, to samo dotyczy wszystkiego.
Bóg, los, przeznaczenie - wszystko to należy do tej samej kategorii: zrzucania swojej odpowiedzialności na coś, co nie istnieje (...) Bóg, los, przeznaczenie - to fikcyjne słowa, brednie, nic więcej. Porzuć je całkowicie, ponieważ porzucenie ich uczyni z ciebie jednostkę w pełni odpowiedzialną za swoje działania. Dopóki nie weźmiesz odpowiedzialności za siebie, nigdy nie stanie...
RozwińCzy wiesz, jakie to uczucie, gdy w środku coś nieuchronnie gnije i człowiek sam to czuje?
Jedyną rzeczą bardziej niewyobrażalną od odejścia było pozostanie, jedyną bardziej niemożliwą od pozostania - odejście
Znamy siebie tylko poprzez innych, a inni znają tylko naszą zewnętrzną formę. Dlatego utożsamiamy się z tą formą. Znamy swój obraz odbijający się w oczach innych ludzi albo w lustrze.
Ja też kiedyś miałam kłopoty z pamięcią, w małżeństwie. Zawsze, kiedy widziałam przystojnego mężczyznę na ulicy, zapominałam, że mam w domu męża.
- Mam się do tego zmuszać? - A istnieje jakieś inne wyjście? Chcesz rezygnować, kiedy tylko coś staje się wyzwaniem? Pałętać się całe życie bez celu, nieszczęśliwa i niepełna?