Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka od samego początku zbudowała w okół siebie mroczną aurę. Aż chciało się wejść w ten świat i z niego nie wychodzić. I tutaj muszę przyznać za to punkt, bo świat jaki autorka wykreowała przyciąga swoją ciężką historią. Ród Blackthorna od samego początku buduję swoje imperium na cierpieniu,udręce i mroku. Główni bohaterowie, Lucien oraz Isadora, również mają ciężkie przeżycia. Męska postać mierzy się z koszmarami od dzieciństwa. Ciągnie się za nimi pasmo bólu i niesprawiedliwości. Lucien jest bohaterem, który przyciąga swoją tajmnicznością. Natomiast Isa musiała żyć ze swoją matką narkomanką, dopóki ciocia nie zabiera ją do siebie i dzięki temu może dopiero zaznać spokoju, ale ten spokój też nie trwa za długo.
Sama książka nie jest najgorsza, ale też nie najlepsza. Myślałam, że ją wyżej ocenię zaczynając ją czytać. Niestety gdzieś od połowy coś się posypało. Sam wątek miłosny nie zły, jeśli tylko można byłby poczuć coś między bohaterami. Dla mnie ich relacje była płytka, fajnie się rozpoczęła, ale niepotrzebnie została przyśpieszona. W ogóle mam wrażenie, że sam zamysł autorki był bardzo dobry, ale nie do końca potrafi budować napięcie między akcją. I jak dla mnie cała końcówka była nie zrozumiała. Nie wiem czy autorką sobie zbudowała fundemt pod kolejną część, ale do mnie nie przemawia takie rozwiązanie.

Książka od samego początku zbudowała w okół siebie mroczną aurę. Aż chciało się wejść w ten świat i z niego nie wychodzić. I tutaj muszę przyznać za to punkt, bo świat jaki autorka wykreowała przyciąga swoją ciężką historią. Ród Blackthorna od samego początku buduję swoje imperium na cierp...

Rozwiń Zwiń

Długo zmierzałam się zebraniem do przeczytania tej książki. Wiedziałam, że może chwycić mnie za serce i się mało nie pomyliłam.
Historia Natalie niesie za sobą ból i cierpienie. Po każdej przeczytanej stronie, co raz bardziej bolało mnie jej smutek i to co musiała znosić od osób, którzy powinni być jej największym wsparciem. A zamiast tego byli jej najgorszym koszmarem. Natomiast Blaise musiał w jednej chwili pożegnać dawne swoje życie i odnaleźć się w rzeczywistości, która nie była za kolorowa. Uwielbiam, że Weronika nie przyspieszyła ich relacji, że ich wątek romantyczny toczył się, jak powinien.
Książkę bardzo szybko przeczytałam, nie mam do niej żadnych zastrzeżeń. Widać, że autorka wiedziała co chcę uzyskać w tej pierwszej części i się jej udało. Na pewno to nie będzie tytuł, o którym ciągłe będę wspominać, ale jest to książka, która dostarczyła mi wielu emocji i z chęcią sięgnę po kolejną część.

Długo zmierzałam się zebraniem do przeczytania tej książki. Wiedziałam, że może chwycić mnie za serce i się mało nie pomyliłam.
Historia Natalie niesie za sobą ból i cierpienie. Po każdej przeczytanej stronie, co raz bardziej bolało mnie jej smutek i to co musiała znosić od osób, którzy p...

Rozwiń Zwiń

To druga część mnie tak bardzo wciągnęła, że nie potrafiłam się od niej oderwać. Czytając tą książkę przeżywałam dużo emocji, czasami nie zgadzałam z tym jak fabuła została pociągnięta. Miałam mieszane odczucia jak relacja została rozwiniętą. Natomiast, jak już przeczytałam całą książkę, te wszystkie wątpliwości rozmyły się i zrozumiałam dlaczego Weronika tak poprowadziła ten wątek. Jedyny minusy, za to że nie wiemy czy Natalie i Blaise poszli na terapię, a uważam, że oboje powinni przepracować to z terapeutą. Oraz szkoda, że autorka nie napisała epilogu. Ja kocham, jak jest epilog, bo wtedy wiem, że mogę ostatecznie pożegnać się z bohaterami i tu mi tego trochę tego brakowało.

To druga część mnie tak bardzo wciągnęła, że nie potrafiłam się od niej oderwać. Czytając tą książkę przeżywałam dużo emocji, czasami nie zgadzałam z tym jak fabuła została pociągnięta. Miałam mieszane odczucia jak relacja została rozwiniętą. Natomiast, jak już przeczytałam całą książkę, t...

Rozwiń Zwiń

Zaczynając tą książkę właściwie nic o niej nie wiedziałam, ani nic nie oczekiwałam. Pióra autorki też nie znałam. Teraz jestem już po przeczytaniu książki i wiem, że chęcią przeczytam inne tytuły Raquel Vasquez Gillildand, ponieważ one przyciągają i nie chcą puścić do końca.

Moon jest bohaterką, która wiele przeszła w sowim 17-letnim życiu. Była wychowywana przez toksyczną matkę, oraz siostrę, która widziała tylko swoje dobro. Była tłamszona już od dziecka. Musiała żyć z myślą, że jest tą gorszą siostrą, która nic nie ma do zaoferowania. Jedyna odskocznią od tej rzeczywistości, był tata i ciocia, którzy nauczyli i pokazali jak inaczej spoglądać na naturę. Jak wydobyć piękno z przyrody. Tutaj duży plus za wątek wróżenia, pierwszy raz czytałam taki w literaturze obyczajowe i bardzo przypadł mi do gustu. Natomiast Santiago, to typ bohatera cichego, który pogada coś pod nosem i pójdzie w drugą stronę. On również mierzy się z konsekwencjami przeszłości,ale woli z kryć się za maską i nie wychodzić z cienia. Ale to się zmienia gdy spotka Moon, która swoją gadatliwą osobowością, małymi kroczkami przekonuję go do siebie.

Ja uwielbiam ich relacje. To jak powoli łapali ze sobą nic porozumienia. Jak odnaleźli w sobie wsparcie i otuche. Tutaj autorka od samego początku wiedziała co chce zrobić i się jej udało. Jedyny minusy za zakończenie, coś mi w nim nie grało. Również mam niedosyt z wątkiem z matką tego, jak został wykończony. Ale oprócz tych niuansów, książka bardzo spodobała mi się . Przeczytałam ją szybko, same pióro autorki do mnie przemawia. I całym serduszkiem mogę polecić.

Zaczynając tą książkę właściwie nic o niej nie wiedziałam, ani nic nie oczekiwałam. Pióra autorki też nie znałam. Teraz jestem już po przeczytaniu książki i wiem, że chęcią przeczytam inne tytuły Raquel Vasquez Gillildand, ponieważ one przyciągają i nie chcą puścić do końca.

Moon jest bo...

Rozwiń Zwiń

Przed zabraniem się za tą pozycję, przeczytałam krótką adnotację od autorki, przez co nastawiłam się, że mogę nie polubić James, a wręcz z nienawidzić go. Jak zawsze jeśli chodzi o darck romanse, z tymi męskimi postaciami mam niemałą zagwozdkę. Na początku książki, mam odczucia wstrętu, obrzydzenia i nie potrafię zaakceptować tej postaci. A jakoś tak wychodzi pod koniec, że większości przypadkach uwielbiam męskiego bohatera. Trochę taki syndrom sztokholmski. Tu niestety tak nie miałam.
Na początku książki, można zauważyć, że szybko się dzieję między bohaterami i jak dla mnie to było za szybko. Fajnie jakby akcja zwolniła, aby autorka pozwoliła żeby między Wendy i James zaiskrzyło. Abyśmy czuli między nimi chemię. A przez to, że sytuacja między nimi szybko się rozwinęła, to nie odczuwałam między nimi niczego. Główna bohaterka Wendy, nie była zła. Została wykreowana na postać, która latami była tłamszona przez swojego ojca. Nigdy nie mogła mieć swojego zdania. Ciągle musiała pracować na jakiekolwiek uczucie i uwagę od rodzica. Przez to była osobą, która nie wchodziła w konflikty, wolała załagodzić spór i niż zawalczyć o siebie. Przez całą książkę możemy zauważyć zmianę w niej i tutaj autorka ma punkt za to, jak to przedstawiła i rozwinęła wątek. Niestety natomiast trochę zawiodłam się na James. Liczyłam, że będzie mroczniejszą postacią. I jak na początku tak było, ale gdzieś w połowie to się rozmyło. A szkoda, bo uważam, że jego wątek można lepiej poprowadzić.
Sama książka nie jest zła, ale też nie najlepsza. Są błędy, nad którymi można było popracować. Lepiej napisać tą relacje między głównymi bohaterami. Trochę zwolnić akcję. Jednakże nie czytało mi się ją źle. Szybko ją przeczytałam i pewnie sięgnę po kolejną.

Przed zabraniem się za tą pozycję, przeczytałam krótką adnotację od autorki, przez co nastawiłam się, że mogę nie polubić James, a wręcz z nienawidzić go. Jak zawsze jeśli chodzi o darck romanse, z tymi męskimi postaciami mam niemałą zagwozdkę. Na początku książki, mam odczucia wstrętu, ob...

Rozwiń Zwiń

Ja już parę lat temu przeczytałam to książkę, wtedy bardzo mi się podobała. Akurat przeczytałam w wersji elektronicznej i chciałam kupić tą inne części tej autorki, ale już wtedy były słabe dostępne do kupienia, oraz okładki nie przemawiały do mnie. Więc gdy dowiedziałam się o wznowieniu wydania byłam bradzo zadowolona. Nastawiałam się, że książka będzie cudowana. Ustawiłam wysoko poprzeczkę i niestety się rozczarowałam.
Od samego początku mamy do czynienia z książka, która jest napisana prostym językiem, a nawet bym powiedziała, że za prostym. Szchemat, za schematem. Żadnego napięcia, ani uczucia nie było czuć między Bree a Archer's. Główna bohaterka została skrzywdzona przez autorkę. Została wykreowana na bohaterkę, głupiutką, prostą, w niej niema żadnego zaskoczenia. W nie których momentach była irytująca. Sam Archer nie zawiódł mnie jakoś, ale na pewno nie będzie moją ulubioną postacią. Był po prostu mi obojętny. Może przez to, że od samego początku wiemy, że ma problemy z przeszłością i jak dla mnie autorka strasznie poprowadziła i spłyciła problem bohatera, ale nie tylko jego bo historia Bree nie została lepiej napisana. I do tego wszystkiego sceny erotyczne, które nie były potrzebne, zwłaszcza w takiej ilości. Jednym plus tej książki, że szybko się czytało i nie przemęczyłam się w czytaniu tej pozycji.
Trochę mamy tu nawet taki wątek pięknej i besti. Bree jest tytułową Piękną, która przyjeżdża do małego miasteczka, żeby uciec od dawnego życia. Spotyka tam dobrą babcię, która opowiada jej różne historie, daje rady. Po przeciwnej stronie mamy złą czarownice, która rządzi całym miasteczkiem. Ma niecne plany i jest okropna do szpiku kości. Ma również syna, Księcia, który stara się o serce Bree, ale że jego matka jest wiedźmą, to wychodzi z niego ta wrogość. Mamy tu też Bestie, którego wszyscy się boją. Ale ona jedyna potrafi dojść do niego i go pokochać .
Nie polecam tej książki. Na pewno już nie wrócę do tej pozycji, a szkoda bo nastawiłam się na książkę, która długo zapadnie mi w pamięci i dobrze będę na wspominać.

Ja już parę lat temu przeczytałam to książkę, wtedy bardzo mi się podobała. Akurat przeczytałam w wersji elektronicznej i chciałam kupić tą inne części tej autorki, ale już wtedy były słabe dostępne do kupienia, oraz okładki nie przemawiały do mnie. Więc gdy dowiedziałam się o wznowieniu w...

Rozwiń Zwiń