Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dość ciężko jest mi ocenić "Braci Karamazow". Z jednej strony fenomenalne wątki filozoficzne i zakończenie. Z drugiej strony przez pierwszą połowę książki wyraźnie się nudziłem i zmuszałem do lektury.

Pomijając fakt, że wszyscy bohaterowie wypowiadali się jakby grali w teatrze, to bardzo spodobały mi się kreacje głównych postaci w książce. Każda z 'Braci' przedstawia zupełnie inne podejście do życia.

Historia przedstawiona w książce jest ciekawa i gdy już dojdziemy do punktu kulminacyjnego to ciężko było mi się oderwać od lektury.

Na pewno jeszcze wrócę do książek tego autora.

Dość ciężko jest mi ocenić "Braci Karamazow". Z jednej strony fenomenalne wątki filozoficzne i zakończenie. Z drugiej strony przez pierwszą połowę książki wyraźnie się nudziłem i zmuszałem do lektury.

Pomijając fakt, że wszyscy bohaterowie wypowiadali się jakby grali w teatrze, to bardzo spodobały mi się kreacje głównych postaci w książce. Każda z 'Braci' przedstawia...

Książka, choć krótka, zawiera niesamowicie dużo treści i posiada niesamowity ładunek emocjonalny. Wydaje się też poniekąd uniwersalna w interpretacji. To zaskakujące jak dużo można wyciągnąć z tak krótkiej książki.

Książka, choć krótka, zawiera niesamowicie dużo treści i posiada niesamowity ładunek emocjonalny. Wydaje się też poniekąd uniwersalna w interpretacji. To zaskakujące jak dużo można wyciągnąć z tak krótkiej książki.

Nie będę ukrywać. Porzuciłem książkę po pierwszych 50 stronach i nie miałem zamiaru do niej wracać. Przekonały mnie recenzje na lubimyczytać. Bardzo dużo tu zachwalania zakończenia i ogólnie tej książki. No to pomyślałem, że za szybko oceniłem, dam jej jeszcze jedną szansę.

Przeczytałem.
Chyba żałuję.

Książka ma dużo problemów. Przede wszystkim opisy, a właściwie totalny ich brak. Gatunkowo to mix science fiction i fantasy. Roboty, technologie, bronie, urządzenia, moce, fantastyczne stworzenia - te rzeczy występują w tej książce, ale naprawdę rzadko są satysfakcjonująco opisane.
Kolejna sprawa to postacie i ich wiele idiotycznych działań. Przebieranki i obrażanie się za złamanie obietnicy z dzieciństwa. Soru Hanta wprowadza naprawdę dużo postaci, niestety żadnej sensownie nie rozbudowuje.
Akcja pędzi bardzo szybko, niby mogłoby to być plusem w serii nastawionej na tempo i walki, ale tutaj zaskakująco często gubiłem się w tym co się dzieje. Tu winą są słabe opisy, które u Autora kuleją.

Osobiście też nie uważam, by zakończenie było jakoś niesamowicie udane. Do mnie nie trafia.

Na okładce jest napisane, że Autor inspirował się japońskim i zachodnim komiksem. I te inspiracje są bardzo widoczne, jeżeli ktoś jest wystarczająco obeznany w jednym i drugim to pewnie je dostrzeże.

Wiem, że to debiut i naprawdę chciałbym go ocenić trochę wyżej, ale ciężko mi znaleźć dodatkowe atuty.

Nie będę ukrywać. Porzuciłem książkę po pierwszych 50 stronach i nie miałem zamiaru do niej wracać. Przekonały mnie recenzje na lubimyczytać. Bardzo dużo tu zachwalania zakończenia i ogólnie tej książki. No to pomyślałem, że za szybko oceniłem, dam jej jeszcze jedną szansę.

Przeczytałem.
Chyba żałuję.

Książka ma dużo problemów. Przede wszystkim opisy, a właściwie totalny...