Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lato ponownie zawitało do nas w pełnej wręcz upalnej odsłonie i choć dzisiaj centralną Polskę jedna burza goni drugą i dostarcza nam ciekawych wrażeń, to aż nie chce się wierzyć, że już za chwilę przyjdzie nam przywitać wrzesień, szkołę, przedszkole i zdecydowanie krótsze dni. Zanim to jednak nastąpi, cieszmy się ciepłem i słońcem, a korzystając z tego, chciałabym Was dzisiaj zaprosić na pewną wycieczkę.

Za sprawą Pani Nany Bekher wybierzemy się w podróż do urokliwego pensjonatu, rancza oraz małej rodzinnej winnicy. Poznamy też młodą dziewczynę — Callie Tumbler — najmłodszą z czwórki rodzeństwa, dla której los w ostatnim czasie nie był dość łaskawy. Przez przypadek przyłapała swojego chłopaka na zdradzie, jej miejsce pracy w ciągu kilku tygodni zostanie zamknięte, a jakiś czas temu jej rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Wraz ze swoimi braćmi i siostrą w chwili odczytania testamentu dowiadują się, że przez najbliższy rok nie mogą sprzedać ani rancza i pensjonatu, ani tym bardziej winnicy. Według ostatniej woli państwa Tumbler, każdy z nich przez trzy miesiące ma wrócić do domu i zająć się prowadzeniem wszystkich tych miejsc bez możliwości zmiany, zamiany czy skrócenia „swojego czasu”. Callie przez wzgląd na swoją obecną sytuację zgłasza się jako ta pierwsza, która podejmie się tego wyznaczonego zadania. Zamykając wszystkie swoje sprawy, postanawia wybrać się ze swoja najlepszą przyjaciółką do klubu, zanim wyjedzie w swoje rodzinne strony. Pech jednak jej nie opuszcza, akurat do tego samego lokalu musiał wybrać się również jej były w towarzystwie nieznajomej dziewczyny. Ten widok skutecznie psuje nastrój Callie i jak najszybciej chce opuścić klub. Zaraz za nią rusza oczywiście jej niewierny chłopak, który wszelkimi sposobami chce prosić ją o kolejną szansę, zdecydowanie nie rozumiejąc, że to definitywny koniec ich związku. Wybawieniem okazuje się ON — tajemniczy i mroczny mężczyzna, który nie znalazł się przypadkowo w pobliżu panny Tumbler. Na dodatek mogę Was zapewnić, że nie było to ich ostanie spotkanie, ale co z tego wyniknie, musicie już sprawdzić sami….

Trzy lata temu autorka urzekła mnie „Nieznośnym milionerem”, a serią „Włoskie pożądanie” utorowała sobie specjalne miejsce w moim czytelniczym serduchu. Mimo upływu lat moja sympatia do pióra pani Nany absolutnie nie minęła. Każdą jej książkę w tym także „Secret” czyta się miło, lekko i przyjemnie, nie znajdziemy w nich zbędnych opisów czy jakiś niepotrzebnych rozciągnięć, które nie wnoszą nic do opowieści. Na dodatkową uwagę zasługuje piękna okładka historii Callie i Larsa, która kojarzy mi się z tajemniczym ogrodem, gdzie mimo cudownego otoczenia i magicznego klimatu, gdzieś głęboko skrywany jest pewien sekret. Myślę, że idealnie oddaje ona kanwę całej opowieści i jest jej graficznym dopełnieniem. Powracając jeszcze do samej książki, to ja bawiłam się naprawdę świetnie. Przyznaję, że początkowo założyłam całkiem inny przebieg wydarzeń i nie będę ukrywać, zostałam pozytywnie zaskoczona. Postać Callie czy też Larsa to fajnie wykreowani bohaterowie z silnymi charakterami, a nie jakieś tam ciepłe kluchy, których nikt nie lubi. Jestem szalenie ciekawa, co przydarzy się pozostałym z rodzeństwa Tumbler, którzy to muszą zmierzyć się z ostatnią wolą swoich rodziców, Jak najbardziej polecam Wam tę historię i gwarantuje Wam, że fajnie spędzicie z nią czas.

Lato ponownie zawitało do nas w pełnej wręcz upalnej odsłonie i choć dzisiaj centralną Polskę jedna burza goni drugą i dostarcza nam ciekawych wrażeń, to aż nie chce się wierzyć, że już za chwilę przyjdzie nam przywitać wrzesień, szkołę, przedszkole i zdecydowanie krótsze dni. Zanim to jed...

Rozwiń Zwiń

Czy moje Kochane Moliki wierzą w sny? W ich moc przewidywania przyszłości lub możliwość ich wpływania na nasze zachowanie lub czyny?

Ostatnio w moich czytelniczych progach gościła historia Emmeta i Megan, o której słyszałam na prawdę wiele dobrego. Przyznaję, że było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i sama nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Choć doskonale wiecie, że bardzo lubię odkrywać swoich nowych ulubieńców, wiec czy w tym przypadku także tak było? Zapraszam na krótką recenzję „Przeklętej posesji”

Głównych bohaterów przed laty połączył całkowity przypadek. Megan przyjechała odebrać siostrę z imprezy, spotkała tam chłopaka, którego bardzo zaintrygowała. Za wszelką cenę chciał, aby dała upust swoim emocjom za pośrednictwem niecenzuralnych epitetów, a nie stosowała kwiecistych sformułowań rodem z dziewiętnastowiecznych romansów. Jednak mimo usilnych prób i interesującej rozmowy jego plan szybko spalił na panewce, a ich krótkie spotkanie dobiegło końca. Żadne z nich nie przypuszczało, że tak szybko ponownie się zobaczą. Każde z nich miało dość ciągłego podporządkowania się woli swoich rodziców. Megan po śmierci swojego ojca została pod opieką swojej macochy, dla której nigdy nie była dość dobra i zawsze była tą gorszą, mimo że dziewczyna starała się, jak mogła, aby w końcu jej przybrana „mama” zaakceptowała ją i spojrzała na nią przychylnie. Emmet zaś od zawsze był tą „czarną owcą” w rodzinie, krnąbrny, sarkastyczny szczeniak, który pakował się w przeróżne kłopoty. Gdy czara goryczy w końcu się przelała jedno i drugie porzuciło swoje dotychczasowe życie i z pomocą przyjaciół znalazło nowe lokum. Tyle tylko, że żadne z nich nie wiedziało, że będzie miało współlokatora. Po szokującym spotkaniu w Przeklętej posesji i trudnych początkach panna Hartwell i młody Hamilton dochodzą do porozumienia. Stopniowo ich relacja zmienia się i ewoluuje, gdy w końcu po wspólnie spędzonej nocy Emmet nagle się wyprowadza, nie przypuszcza, że zostawia za sobą nie tylko złe wspomnienia, ale także złamane serce Megan. Po dziesięciu latach najmłodszy Hamilton nagle powraca do Edynburga i chcąc pomóc przyjacielowi, musi skonfrontować się z kobietą, o której nie udało mu się nigdy zapomnieć….

Przyznaję, że na pierwszy rzut oka ta historia może wydawać się delikatnie banalna, ale mnie przypadła bardzo do gustu. Pani Iwona stworzyła w gruncie rzeczy trudną i intrygującą lekturę, dodatkowo opowiedzianą w fajnym i przyjemnym stylu. I to, co dla mnie istotne, nie znajdziemy w niej zbędnych opisów i niepotrzebnych rozwinięć, które tylko niepotrzebnie przeciągają losy bohaterów. W zamian zaś otrzymaliśmy fajne postacie, które wzbudziły moją sympatię i wiem, że zdobędą prawdziwe rzesze fanów. Oboje są posiadaczami ciekawych charakterów, ze skomplikowanymi relacjami z rodzicami, nie są kryształowi, popełniają błędy i mają swoje wady. Spędziłam całkiem przyjemny czas, czytając perypetie tej dwójki, a na dodatek w całość wpleciony jest tajemniczy motyw przeklętej posesji, który bardzo mi się spodobał. Podsumowując, sięgając po tę książkę, znajdziecie w niej miłość, budowanie zaufania, rodzinne problemy, odrzucenie, lęk, rozstanie, nieporozumienia i niedomówienia, ból i cierpienie, czyli wszystko to, co możemy doświadczyć w prawdziwym życiu. Zachęcam Was serdecznie do poznania tej historii i czekam na Wasze wrażenia.

Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję autorce oraz Wydawnictwu Dlaczemu.

Czy moje Kochane Moliki wierzą w sny? W ich moc przewidywania przyszłości lub możliwość ich wpływania na nasze zachowanie lub czyny?

Ostatnio w moich czytelniczych progach gościła historia Emmeta i Megan, o której słyszałam na prawdę wiele dobrego. Przyznaję, że było to moje pierwsze spot...

Rozwiń Zwiń

Moje Kochane Moliki, czy zdarza się Wam mieć takich książkowych bohaterów, których najchętniej byście zamordowali z zimną krwią? Ja przyznaję i to nawet bez bicia, że doświadczyłam właśnie takiego uczucia i pałałam prawdziwą żądzą mordu po zakończeniu pierwszego tomu dylogii „KodeX”. Miałam ochotę udusić szanownego pana mecenasa Wojciecha Bieleckiego i nie ukrywam, bałam się, co też pani Ania zaserwuje nam w kontynuacji jego perypetii. I wiecie co, to było……..

Zaraz, zaraz. Może, jednak zanim powiem Wam o swoich wrażeniach, spróbuje przybliżyć Wam mniej więcej zarys całej fabuły. Proces potencjalnej seryjnej morderczyni trwa w najlepsze, słynny adwokat Bielecki od spraw beznadziejnych i obrońca tych „złych”, dwoi się i troi, aby wybronić oskarżoną z postawionych jej zarzutów, a przy tym próbuje odzyskać zaufanie i serce pani prokurator — Zuzanny Wysockiej, która jest kobietą jego życia i jednocześnie stroną oskarżającą w tej samej sprawie. Oboje mimo konfliktu interesów próbują na nowo ułożyć sobie wspólne życie, zachowując pełen profesjonalizm. Jednak każde z nich ma swoje demony, które tylko czekają, aby w końcu ujrzeć światło dzienne. Zwłaszcza Wojtek ukrywa je dość głęboko i doskonale zdaje sobie sprawę, że żaden z nich nie spodoba się Zuzie. Spiralę kłamstw i niedomówień domyka jeszcze jego nałóg, w który coraz bardziej wpada. Dodatkowo piętrzące się wątpliwości i kolejne pytania rodzące się wraz z biegiem rozprawy, dziwne przesyłki, tajemnicze osoby, medialne zainteresowanie solidnie nadwyrężają wątłą nić ich wzajemnego zaufania. Gdy Zuzanna myśli, że w końcu wszystko zaczyna biec właściwym torem, nagle pojawia się kobieta, która burzy wszystko niczym domek z kart. Czy pani prokurator uda się podnieść z kolejnego rozczarowania? Czy Wojtek po raz kolejny zostawi ją i wyjedzie, nie oglądając się za siebie? Kto tak bardzo stara się przypomnieć im o swoich największych słabościach i problematycznej przeszłości? Jakie tajemnice jeszcze wyjdą na jaw? I jak potoczy się proces seryjnej morderczyni?

….. kurczę, ale to było cholernie dobre! W zasadzie właśnie na tym jednym zdaniu mogłabym zakończyć swój wywód. Pani Ania stworzyła niebanalną historię, której zdecydowanie daleko do miłej i lekkiej. To opowieść o dwóch pokiereszowanych duszach, które muszą uporać się najpierw ze swoją przeszłością i lękami. A później zaakceptować, że nie są robotami, a zwykłymi ludźmi z krwi i kości, którzy mają swoje słabości, popełniają błędy, dokonują złych wyborów, czują i pragną wsparcia i zrozumienia, niekiedy należy im się chwila wytchnienia. Na pozór, choć może w tym wypadku bardziej Wojtek, to chodzący ideał, człowiek sukcesu, ma wszystko, a tak naprawdę zawsze był sam i nigdy nie był dość dobry, miał wyglądać dobrze i nie przynosić wstydu. Do tego wszystkiego fenomenalnie została wpleciona historia seryjnego mordercy, intrygi i manipulacje. Dla takiego mola książkowego jak ja, który lubi takie kryminalne historie to był prawdziwy rarytas i połączenie idealne. Autorka ponownie dopracowała wszystko w najdrobniejszych szczegółach i za to ją uwielbiam. „Hazardzista” to prawdziwa emocjonalna przejażdżka bez trzymanki, gorąco go polecam mimo wcześniejszej ochoty popełnienia czytelniczego zabójstwa.

Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję autorce oraz Wydawnictwu NieZwykłemu.

Moje Kochane Moliki, czy zdarza się Wam mieć takich książkowych bohaterów, których najchętniej byście zamordowali z zimną krwią? Ja przyznaję i to nawet bez bicia, że doświadczyłam właśnie takiego uczucia i pałałam prawdziwą żądzą mordu po zakończeniu pierwszego tomu dylogii „KodeX”. Miała...

Rozwiń Zwiń

Kochane moje Moliki te młodsze i te troszkę starsze, Pan Marek, autor nie tylko książek dla dorosłych, ale przede wszystkim twórca niesamowicie kolorowych i świetnych książeczek dla dzieci, powraca z przygodami lubianych dzieci — Julki i Krzysia.
Sympatyczne rodzeństwo, które tym razem za cel swoich pieszych wycieczek obrało Koronę Gór Polski i tu uwaga — znajdujących się powyżej jednego kilometra nad poziomem morza.
Młodzi bohaterowie po niezapomnianych przygodach na poprzednich górskich szlakach nie mogli się doczekać, kiedy znów uda im się wybrać na kolejną interesującą wyprawę. Po wcześniejszym odpowiednim przygotowaniu i sprawdzeniu warunków atmosferycznych wyruszamy wraz z nimi i ich rodzicami w cudowną przygodę. Ponownie ma tu miejsce to, co już urzekło mnie w poprzedniej części, a mianowicie bardzo podobają mi się, przedstawieni rodzicie i ich rola, bo to oni kierują tym nietypowym przedsięwzięciem, okazują prawdziwe wsparcie, a na dodatek to właśnie oni są przewodnikami, którzy przekazują wszystkie najważniejsze informacje i wyjątkowe ciekawostki Dodatkowo udowadniają, że aktywność fizyczna i wspólnie spędzany czas też może być ekstra i to bez kolorowej i wszechobecnej elektroniki, która coraz bardziej nas otacza, a zwłaszcza tych najmłodszych. Młodzi czytelnicy dowiadują się również, że góry i otaczająca ich przyroda jest nie tylko piękna, ale może być niebezpieczna bez odpowiedniej wiedzy i przygotowania, że należy zawsze wsłuchiwać się w swój organizm i mierzyć swoje siły względem swoich zamiarów. Autor w delikatny sposób ostrzega przed możliwymi zagrożeniami, które mogą się zdarzyć podczas podobnych wypadów oraz że czasami warto odpuścić, aby później w pełni wszystko wykorzystać. Oczywiście wszystko to znajdziemy w pięknie ilustrowanej i kolorowej książeczce, którą moje dzieci bardzo polubiły." Korona Gór Polski" to kolejna fantastyczna książka dla dzieci (i nie tylko 🙂 ),która w fajny i barwny sposób przemyca ogrom przydatnych i ciekawych informacji. Dołączone na końcu urozmaicenia dodatkowo jeszcze ją wzbogacają i są fantastyczną wskazówką do wspólnego spędzania czasu. Szczerze i gorąco polecam.

Kochane moje Moliki te młodsze i te troszkę starsze, Pan Marek, autor nie tylko książek dla dorosłych, ale przede wszystkim twórca niesamowicie kolorowych i świetnych książeczek dla dzieci, powraca z przygodami lubianych dzieci — Julki i Krzysia.
Sympatyczne rodzeństwo, które tym razem za ...

Rozwiń Zwiń

Ahoj Książkowe Szczury Lądowe 🙂

Dzisiaj chciałabym Wam opowiedzieć o książce, którą udało mi się w ostatniej chwili zabrać ze sobą na Mazury i choć to nie bezkresne morze czy wzburzone oceaniczne fale, myślę, że nasza rodzima kraina jezior także przypadła jej do gustu. Drugi tom „Czarnych żagli” to opowieść, na którą baaaaardzo czekałam, jego poprzednik zrobił na mnie ogromne wrażenie, a samo zakończenie dosłownie rozłożyło mnie na łopatki. Jednak czy w tym przypadku było dokładnie tak samo? No cóż, zapraszam na kilka słów o morskiej opowieści o pewnym szelmowskim piracie….

Ponownie za sprawą niesamowitej wyobraźni autorki, przenosimy się na pokład pirackiego okrętu należącego do jednego z Czarnych Braci — Cruza Noira — bawidamka, uwodziciela i hulaki, który dobry napitek i towarzystwo niewiast ceni nade wszystko. Jego styl bycia bywa niejednokrotnie źródłem jego poważnych kłopotów. Kilka lat temu pewna ognistoruda dziewczyna zawróciła mu w głowie tak bardzo, że zapomniał o swoich obowiązkach, co z kolei przyczyniło się do schwytania, a później do niechybnej śmierci Andre Noira jego ojca. Kilka lat później ponownie uwielbienie do kobiet spowodowało, że marzenie rodzica, które jego brat próbował wcielić w życie również legło w gruzach, dodatkowo przypłacając to również utratą strategicznego statku Lerate. Piętrzące się wyrzuty sumienia pięknolicy Noir od lat tłumił rumem i wszelakimi możliwymi alkoholami. Zamroczony umysł kapitana nie zdaje sobie sprawy, że jego tropem ruszyła Mała Gal — córka samego Morskiego Diabła — Morvina Gallaghera największego wroga rodziny Noir.

On — szuka sposobu na odkupienie win.

Ona — chce w końcu otrzymać to, o co tak bardzo i długo walczyła.

Co stanie się, gdy ich drogi ponownie się skrzyżują? Czy Cruz rozpozna w niej dziewczynę, która wyryła się w jego pamięci przed laty? Czy Nya wywalczy swoje miejsce wśród mężczyzn? Co okaże się ważniejsze zobowiązania rodzinne czy podszepty serca?

Szczerze mówiąc, nie wiem, jak Pani Paulina to robi, ale po raz drugi rzuciła mnie na kolana, jednocześnie doprowadzając do tego, że czuję się jakbym była w punkcie wyjścia — i jak tu dalej żyć? – teraz koniecznie chcę i to najlepiej jak najszybciej kolejną część tej bukanierskiej przygody. Ponownie mamy przyjemność zejść pod pokład pirackiego okrętu i spotkać się z prawdziwymi wilkami morskimi, którzy z całą pewnością nie należą do wymuskanych lalusiów bawiących się statkami. Cruz, choć nie storni od alkoholu, to głęboko w środku skrywa ogromne poczucie winy i bólu. Nya to dzielna dziewczyna, która dzięki swojej sile i samozaparciu zjednuje sobie towarzyszy, i to właśnie ona zdobyła moją prawdziwą sympatię. Walczyła o swoje i się nie poddawała. Cała fabuła to naprawdę świetna historia, wiernie i realnie oddająca ten wyjątkowy klimat, autorka kolokwialnie to ujmując, odwaliła kawał dobrej roboty. „Czarne żagle. Żądza” to niesłychanie fascynująca, uzależniająca i zarazem ekscytująca opowieść o miłości, zobowiązaniach, błędnych wyborach, rodzinie, zaufaniu i determinacji. Jeżeli właśnie szukacie czegoś niebanalnego i innego, to ta książka będzie bardzo trafnym wyborem. Ja bawiłam się świetnie i gorąco ją polecam!!!

Za możliwość uczestnictwa w przygodzie Cruza i Nyi dziękuje Wydawnictwu Otwartemu.

Ahoj Książkowe Szczury Lądowe 🙂

Dzisiaj chciałabym Wam opowiedzieć o książce, którą udało mi się w ostatniej chwili zabrać ze sobą na Mazury i choć to nie bezkresne morze czy wzburzone oceaniczne fale, myślę, że nasza rodzima kraina jezior także przypadła jej do gustu. Drugi tom „Czarnych...

Rozwiń Zwiń

Moje kochane Moliki, urlop bardzo mnie rozleniwił, a do tego bolący ząb nie dawał mi spokoju od jakiegoś czasu, ale teraz biorę się ostro do pracy i chcę Wam nadrobić wszystkie zaległości, a nie powiem, trochę się tego zebrało. No to co, idąc za ciosem, zapraszam Was serdecznie na krótką recenzję pierwszego tomu nowej serii Maghan March. Oczywiście czuję się w obowiązku przypomnieć Wam, że twórczość autorki zachwyciła mnie już jakiś czas temu przy historii Gabriela Legenda. To ona jak na razie najbardziej podbiła moje czytelnicze serducho i to właśnie przez wzgląd na nią sięgnęłam później po trylogię „Kasa i perwersje”, gdzie z kolei poznałam perypetię Creightona Karasa i młodziutkiej piosenkarki country Holly Wix. Najnowsza seria skusiła mnie już samym opisem, gdzie nazwisko Karas przykuło moją uwagę. Otóż „Wspólne grzeszki” opowiadają o Greer Karas młodszej i zdecydowanie niegrzecznej siostrze wielkiego i wpływowego miliardera.

Niesforna panna Karas schowana trochę w cieniu swojego starszego brata, nigdy nie należała do grzecznych dziewczynek. Tak jak kot chodziła swoimi drogami i robiła to, na co miała ochotę, przysparzając tym samym swoim opiekunom nie lada zmartwień. Niemniej jednak mimo swojej buntowniczej natury Greer doskonale zdawała sobie sprawę, że oprócz sławnego nazwiska dobre wykształcenie również ma znaczenie, a robienie czegoś, czego nie „załatwił” braciszek daje ogromną i prawdziwą satysfakcję. Ukończyła studia prawnicze i podjęła pracę w jednej z renomowanych kancelarii. Jednak otoczka sławy i fortuny nie uchroniły jej uczuć w przeszłości — Cavanaugh Westman pewnego dnia roztrzaskał jej serce na drobniutkie kawałeczki. Mijają lata, Greer nigdy nie zapomniała o Cave i o tym, jak bardzo ją wtedy skrzywdził, jednak życie potoczyło się dalej, a obecnego chłopaka właśnie przyłapała na zdradzie. Za namową koleżanki podczas mocno zakrapianego alkoholem wspólnego spotkania Greer publikuje coś, aby w pewien sposób odreagować, to co ją właśnie spotkało. Niestety skutki tego jednego wpisu, o którym nazajutrz obie panie zapomniały, przechodzą nie tylko ich najśmielsze oczekiwania, ale również stają się informacją dnia, o której można przeczytać na każdym możliwym portalu i to nie tylko plotkarskim. Zamieszczone przez Greer nietuzinkowe ogłoszenie sprawia, że wśród licznych odpowiedzi przychodzi ta jedna najważniejsza — od NIEGO. Czy Greer po trzech latach nadal czuje coś do Cava? Co takiego wydarzyło się wtedy, że Cave tak po prostu odszedł bez wyjaśnienia? Jakie jeszcze tajemnice ukrywa Westman?

Oczywiście nic więcej Wam już nie zdradzę i bardzo chętnie odeślę Was do lektury. Ja spędziłam z nią całkiem przyjemny czas, a te 200 stron minęły mi w ekspresowym tempie. Zdecydowanie ta historia nie należy do wymagającej wielkiego skupienia czy dłuższego zastanowienia, co czyni ją lekturą idealną właśnie na lato i na plażę. Autorka nie zawodzi, jej lekki i przyjemny styl powoduje, że z niesamowitą łatwością odnajdujemy się w tych „Wspólnych grzeszkach”. Historia Greer z pewnością przypadnie do gustu fanom pióra autorki oraz wszystkim tym, co lubią niezbyt długie i nietuzinkowe książki. Osobiście już nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po dalsze losy bohaterów.

Za możliwość poznania nowych bohaterów bardzo dziękuję Wydawnictwu Editio Red.

Moje kochane Moliki, urlop bardzo mnie rozleniwił, a do tego bolący ząb nie dawał mi spokoju od jakiegoś czasu, ale teraz biorę się ostro do pracy i chcę Wam nadrobić wszystkie zaległości, a nie powiem, trochę się tego zebrało. No to co, idąc za ciosem, zapraszam Was serdecznie na krótką r...

Rozwiń Zwiń

Po mrocznym Jacobie i władczym Vincencie przyszła wreszcie pora na nieposkromioną Katherine, kolejną składową licznej familii Blakemore. Jak zapewne się domyślacie dzisiaj mam dla Was właśnie jej recenzję. Bez zbędnego przeciągania, serdecznie zapraszam!

Również nie będzie dla Was ogromnym zaskoczeniem, gdy powiem, że lubię pióro autorki i sięgam po nie dość często. Nic więc dziwnego, że również zaczytuje się w serii opowiadającej o losach pokręconej rodzinki. Tym razem za sprawą autorki poznajemy bliżej Katherine, kobietę zdecydowanie wyróżniającą się na tle innych i daleko jej do delikatnych i kruchych dziewcząt, które mdleją na widok krwi lub broni. Życie nauczyło ją, że zawsze trzeba walczyć o swoje, nigdy nie pokazywać słabości i nigdy nic nie czuć. Do tej mieszanki dodając jeszcze jej wybuchowy charakter, otrzymujemy prawdziwą mieszankę wybuchową z opóźnionym zapłonem. Choć bracia dokładali wszelkich starań, aby trzymać ją z daleka od otaczającego ich wszystkich mroku, nie zawsze się im to udawało. Ona sama, choć wyzuta z emocji, to szczerze nie znosi i nie trawi Cartera Acosty, przyjaciela jej braci, który związany jest z nimi od lat, który to kocha ją, odkąd tylko sięga pamięcią. Niestety Kat nie może nawet na niego spojrzeć. Jednak sytuacja zmienia się diametralnie, gdy Kat, próbując wymigać się od małżeństwa z szemranym typem wybranym przez głowę rodu — Jordana Blakemora, wymyśla na biegu kłamstwo, jakoby szykowała się do ślubu właśnie z Carterem. Czy Acosta w tym fortelu dostrzeże niepowtarzalną okazję dla siebie? A może to przymus spędzania ze sobą wspólnego czasu sprawi, że Kat spojrzy na swojego „narzeczonego” z innej perspektywy? A co jeszcze ciekawego wydarzy się w tej rodzince?

Kolejny fragment układanki wskakuje na swoje miejsce jednak czy rodzeństwu uda się dostrzec, to co od dawna było głęboko ukryte. Pani Kinga niczym kreskówkowa Tekla z Pszczółki Mai wije misterną intrygę niczym misterną pajęczynę, która z każdym kolejnym tomem rzuca nowe światło na już zebrane informacje, aby za chwilę pogmatwać je jeszcze bardziej. Uwielbiam takie zabiegi, dodają tajemniczości i odpowiedniego smaczku. Po raz kolejny to, co pisze autorka, nie jest ckliwym mydlanym romansikiem z zakochaną parą kroczącą w promieniach zachodzącego słońca. Kat to kobieta ogień i choć początkowo nie bardzo przepadałam za Carterem, tak w tej historii szczerze mu kibicowałam. Na absolutną uwagę zasługuję także fakt, że oprócz samej historii, samo wydanie jest przepiękne, estetyczne i dopracowane w najmniejszych szczegółach, z resztą cała ta seria jest tak samo cudownie wydana. Przyciąga ona wzrok i hipnotyzuje czytelnika. Jeśli szukacie nietuzinkowej historii, pełnej emocji, intryg, tajemnic, licznych zwrotów akcji, namiętności, pożądania i domieszki erotyzmu to coś idealnego dla Was. Ja jak najbardziej polecam i czekam na opowieści o kolejnych Blakemorach.

Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję autorce oraz Wydawnictwu BlackRose.

Po mrocznym Jacobie i władczym Vincencie przyszła wreszcie pora na nieposkromioną Katherine, kolejną składową licznej familii Blakemore. Jak zapewne się domyślacie dzisiaj mam dla Was właśnie jej recenzję. Bez zbędnego przeciągania, serdecznie zapraszam!

Również nie będzie dla Was ogromny...

Rozwiń Zwiń

Moje kochane Moliki, muszę Wam koniecznie powiedzieć, że straszeni nie mogłam się doczekać, kiedy ta historia trafi w moje ręce. W tym przypadku to nie okładka (choć też ma w sobie to coś) ani nie opis wzmogły moje czytelnicze pragnienie, a samo nazwisko autorki. W różnych social mediach, czy też na przeróżnych stronach poświęconych literaturze, znajdziemy prawdziwe rzesze fanek Pani Igi. Ba! Osobiście miałam okazję już wcześniej zapoznać się trochę z jej twórczością i prawdę powiedziawszy, sama zaliczam się do tego pokaźnego grona. Do tej pory nigdy się nie zawiodłam, jednak czy i tym razem autorka podbiła moje serce?

Pani Iga zabrała nas na spotkanie z Delaney Stonewall — młodą, spokojną i utalentowaną łyżwiarkę figurową, która dla swojej „pasji” od dziecka godziła się na wszelkie wyrzeczenia. Bez przyjaźni, bez wolnego czasu, bez zabaw i imprez, bez możliwości jedzenia tego, na co miała ochotę, bez oglądania się na specjalną dietę, bez innych marzeń i pragnień. Trenowała w każdej wolnej chwili i choć z najdrobniejszą perfekcją na treningach wykonuje każdy układ, tak na zawodach czy turniejach już tak kolorowo nie było. Gdy pewnego wieczoru po raz kolejny trenerka zostawiła ją samą na lodzie i kazała powtórzyć kolejny raz ułożony program, Delaney poznaje JEGO — Connora Broxsona, który bezceremonialnie wyrzuca ją z lodowiska, aby mógł posprzątać tafle. Sprzątanie miało być karą i ostatnim ostrzeżeniem za niesportowe zachowania na meczach hokeja, co w ostatnim czasie stało się jego domeną. Mimo iż Connor jest jednym z najlepszych snajperów w NHL, to jego wybuchowy charakter zdecydowanie nie pomaga ani jemu, ani jego drużynie Chicago Blackhawks, która ma realne szanse na zdobycie najważniejszej nagrody w lidze hokeja. Trener daje mu ultimatum i albo ogarnie swoje zachowanie a porządek na lodowisku ma mu w tym pomóc, albo będą musieli rozwiązać kontrakt. Gdy po raz kolejny po zamknięciu hali ponownie spotyka tę samą łyżwiarkę figurową, a ich oczy krzyżują się, gdy dziewczyna robi obrót w powietrzu, dochodzi niestety do bolesnego zdarzenia…. Czy dzięki temu uda im się zaprzyjaźnić i stworzyć swoistą relację? Czy pannie Stonewall uda się dotrzeć do wściekłego Broxsona? A może to on pomoże jej zrealizować wszystkie marzenia, o jakich myślała przez całe życie?

„Skruszyć lód” to miła i przyjemna lektura o stopniowo rodzącym się uczuciu, gdzie na moment kulminacyjny trzeba troszeczkę poczekać. Zaczyna się dość niewinnie, bo od niezbyt udanego pierwszego spotkania, gdzie Connor nie robi dobrego wrażenia. Jednak ich znajomość przeradza się stopniowo w prawdziwą przyjaźń i zaufanie, aby na koniec ewaluować w gorącą miłość, przed którą oboje się wzbraniają na wszelkie sposoby. Polubiłam ich bardzo i kibicowałam im od pierwszej przeczytanej strony. Krok za krokiem poznają się i docierają. Dodatkowo wszystko to jest okraszone gorącą namiętnością, ale nie w wulgarnym stylu i co jest jeszcze bardziej istotne, nie zdarzają się im upojne chwile co dziesięć stron. Pani Iga udowodniła już niejednokrotnie, że takie momenty pisze ze smakiem i wyczuciem. Choć cała książka owszem opiera się troszeczkę na utartym schemacie, to jednak z całą pewnością potrafi czytelnika BARDZO pozytywnie zaskoczyć. Styl autorki uwielbiam i ponownie moje czytelnicze serducho zostało bezapelacyjnie podbite. Szczerze polecam!

Za możliwość poznania tej historii bardzo dziękuję Wydawnictwu NieZwykłemu.

Moje kochane Moliki, muszę Wam koniecznie powiedzieć, że straszeni nie mogłam się doczekać, kiedy ta historia trafi w moje ręce. W tym przypadku to nie okładka (choć też ma w sobie to coś) ani nie opis wzmogły moje czytelnicze pragnienie, a samo nazwisko autorki. W różnych social mediach, ...

Rozwiń Zwiń

Czy po zakończeniu trudnego i kilkuletniego związku odważylibyście na jednorazową upojną noc z szalenie seksownym i inteligentnym nieznajomym, którego już nigdy więcej nie spotkacie? Bez imion, bez nazwisk, bez zobowiązań? A gdyby na dodatek ta noc okazała się Waszą najlepszą w życiu, a te kilka wspólnie spędzonych godzin wyryłyby się w Waszej pamięci? Skusilibyście się? A jak byście zareagowali, gdyby w ciągu kilku najbliższych dni okazało się, że wchodzicie na bardzo ważne spotkanie z istotnymi klientami, a w sali konferencyjnej czeka na Was nie jeden a trzech mężczyzn łudząco podobnych do Waszego tajemniczego kochanka? No właśnie taka sytuacja spotkała Sutton główną bohaterkę najnowszej historii autorstwa K.Bromberg i chciałabym Was serdecznie zaprosić na jej krótką recenzję.

Dwa całkiem odmienne charaktery i dwa całkiem różne światy.

Ona — postawiła wszystko na jedną kartę, rozstała się z chłopakiem, zdecydowała się na duży samodzielny projekt i wyjechała na kilkutygodniowy służbowy wyjazd. Jej skrupulatnie poukładane życie wywróciło się nagle do góry nogami i postanowiła w końcu zawalczyć o samą siebie. Perfekcjonistka i profesjonalistka, której nadarzyła się niepowtarzalna okazja, aby zrealizować to, o czym od zawsze marzyła. Jednonocne przygody nigdy nie były w jej stylu, ale raz chciała od życia czegoś innego, bez żalu i zbędnych deklaracji. Nie przypuszczała, że ten jeden jedyny wieczór zmieni jej życie jeszcze bardziej….

On — bawidamek i lekkoduch, uważany przez swoich braci za nieudacznika i zakałę rodziny. Dla Callahana na pierwszym miejscu od zawsze była zabawa, nauka i praca za biurkiem nigdy nie była w kręgu jego najbliższych zainteresowań. Ojciec od dziecka traktował go z taryfą ulgową w przeciwieństwie do jego braci, po jego śmierci czara goryczy jednak się przelała i w ramach zadośćuczynienia ostatnich wybryków na polecenie pozostałych Sharpe’ów ma wyjechać na kilka tygodni i spróbować uratować nierentowny hotel z pomocą Sutton — z dziewczyną, z którą spędził niezapomnianą noc….

Historia stworzona przez autorkę ma w sobie trochę banalny i oklepany motyw, gdzie po jednej nieziemskiej upojnej nocy, okazuje się, że on jest lub będzie niebawem jej szefem a ona jego podwładnym i oczywiście taka relacja nie może wyjść na jaw. Szczerze mówiąc podczas lektury nawet tak delikatnie przewidywalnej, jak ta, ja bawiłam się całkiem przyjemnie. Głównych bohaterów nie da się nie polubić. Callahan to złożona postać, która za fasadą człowieka, który wszystko ma gdzieś, chowa zranionego i niezrozumiałego mężczyznę, który marzy o prawdziwej wolności, a nie o zamknięciu w zimnym gabinecie wielkiej milionowej firmy. Sutton podziwiam za prawdziwą odwagę i siłę. Nie zawahała się i spróbowała, a nie każdy by się na to odważył. Jesteśmy świadkami, jak oboje odkrywają swoje uczucia i jak krok po kroku stają się dla siebie coraz bliżsi Jednak czy to wystarczy, czy gorące uczucie okaże się silniejsze niż chęć realizacji własnych marzeń i pragnień? No cóż, ja oczywiście Wam tego nie zdradzę, ale zachęcam Was serdecznie do poznania tej historii. Ja polecam zwłaszcza jako idealną lekturę na lato.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Luna.

Czy po zakończeniu trudnego i kilkuletniego związku odważylibyście na jednorazową upojną noc z szalenie seksownym i inteligentnym nieznajomym, którego już nigdy więcej nie spotkacie? Bez imion, bez nazwisk, bez zobowiązań? A gdyby na dodatek ta noc okazała się Waszą najlepszą w życiu, a te...

Rozwiń Zwiń